Skinfaxi - 01.06.1919, Blaðsíða 6

46
SKINFAXI
starfi með líku skipulagi og U. M. F. í.
þó þannig, að í það gangi ekki einstök
félög, heldur liéraðssambönd, og sendi
þau fulltrúa á sambandsþing. Sam-
bandsþing sé haldið annaðhvort ár, til
skiftis í ýmsum landshlutum. Sé þar
kosin stjórn, er starfi milli þinga.
10. Ungmennafélögin og Framfara-
félögin áliti sig eins og ívær deildir í
sömu félagsheild, er hafi það verkefni,
að efla menningu þjóðarinnar. Allir,
scm ná 25 ára aldri í ungmennafélög-
unum og ganga úr, séu þá þegar taldir
félagsmenn í Framfarafélögunum. Ef
menn innan 25 ára aldurs æskja inn-
göngu í Framfarafélögin, geti þau veitt
leyfi til þess, ef ástæður þykja til. Fé-
lagsmenn hvors félags hafi málfrelsi og
tillögurétt á fundum hins félagsins.
Samvinna eigi sér stað milli félaganna
um þau málefni, sem bæði varða, enda
brjóti hún ekki bág við aðalstefnur
þeirra. Taki ungmennafélögin fjárhags.
legan þátt í framkvæmdum, þá sé það
að eins með frjálsum framlögum. pað
sé tekið skýrt fram í stcfnuskrá Fram-
farafél., að þeim sé skylt að veita ung-
mennafélögunum allan þann styrk, sem
þeim er unt; sjá þeim fyrir fyrirlestr-
um um fræðandi og siðbætandi efni,
taka þátt í íþróttastarfsemi þeirra o.
s. frv. —
Tillögur þessar eru settar fram i
stórum dráttum. En eg vona, að mönn-
um verði það ljóst, að eg á við það eitt,
að nú sé orðið tímabært, að skifta liði,
en síefna þó samt sem áður öll að sama
marki. Vil eg nú fara um þær nokkur-
um orðum í þeirri röð, sem þær eru,
til frekari skýringar og áherslu.
(Framh.).
Úti-íþróttir.
III. KAFLI.
Hlaup.
(800—1000—1500 m.).
------ Frh.
Næsta vegal. við 400 m. er 800 m.
offast talin. Einstaka sinnum eru þó
500 metrar hlaupnir, en 600 eða 700 m.
eru næstum því aldrei hlaii]mir, og á
Olympisku leikskránum er 800 m. alt
af næsta vegal., og þar næst 1500 m.,
en 1000 m. eða 1 km. er einnig oft
hlaupinn á erlendum leikmótum —
hefir samt aldrei verið hlaupinn á
Olympisku leikjunum — og því tek eg
þá vegal. hér með, því að sömu æfing-
arreglur eru notaðar við öll hlaupin.
Við þessar vegal. (miðlungsvegal.,
sem svo eru oft nefndar) er viðhaft
alt annað hlaupalag en í áðurtöldum
hlaupum. í spretthláupunum, a. m. k.
þeim fyrstu, er allur líkaminn, svo að
segja, spentur til hins itrasta, til þess
að ná hraðanum sem mestum. En í
miðlungshlaupunum er efri hluti lík-
amans og handleggirnir miklu lausari.
Hreyfing þeirra vcrður að vera svo laus
og liðug, að hún hefti ekki öndunina
á nokkurn hátt, því að á henni hvilir
hlaupið að mjög miklu leyti. Hand-
leggjunum er haldið þannig, að fram-
handleggurinn er í beinan vinkil við
upphandlegginn og sveiflað fram og
aftur með hliðunum við hvert skref,
framsveiflan er þó ekki alveg beint
fram heldur dálítið inn á við, svo að ef
báðum handleggjunum væri sveiflað
fram í einu, yrði 10—15 cm. bil milli
handanna að framanverðu. Líkaminn
hallast dálítið áfram, svo að hlauparinn
„fellur“ fram í næsta skref. Höfðinu
má einnig halla svo lítið áfram; ann-
ars er höfði og líkama haldið i svo eðli-