Mynd - 27.09.1962, Blaðsíða 1

SKft*
27. tbl. - Verð: 3 kr. eintakið
Leitinni er lokið.
Farþeg’asnlurinn er
mannlaus og sætin
bíða eftlr fólkinu,
sem búið er að fara í
bæinn og skoða höf-
uðborgina. Hættan
er iiðin hjá. Langar
klukkustundir eru
liðnar og innan
skamms fyilast 128
sæti af 148 í Luft-
hansa-þotunni.
JVMÖXTUNUM .
SKULUD P/D PEKKJA ÞA
iiillIIBIllllBlllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIIBIIIillIIIIIIIII Keflavík, 26. sept.
Síminn hringir hjá Lufthansa á Idlewild-
flugvellinum við New York.
— Það er tímasprengja um horð í einni af
vélunum ykkar, segir röddin og síðan er lagt á.
Nýr þáttur i drama
flugsins hefst. Hundruð
mannslífa eru í hættu —
ef tímasprengja er i ein-
hverri vélinni. Það má
ekki treysta því, að þarna
sé geðbilaður maður að
hringja. Samstundis er
gefin skipun um að allar
þotur félagsins skuli lenda
á næsta flugvelli.
Tvær eru vestur af
Keflavík á leið til New
York, og þangað er hald-
ið í skyndi.
Lendingin tekst vel og
hraðar hendur taka á móti
vélunum. Á þremur mín-
útum eru allir komnlr út
— með handtöskur og
pinkla, og í þeim kann
sprengjan að leynast.
Svo hefst langur biðtími
á vellinum. Fólkið sezt I
leðurstólana og bíður, en
á bak við er rætt um hvað
gera skuli.
Fyrst þarf að bíða til
kl. 9 um kvöldið, því að
þá er komið yfir áætlaðan
lendingartima beggja vél-
anna í New York, og
sprengjan ætti að vera
sprungin.
Klukkan er að verða
níu, og nú stendur í stappi
með líftryggingu á þeim
mönnum, sem eiga að leita
í vélinni. Þeir eru allir
fúsir til leitar, en vilja að
konur þeirra og börn hafi
eitthvað fyrir sig að
leggja, ef illa fer.
Lloyd’s í London neita að
endurtryggja mennina.
Loks gengur Hörður Helga
son hjá varnarmálaráðu-
neytinu í það, að ríkið á-
byrgist 500 þúsund króna
trygglngu fyrir lögreglu
og tollþjónana 20 og Þor-
björn prófessor með Geig-
er-teljarann.
En þeir eiga bara að
taka dótið úr vélinni og
leita í henni sjálfri.
Starfsmenn Loftleiða
eiga að leita í dótinu, og
hver á að tryggja þá?
Gunnar Helgason hjá
Loftleiðum og dr. Kuehnl
flugstjóri þrátta um þetta,
en þó í bróðerni.
— Það byrjar enginn
okkar manna að leita fyrr
en þeir hafa verið tryggð-
ir og fyrr en LUfthansa
tekur á sig þá trygging-
arskyldu, segir Gunnar.
— En ég þarf að kom-
ast áfram með mína vél í
nótt til þess að geta hald-
ið áætlun á föstudag.
— Þetta eru okkar regl
ur, og þar við situr, segir
Gunnar.
Kl. hálftíu lætur Herr
Litbke í Frankfurt und-
an og leitin getur hafizt.
Allir eru tryggðir —. pen
ingamálin eru leyst, en
lífshættan er ekki liðin
hjá fyrr en eftir miðnætti.
— Við fengum boðin frá New
York, seglr Gruemner aðstoð-
arflugmaður, — þegar við vor-
um á leiðinni frá Frankfurt til
New York. Hin vélin var líka
á leið til New York frá Köln
og Hamborg
— Við tókum sjálfstýring-
una strax úr sambandi og tók-
um stefnu til Keflavíkur. Við
tilkynntum starfsfólki í far-
þegaklefa þetta, og það sagði
farþegum, að við yrðum' að
snúa af leið af tækniástæðum.
