Skinfaxi - 01.01.1919, Blaðsíða 3

SK1NFAX1
3
«kki einungis aö setja heimilsbrag á bóka-
safnið, heldur er þeim og ætlað að hafa
göfgandi áhrif og vekja áhuga aðsækj-
endanna á að kynnast þeim mönnum og
viðburðum, sem þær eru af; vera hnykill
sem velti á undan mönnum um völundar-
hús þekkingarinnar.
Annað, sem eigi síður eykur á heim-
ilisbraginn er það, að mönnum er viða
leytður aðgangur að bókahyllunum. Notk-
unarreglurnar eru fáar og einfa dar og
sist af öllu er ró manna raskað inni i
bókhlöðunum með því að hampa þar
ströngum reglum eða láta menn kenna
mjög á gæsluvaldi. Þá er borin umbyggja
fyrir að jafnan sé hreint og heilnæmt
andrúmsloft innanhúss og gólf og stigar
húsgögn, hyllur og bækur iðulega þvegið.
En þrátt fyrir alt þetta vakir sífelt sú
hugsun að það sem starfsemi og árang-
ur hennar mest velti á sé þó ekki húsa-
gerð og herbergjaskipun né önnur áhöld,
heldur alúð starfsmannanna — bókavarð-
anna.
I mannmörgum borgum yrði allof lang
ef hver maður ætti að sækja til sama út
lánsstaðar. Þvi er skipulagið þannig, að
i borgarmiðju stendur aðalbókasafnið, en
víðsvegar um hverfi borgarinnar eru svo
smærri og stærri deildir Sumar þeirra
hafa geymdan allmikinn bókaforða, leslr-
arsal og margt af þægindum aðslsafusins-
Aftur eru aðrar eingöngu útláns og inn-
heimtustöðvar. Aðalbókasafnið er þunga-
miðja starfseminnar. Þar er mestur bóka-
forðinn. bækurnar keyptar, buudnar, flokk-
aðar og skrásettar. Bókaskrár eru þar
prentaðar handa deildunum og þaðan eru
sendar út til deildanna þær bækur, sem
á hverjum stað hefir verið beðið um. Get-
ur hver maður beðið um bók i hverri
deild sem er og skilað henni aftur, hvort
heldur sem hann vill i aðalsaíninu eða
einhverri annari deild. Gott dæmi um
gagnsemi þessa skipulags er það, að á
ama árinu voru úr einum slíkum afhend-
ingarstað í verslunarbúð einstaks manns,
lánaðar til lesturs 40,000 bækur. Ef beð-
ið var um bókina fyrir kl. 103° árd., mátti
vitja hennar kl. 2, en kæmi beiðnin seinna
þá fékst bókin kl. 9 morguninn eftir. Nú
þurfa lántakendur ekki áreiðanlega að
muna bókartitilinn, tii þess að fá úrlausn.
Þeir þurfa ekki annað en biðja um bæk-
ur um tiltekið efni og að þessum tima
liðuum mega þeir vitja bóka um það, sem
aðalsafnið hefir sent deildinni handa þeim,
til athugunar og úrvals.
Notkunarreglur um afnot almennings
af bókasöfnunum eru fáar og næsta frjáls-
legar, að undanteknum bókalánum heim
til sin. Aðgang og afnotarétt hefir hver
og einn sem hegðar sér sæmilega meðan
hann dvelur innanhúss. Lestrarsalar með
opnum skápum, blaðastofu og timarita,
handbókasafn og aðstoð bókavarða, alt
stendur þar til boða ungum og gömlum
af öllum stéttum, og endurgjaldslaust.
Bókarfregn.
Dm íiskaklak. Guðm Davíðs-
son. Rvik 1918.
Guðm Davíðsson Skógfræðingur nýt-
ur nú þeirrar ánægju, að einhver hin
merkasta af tillögum hans, pjóðgarður-
inn á pingvöllum, er nú komin svo á
dagskrá með þjóðinni, að þar verður
varla aftur snúið. Má gera ráð fyrir, að
innan skamms verði alt pingvallahraun
og þingstaðurinn friðhelgur reitur, þar
sem hög mannshönd hjálpar til að
græða þau sár, sem náttúrufegurð stað-
arins hefir orðið fyrir á umliðnum öld-
um. Eyðing og niðurníðsla islensku
skóganna mun hafa beint höf. á þessar
brautir. Hann verður einna fyrstur
manna til, hér á landi, að halda fram