Skinfaxi - 01.07.1917, Síða 5

SKINFAXI
53
í því sambandi í huga brot úr kvæðinu
„Dagsétur“ eftir Stephan G. Stephansson,
þar sem hann er að spyrja sjálfan sig
hvort hann eigi nú heldur að halda, „inn
í hamarinn eða níður í bygðina.“ Svar-
ið er:
„Mig skiftir það litlu — mín heimfýsi er
hæg —
Að húsdyrum hvers sem mig ber.
Eg veit þar er greiðvikni, gestristni næg
Og góðfýsi til handa mér“.
Eg held það sá ómögulegt annað en
verða hjartsýnni og trúaðri á góðvætti til-
verunnar, þegar ylurinn ogglaðfýsin mæt-
ir manni í öllum dyrum.
Það mætti margt segja um ungmenna-
félagsstarfsemina á við og dreif. — Eg
hef aðeins dregið fram störfin út á við.
Um störfin inn á við er ekki eins gott
að gefa lýsingu. — Sú lýsing bíður fram-
tíðarinnar. — Framtíðin svarar því
hvort það „borgar sig“ fyrir þjóðina að
hlynna að æskulýðnum. — Ungmennafé-
lögin eru spurning til framtiðarinnar um
það, — eins og skáldið kemst að orði:
„Var kröftum þeim kastað á glæinn?
Sem uppvexti lýðþroskans léðu sinn vörð,
sem Iandauðnir gerðu að móðurjörð,
að heimili búlausa bæinn.“
Landauðnirnar eru altof víða í þjóð-
lífinu okkar bæði á hinum ytri og innri
svæðum þess. — Og enginn skyldi ætla
að ungmennafél. væru einn óslitinn gróðrar-
reitur. Þess er ekki að dyljast, að þar —
í ungmennafélögunum — eru líka „land-
auðnir“, en einmitt þess frekar þurfa
])au að vaka og starfa, — ryðja burt feiskj-
unni og fúanum, en gróðursetja í staðinn
þróltmikla nýgræðingja.
Verkefnið liggur lítið, eða jafnvel óunn-
ið svo að segja á öllum sviðum. „Altaf
opnast ótal dyr, ekki neinn sem þekti fyr“.
— Mætti í því efni t. d. benda á end-
urbætur vinn ubragðanna í landinu,
— sem kallast má nýmæli meðal okkar
ísl. — Eg efast ekki um að ungmennafél.
gætu í þessu efni gert sitt til að hjálpa
þeirri þörfu hugsjón fram til veruleika.
Starfsglöðu og starfsfúsu einstakl-
ingunum þarf að fjölga i landinu. Það
þarf umfram alt að fjölga þeim einstakl.
sem Iíta með sömu trú og lífsánægju
á lífsrétt sinn og verkahring, eins og Step-
han G Stephansson er hann segir:
„En þjóðarheill auðgar þó æfi hvers manns
ef eflir hann liggur á bersvœði lands
þarft handartak, hugrenning fögur11.
Eg er þess fullviss að félagslíf ogsam-
störf ungmennafélaganna hjálpa æskulýðn-
um að þessu göfuga marki- — og þá er
ekki barist til einskis.
„Við rjúfum ei eyðingar álaga-dóm,
sem uppi erum nú til að vinna,
vor hugur og elja er tugabrottóm
í tvískyldings árs-vöxtu að finna.
En fram líður að því, við aldanna þörf
— Ei árs-gróðann — metur hver lif
sitt og störfu.
Bj. ívarsson.
Heima og erlendis.
Iléraðssainkomur.
Þrátt fyrir aukin vandræði, erafstyrj-
öldinni leiða, hafa héraðsmót sem ung-
mennafélögin standa fyrir, orðið með flesta
móti í vor og sumar. Austfirðingar héldu
sitt mót á Egilsstöðum 5. ágúst, en eigi
eru komnar fréttir þaðan. Borgfirðingar
og Mýramenn ætla að halda sitt héraðs-
mót ly. ágúst. Var því frestað svo lengi
frarn eftir sumri í von um að Stephán
G. Stephánsson yrði þá kominn úr för
sinni um Austur-, Norður- og Vesturland.
En því miður gat skáldið eigi verið komið
til Borgarfjarðar fyrir þann tíma og verða
það mörgum mönnum vonbrigði þar í hér-
aðinu. Þingeyingar komu saman á Vatns-
enda við Ljósavatn og voru þar saman