Morgunblaðið - 14.07.2007, Qupperneq 27

Afdrep en ekki biðstöð
Hugmyndafræðin sem liggur í
hönnuninni finnst glöggt er gengið
er inn; þar er einungis að finna
heildarlausnir en enga lausa enda.
Laus húsgögn, eins og tíðkast í flest-
um hefðbundnum sumarbústöðum,
eru til að mynda mjög fá. Á gólfum
er korkur, sem er bæði hlýr og slit-
sterkur; birkikrossviður leysir pan-
elinn af hólmi og innréttingar eru
allar innbyggðar í stað þess að vera
hengdar á veggi hússins eins og yf-
irleitt tíðkast.
Húsið er svo byggt upp í einingum
sem væri hægt að raða saman eftir
hentugleikum og aðstæðum, ef húsið
yrði endurgert á öðrum stað.
Svefnálman er út af fyrir sig,
nokkuð sem á stóran þátt í að gera
húsið að góðu afdrepi fyrir þá sem
þar leita athvarfs frá hversdags-
amstrinu. Þannig geta þeir sem vilja
hvíla sig verið út af fyrir sig – svefn-
álman beinlínis hvetur fólk til hvíld-
ar. Aðalrými hússins, sem er tengt
með litlum glergangi eða holi, trufl-
ar ekki þá sem vilja hvílast eða njóta
einveru. Þannig er hugsað fyrir
þörfum einstaklinga en ekki bara
fjölskyldu sem heildar, því sá vandi
er úr sögunni sem fylgir því að full-
orðnir fari seint að sofa og trufli
börnin á kvöldin, en börnin vakni
snemma og trufli foreldrana á
morgnana.
Það sama má segja með baðher-
bergi hússins. Þangað er farið til að
hreinsa hugann ekki síður en líkam-
ann. Hægt er að fara út undir bert
loft af baðherberginu og njóta sólar í
einrúmi en það stuðlar að þeirri til-
finningu að baðherbergið bjóði upp á
meira en fljótlega sturtu. Baðher-
bergið er því ekki síður afdrep en
önnur sjálfstæð rými hússins.
Gróður náttúrunnar
sem útveggir
Aðalrými hússins, sem var byggt
1998, er rúmgott og bjart. Birtan
flæðir í gegnum stóra glugga sem
ramma inn Eiríksjökul til vesturs og
garðinn og ósnortna náttúruna til
austurs.
Þetta sameiginlega aðalrými er
breytilegt eftir því hvort það er
kvöld eða dagur því lýsing hússins
að utan, hönnuð af Lúmex, lýsir upp
garðinn í stað þess að lýsa upp sjálft
húsið. Með því móti opnast að-
alrýmið í raun út í garðinn þegar
dimma tekur í stað þess að einangra
fólk inni í aðalrýminu með myrkrið
úti fyrir eins og algengast er. Gróð-
urinn í garðinum verður þannig að
eiginlegum útveggjum aðalrýmisins
og er þetta aðeins enn eitt atriðið
sem afhjúpar hversu þaulhugsað
þetta „hús í sveit“ er.
Staður er afdrep
Uppbygging hússins – sem miðuð
er við eins konar lagskiptar þarfir
dvalargesta – og uppbygging þess í
sjálfstæðum einingum, markar
hverju rými hlutverk sem er í senn
afmarkað og sveigjanlegt. Þarna
hefur verið skapaður íverustaður er
tryggir hverjum og einum svigrúm
til einveru og útivistar, til að efla
tengslin við þá sem hann deilir rým-
inu með. Tengingin við umhverfið
bæði sjónrænt og skynrænt er ekki
síður sterk. „Hús í sveit“ er því ekki
bara sumarbústaður, eða heilsárs-
hús, heldur staður sem býður upp á
náin tengsl við umhverfið, hvort
heldur sem er úti eða inni, í persónu-
legum, landfræðilegum eða sögu-
legum skilningi og ekki sem stoppi-
stöð heldur sem staður, til að njóta.
Andlegt afdrep Baðherberginu er ætlað það hlutverk að hreinsa
hugann ekki síður en líkamann.
Hvíld Svefnálman er aðskilin frá aðalrýminu með birtumiklu litlu holi og
er því verður þessi hluti hússins að afdrepi í sjálfu sér.
Birta Aðalrýmið er bjart og einfalt með innbyggðum innréttingum og klætt birkikrossviðarplötum. Birtan flæðir í gegn-
um stofu og er kvölda tekur er garðurinn lýstur upp frá húsinu og þannig verður til nýtt rými á kvöldin ólíkt dagrýminu.
Byggingin er öll rétthyrnd
og það sama á við um
palla og grasflatir í kring.
Allt er hornrétt á sjálfa
bygginguna. Samt sem áð-
ur virkar húsið sem hluti
af landslaginu
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 14. JÚLÍ 2007 27