— Þetta hefur svo sem kom-
ið fyrir áður, en ég vona, að
þetta sé ekki alvarlegt.
OÓIafur og Torfi komu fyrstir Islendinga að
þotunum.
Beykjavík, 27. sept.
I gær var flogið til
Gjögurs í fyrsta sinn, síð-
an Norseman flugvél
Flugsýnar brann þar í
lendingu fyrir réttri viku.
Fóru tvær vélar frá Flug-
sýn vestur, og tók annar
flugmannanna, Gunnar
Astþórsson, meðfylgjandi
mynd af flaki Norseman
vélarinnar, þar sem það
liggur við flugbrautina.
Aðeins einn Iilutur var
nýtUegur í flakinu: Átta-
vitinn.
— Um leið og þeir lentu
■ á fyrri vélinni, 400 Romeo,
* vorum við Torfi komnir upp
■ að vélunum til að leggja
■ þeim, segir Ólafur Alexan-
■ dersson flugvirki hjá Loft-
■ leiðum. Hann og Torfi Guð-
l bjartsson flugvirki voru
l fyrstu Islendingamir, sem
J nálguðust Lufthansa-vélarn
■ ar.
■ — Við settum klossa við
H hjólin, segir Torfi, og um
I leið setti ÓIi símasamband-
§ ið á við vélina og kapteinn-
inn sagðist ætla að drepa á
öllum hreyflunum og losa
bremsurnar af vélinni. Svo
komu Gísli Hólmgeirsson og
strákarnir með stigana að
framan og aftan og tóku á
móti farþegunum út úr vél-
Innl.
Það tók 3 mínútur og
gekk vel. Einn maður datt
og hruflaðist eitthvað og
það var settur plástur á
hann hér inni. Nei, fólkið
hljóp ekki, og krakkamir
voru bornir inn.
BrUssel, 27. sept. —
Eftir nærri tveggja mánaða
hlé, hófust viðræður að nýjn
í Brussel í morgun um hugs-
anlega aðild Breta að Efna-
hagsbandalagi Evrópu. Kom
ráðherranefnd bandalagsins
saman til fundar um málið í
belgíska utanrikisráðuneytinu.
Edward Heath, aðstoðarutan-
ríkisráðh. Breta, mun ræða við
ráðherranefndina hinn 8. októ-
ber n.k.

• Flugstjórarnir tveir: Dr. Kuehnl og Herm
Röwort, sitja dasaðir í leðurstólnum og bera sam-
an ráð sín á óvæntum fundi.
Reykjavík 27. september. m
Fiski- og síldarmjölsverk- I
smiðjan nefnist hlutafélag, sem i
stofnað hefur verið í Ólafs- ■
vikurhreppi í Snæfellsnessýslu. "
Meðal stofnenda eru SlS-menn- ■
irnir Erlendur Einarsson og jj
Helgi Þorsteinsson.
— Það var kl. 15,45, sem
við feiigum boðin frá Idle-
wild, segir Röwert flug-
stjóri, og við sveigðum þeg
ar í stað í áttina til Kefla-
víkur. Ég átti þá eftir 40
mínútna flug þangað.
kastaði niður 10 tonnum af
eldsneyti.
— Við sögðum farþegtm-
um ekkert um ástæðima,
aðeins að þetta væri af
tæknilegum ástæðum.
— Það gekk ljómandi vel
að koma farþegunum út,
bætir Röwert við. — Einn
farþegi hjá okkur var velk-
ur, og það er aldrel gott að
láta farþegana vita af
svona vandræðum. Þetta er
bezta leiðin.
Bílaleigur virðast arðvænleg £
fyrirtæki og heitir það nýjasta ■
Bílaleigan Ferð, sem Jóhannes 2
Árnason, Sundlaugarvegi 20, I
rekur.
— Það var ekki annað að
gera en snúa til næsta flug-
vallar, sagði dr. Kuehnl á
hinni vélinni. — Ég lenti
minni með fullum hleðslu-
þunga, en Röwert flugstjóri
0 Þýzku hjónin frá Bandaríkjunum. Tengdasonurinn, frú Ollmann, frú Metz og hr. Ollmann.
