Morgunblaðið - 11.01.2008, Blaðsíða 8

8 FÖSTUDAGUR 11. JANÚAR 2008 MORGUNBLAÐIÐ
bílar
 Leó M. Jónsson vélatækni-
fræðingur svarar fyrir-
spurnum á
leoemm@simnet.is (Ath. Bréf
geta verið stytt). Eldri
spurningar og ýtarlegri
svör eru birt
á www.leoemm.com.
Spurt: Datt í hug hvort með-
fylgjandi grein/tengill gæti falið í
sér lausn fyrir okkur sem eigum
stærri dísiljeppa til fjallaferða hér
á klakanum og erum að kikna und-
an hárri skattlagningu á dísilolíu.
Er ef til vill lausnin að drýgja
eldsneytið með vatni? Vefslóðin er:
www.fastcompany.com/magaz-
ine/120/motorhead–messiah.html.
Svar: Þetta er engin uppfinning
– því miður – heldur hefur það
verið þekkt áratugum saman að
viss efni sem blönduð eru vatni og
blöndunni ýrt inn í brunahólf auka
þjöppunarþrýsting. Vatnsinn-
sprautun er þekkt tækni í túrbó-
og keppnisvélum. Ég notaði sjálfur
svona búnað árið 1971 á Chevrolet
Corvair til að koma í veg fyrir
miskveikju (detonation) og hef
sjálfsagt trúað því að þetta dót
leysti það vandamál – en splundr-
aði nú vélinni samt. Ég man ekki
hverju var logið að okkur þá um
eldsneytissparnaðinn (sem átti að
vera mikill en mældist enginn) en
tækin og dósin af íblöndunarefninu
út í vatnið kostuðu sitt. Þetta er sú
tegund viðskipta eða markaðs-
tækni sem byggist á sjónhverf-
ingum og innrætingu – spilað á
sjúklega nísku, aðallega Amerík-
ana (sem borga 9 dollara fyrir 250
ml. dós með efni sem heitir „Eng-
ine Rebuilder“ og á að endur-
byggja slitnar legur, jafnvel brotna
ventla og annað ónýtt í vélinni. Og
til er fólk sem trúir því og borgar
frekar 9 dollara en 40 dollara fyrir
endurnýjun smurolíu og síu og tel-
ur sig spara 31 dollar! – því efnið
hefur verið á markaðnum í áratugi.
Núna er hvert töfrabragðið í gangi
af öðru vegna olíuverðs, sem hefur
tekist að kjafta upp í hæstu hæðir.
þ.e. með sjónhverfingatækni, inn-
rætingu og „heppilegum“ stríðum
og „spennu“ í Austurlöndum nær.
Þá sprettur upp sérstök tegund
kaupmangara sem bjóða búnað
sem á að spara eldsneyti. Þegar
búið er að ljúga þessu dóti inn á
fólk og reynslan farin að koma í
ljós hverfa loddararnir sporlaust –
eins og jörðin hafi kyngt þeim
kvikum. Ágætt hagfræðilegt um-
hugsunarefni er t.d. hve lengi olíu-
verð þurfi að haldast óbreytt (eða
hækka of hægt) til að Bandaríkja-
menn ráðist inn í Íran? Hugs-
anlega fer það eftir því hvaðan
peningarnir koma sem knýja munu
kosningavél næsta Bandaríkja-
forseta. Komi þeir frá olíu-
auðmönnum þarf varla að búast
við að fundin verði lausn á erfiðum
samskiptum araba og Ísraels-
manna – spennan er nauðsynleg
fyrir olíuiðnaðinn. Gárungar segja
að markaðstækni byggist á 3 lög-
málum: a) Það er ávallt stöðug
þörf fyrir bleiur og líkklæði. b)
Trúgirni er fasti (konstant): Ekk-
ert er svo gagnslaust að sál-
fræðilega hannaðar auglýsingar
selji það ekki. c) Það verður ávallt
nóg framboð af fólki sem lætur
plata sig (Nígeríumenn virðast
vera sérstaklega lagnir við þann
hóp). Og það verður ávallt of-
framboð á hlutabréfum sem ekki
eru pappírsins virði (markaðsmenn
hafa það í flimtingum að „síðasta
fíflið sé ekki fætt“).
Ég vona að ég móðgi engan með
þessu svari – enda er það ekki til-
gangurinn. Eðlilegt er að fólk
sperri eyrun þegar jafnvel er
reynt að telja því trú um að það
hefði eins lækkað eldsneytiskostn-
aðinn með því að míga á tankinn
hjá sér öll þessi ár sem við höfum
verið féflett með ofurskattlagningu
og okri á eldsneyti – eldsneyti sem
er dýrast í heimi á Íslandi sem
jafnframt er eftirbátur nágranna-
landa með hærra verð á dísilolíu
en bensíni, enda er hagur ríkis-
sjóðs sagður góður! En það getur
verið gaman að fylgjast með þess-
um alþjóðlegu loddurum. Nú hefur
lítið heyrst af þessum alskeggjaða
furðufugli í Kaliforníu/Nevada sem
sagðist hafa fundið upp nýja vél í
fyrra sem öllu átti að gjörbylta og
sagt var frá í Mbl. og fólki bent á
netslóðina; – vélin var fræðilegt
rugl og náunginn greinilega með
lausa skrúfu – í það minnsta var
skafrenningur í heilabúinu og
skyggni slæmt. Gleðilegt nýtt ár.
Hátt olíuverð –
hátíð hjá svika-
hröppum!
Reuters
Olíuverð Olíumarkaður er óstýrilátur og mörgum til mikillar mæðu.
SÖGULEGAR sættir hafa tekist í
áratuga langri deilu í vesturhluta
Norður-Karólínuríkis í Bandaríkj-
unum vegna svokallaðrar „Leiðar
til Einskis“, eða Road to Nowhere.
Þingið í Washington hefur sam-
þykkt sex milljóna dollara fjárveit-
ingu til að stuðla að sáttinni, en bú-
ist er við að ríkisstjórnin reiði fram
46 til viðbótar. Með því bætir hún
fyrir syndir stjórnvalda sem aldrei
réðust í vegarlagninguna í Swain-
sýslu á mörkum Norður-Karólínu
og Tennessee.
Þjóðvegur í sýslunni fór undir
vatn árið 1943 vegna stíflugerðar
og lofuðu stjórnvöld á þeim tíma að
leggja nýjan veg í staðinn, með-
fram norðurströnd Fontanavatns
frá Bryson City til Fontana-stífl-
unnar vestast í Norður-Karólínu.
Hafist var handa en verkinu
aldrei lokið. Þjóðlendustofnun rík-
isins lagðist gegn lagningu hins 50
km langa vegar þar sem hann
myndi liggja um ósnortið land í
Great Smoky Mountains-þjóðgarð-
inum.
Stofnunin hefur ítrekað fyrri af-
stöðu að afloknu umhverfismati og
lagði til að sýslunni yrði bættur
skaðinn með peningagreiðslu.
Kosta myndi 600 milljónir doll-
ara að ljúka veginum en sýslunefnd
Swain-sýslu fór fram á 52 milljónir
dollara í bætur og við því hefur nú
verið orðið. Deilan um veginn, sem
bækur og vefrit hafa verið skrifuð
um, er þar með úr sögunni og veg-
urinn verður aldrei lagður.
Sættir í
deilunni um
Leiðina til
Einskis