Skinfaxi - 01.05.1912, Blaðsíða 4

36
SKINFAXI
i^'Giiiiiiiiiiiir^'' »i;;i[iiininnir'‘ iiiL'iniiinirir^
SKINFAXI
mánaðarrit U. M. F. í. — kemur út 1 Reylijavik
og kostar 1 kr. árgangurinn, erlendis 1,50 kr.
RITSTJÓRI:
Jónas Jónsson frá Hriflu,
Skóiavörðustig 35.
Afgreiðslumaður:
Sjörn Þórhallsson Laufási
Ritneind:
Agúst Jósefsson, Guðbrondur Mognússon,
Tr. Þórhullsson.
gert sér aS skyldu að beitast fyrir þeim
þar, gerðu það á síðasta fjórðungsþingi
sínu. Og engin ástœða er til að draga
það lengur, að hefjast alment handa í
þessu efni. Hingað til hefir staðið á leið-
beiningum um, hvernig fara skyldi að. En
nú eru þær fyrir hendi —i Skógræktarritinu.
Skinfaxi mun jafnan ílytjafregnir af fram-
kvæmdum sem gerðar verða á höfuðbóli
skógræktar Ungmennafélaganna, landinu
sem Tryggvi Gunnarsson gaf. — Girðing-
arefni er þegar pantað, og henni mun
komið upp í sumar. q
Frá útlöndum.
Persía og Tripolip.
Nú berast með hverjum degi út um
heiminn frásagnir um mikið ranglæti, sem
þrjú stærstu ríki nútímans beita við tvær
þjóðir sér veikari. Þessi barátta er sorg-
leg en harla eftirtektarverð, einkuni fyrir
smáþjóð eins og okkur Islendinga.
Allir vita við hverja er átt. Annarsveg-
ar skifta Englendingar og Rússar Persíu,
hins vegar ræna Italir Trípólis, sem er lif-
andi og náttúrlegur hluti Tyrkjaveldis.
Bæði þessi lönd, sem sigruð eru, nutu
í fullum mæli þeirra gæða, sem sumar
aðrar þjóðir hafa ekki, en þrá svo mjög.
Þær höfðu pappirsfrelsi, voru fullvalda í
orði kveðnu, og höfðu verið það um marg-
ar aldir; annað þeirra rneðan forfeður Eng-
lendinga og Rússa voru vanmátta skræl-
ingjar.
Ef pappírsviðurkenning, hefð, loforð og
samningar gætu bjargað þjóð frá undirok-
un, þá mundi enginn skerða hár á höfði
Persa né Tyrkja að þessu sinni. 011 sögu-
leg rök, réttlæti og fjöldamargir samningar,
viðurkendir af Englendingum og Rússum
sjálfum, eru sjálfstæði þessara ríkja til
tryggingar. En hvað stoðar það nú? Eng-
inn spyr um rétt, heldur um afl. Sá sem
hefur sterkastan hnefa, leggur hann á borð-
ið fyrir framan hinn veika og segir: Hversu
sýnist þér hnefi sá? Og undan hörðum
högguni þess brynjaða hnefa hrynur eins
og spilaborg fullveldi lítilmagnans.
En á bak við fullveldið er annað aft,
sem þá reynir á. Það er menning sigruðu
þjóðarinnar. Það er orkumagn einstak-
linganna, hyggindi þeirra, kunnátta þeirra
í verkum og vísindum og ekki sist mann-
gildi þeirra, skoðanaþroski, siðferðisþrek.
Sumar þjóðir, af þeim sem fremstar standa
nú á dögum, hafa ekki hið margnefnda
fullveldi. Þannig eru t. d. Finnar, Danir
í Slésvík og Búar í Afríku. Vitaskuld
kreppa útlendu böndin að þeim í mörgu,
ekki síst tveim hinum fyrnefndu; þó lifa
menn þar jafn fullkomnu liíi, eða fullkomn-
ara en margar alfrjálsar þjóðir svonefndar,
af því að þær búa að sínu, vinna og rækta
blettinn sinn, ala upp börnin sín með um-
hyggju og búa þau undir að verjast kúg-
urunum með efnalegu sjálfstæði og and-
ans þroska.
Og hver sú þjóð, sem þannig fer að, er
í raun og veru ódrepandi, því á móti hverj-
bragði kúgaranna finnur sá undirokaði,
hrausti og vel uppaldi maður þúsund bjarg-
ráð. Þegar Slésvikingum er bannað a&
nota móðurmál sitt á mannfundum, í skól-
um og kirkjum, þá tala þeir og syngja
það með því meiri fjálgleik í heimahúsum
fyrir luktum dyrum. Og þegar drottin-
þjóðin gat ekki með nauðungarlögum, út-