Skinfaxi - 01.12.1921, Blaðsíða 1

Söngur.
I síðasta blaði var drepið á, að »Skin-
faxi« ætlaði sér að ræða lítið eitt um söng
í ungm.félögunum. Að þessu sinni ætlar
hann aðeins að drepa á söng alment með
fáeinum öðrum.
Söngur er einkenni æsku og lífsgleði.
Þá er söngurinn hjörtunum það sama sem
sólin vorblómunum. Sönglaus sveit er
eins og fuglalaus skógur. Þagni söngurinn
á heimilunum, deyr sumargleðin bráðlega
í sveitunum!
Svíar eru talin söngþjóð mikil. Þó
þykir bestu mönnum þeirra alt of lítið
sungið þar í landi. Lýðháskólastjóri Malin
Holmström ingers segir meðal annars í
formála fyrir hinni ágætu söngbók »Den
svenska sángen«.
»— — Svíar Lata smámsaman vakn-
að til æ meiri meðvitundar í þjóðlífi sínu
og hefir það komið í ljós á mörgum svið-
um, bæði trúarbragðalega og siðferðislega,
þjóðræknslega og á lýriskan hátt. Hug-
sjónir þær og kendir sem draga mennina
saman og þeir fylkja sér um, vilja ryðja
sér til rúms, og alþýðlegur söngur er þeim
dásamlegu eiginleikum gæddur að hann
endurvekur hjá þeinr sem syngja, hugs-
anir þær og geðblæ, sem söngurinn á
að birta. Þaö er þó eigi alment enn þá,
að vér Svíar áræðurn að láta söngva vora
safna oss saman og lyfta oss. Að undan-
skildum trúarbragðafélögum, ýmsum hug-
sjónafélögum, og þar sem Lýðháskólarnir
hafa náð tökum, er sænskur söngur þagn-
aður að kalla má. Og þannig mun það verða,
uns vér á ný setjum hinn óbrotna einraddaða
söng í hásætið, sérstaklega á heimilunum, til
þess að glæða þar og auka gleði, ánægju
og létta og mýkja sorgir og áhyggjur.«
Smá pistill þessi var skrifaður í fyrra
mánuði og ætlaður síðasta tölubl., og hafði
eg þá hugsað mér að skrifa ítarlegar seinna
um söng í ungm.fél. og hvernig þeim störf-
urn yrði bes’t hagað þannig, að þau kæmu
að sem bestum notum, svo söngurinn
yrði félögunum sá líf- og gleðigjafi sem
hann á að vera og getur hœglega orðið.
Þareð nú er þröngt mjög um bekki í
»Skinfaxa« og með öllu óráðið, hvernig
samvistum vorum (3; blaðsins og mín)
verður háttað á nýja árinu, ætla eg í ör-
fáum orðum að drepa lauslega á aðal-
atriðin og benda i áttina:
Ungmannafélagar! Iðkið söng af kappi,
bæði á fundum og annarsstaðar. Syngið
mikið cviraddað, svo allir geti verið með,
og gætið þess að svo sé! Síðan geta
bestu söngmennirnir haldið lengra áleiðis.
Og svo að lokum: Búið ykkur undir
sumarmótin á þann hátt, að hvert félag,
sem söngfiokk hefir, æfi sig i því skyni
að geta sungið þar til almennrar skemtun-
ar! Og auk þess ættu öll félög í »sam-
bandi« því, er sumarmót heldur, að æfa
fáein (3—5) ákveðin l'óg eftir s'ómu s'óng-
bók, og mætti þá halda samsöng margra
félaga á sumarmótinu, undir stjórn dug-
legs söngstjóra! Myndi það verða mikil