_ I — a.iva..Cf,a.. Annar flugst;jórlnn er
^ hiiðíu gólfinu er búið að raða pinklum og ^jóða farþegunum i ferð i
° ° bæinn og segir þeim að taka
iðtöskum farþeganna, og ekki virðist hvarfla ®ins mikið aLdóti sinu og
þe\r geti. Tímasprengjan
neinum, að tímasprengjan kunni að vera falin getur Þá eins sprungið inni
í Reykjavík.
Sumir eru komnir á bar-
inn inni í fríhöfninni.
— Við vissum eklti að það
væri neitt að vélinni, segir
gömul kona, frú Ollman frá
Springfield. — Þetta er £
fyrsta skipti í 33 ár, sem við
hjónin heimsækjum gamla
Þýzkaland, og dóttir mín
og tengdasonur eru með.
— Það voru allir ákaf-
lega elskulegir, segir dóttir-
in, frú Metz, sem býr í Phila
delphia.
— Allir stilltir og róleg-
ir. Maðurinn minn tók eftir
því, að vélin hafði breytt
um stefnu, þegar hann fékk
sólina allt í einu í augun.
— Flugfreyjurnar
sögðu okkur elíki neitt,
en maðurinn minn
hnippti í mig, þegar
vélamaðurinn kom aft-
ur í og var að kíkja eft
ir eldsneytinu, sem þeir
helltu niðui'.
— Við vorum á fyrsta
farrými og fórum út að
framan. Það var ekkert
óðagot á neinum. Við
vissum ekkert um nema
hættu.
....Hafi flugfreyjurnar vitað
um hættuna, þá létu þær
ekki á því bera. Þær voru
stilltar og rólegar.
Við vorum fljót að kom-
ast út, og það var gott að
koma hingað í biðsalinn.
drengur drekkur með yfirvaraskegg er farinn
^alt, og amma hans úr að ofan og mátar ís-
Sköllóttur Þjóðverji lenzka ullarpeysu.
— Hvað er prófessor
Þorbjörn að gera með Gei-
ger-teljara? spurði ein-
hver. — Ef það er kjarn-
orkusprengja í vélinni þýð-
ir ekkert að vera að leita.
Þegar loksins var búið að
ganga frá formsatriðum um
mannslífin, gat leitin byrjað.
Bjöm Ingvarsson lö^eglu-
stjóri stjórnaði leitinni og hann
og Þorbjöm fóru fyrstir um
borð.
20 lögregluþjónar og toll-
verðir fóru inn í vélina að
leita.
Fyrir utan biðu menn og bíl-
ar í tugatali. Embættismenn,
vamarliðsmenn með sprautur
og slökkvitæki og grímur,
blaðaljósmyndarar og blaða-
menn, allir ótryggðir.
Skjaldarmerki Berlínar:
Bjöminn, var fremst á vélinni
og blár og gulur litur Luft-
hansa sást greinilega í skini
sterku flóðljósanna, sem sett
höfðu verið nokkru áður. Vél-
in var eins og upplýst eyja í
næturmyrkrinu.
— Við tökum dótið úr þess-
ari og flytjum að hinni, sagði
yfirvaldið, og leitum svo í öllu
draslinu þar.
Svo var byrjað og enginn
viðstaddra hafði minnstu á-
hyggjur af hættunni; það
þurfti bara að finna fjárans
tímasprengjuna.
Ragnar Guðmundsson var
að leita að henni I lyfjakass-
anum þegar við frá MYND
komum upp í vélina. — Það
finnst ekkert í þessu dóti,
sagðl hann vonsvikinn.
Schulz vélamaður sat £ flug-
stjórasætinu. — Þetta er meira
stússið. Við þurfum að halda
áfram.
þrengra lagi, en ullin er góð“!
• Ragnar leitar að sprengju i lyfjakassanum, en ofar
t. h. leita farþegarnir bara að dótinu sínu.