Alþýðublaðið - 15.11.1922, Blaðsíða 1
1922
Miðvikudagiaa 15. nóvember
264. töiubiað
Alþýðuflokks-fnndur
verður haldian í Bárubúð i kvöld, miðvikndagiun 15. þ. m, bl. 8 sfðd.
Rætt verður um:
Atvinnnleysið f bænmn og nm
vatnsveitnna í sambandi yið það.
Framkvæmdarstjörn fulltrúaráðsins.
verður sett föitudaginn 17. nóv. næstk,, eins og áður befír vcrið
auglýst, og hefst 1. fundur kl. 3 s'ðd. f Goodtemplarahúsiau niðri.
Hinir nýkjörnu fulltrúar komi með kjörbréf sín og leggl þau fram á
fundarbyrjun.
Reykjavík, 14 nóv. 1922.
Jón Baldvinsson. Pélur G. Guðmundsson.
Jafnaðarmannafél. íslands.
Fundur í Bárubúð (uppi) fimtudaginn 16. nóv.
1922 kl. 8 siðd.
Jón Baldvinsson.
Jarðarför okkar hjartkæra eiginmanns og föður, Guðjóns Guðmunds-
sonar, fer fram föstudaghn 17. þ m. kl. I e. m. frá heimili hins látna.
Bergstaðastig 30 B.
Kona hans og börn.
Það var ósk hins látna, að ekki yrðu gefnir kranzar.
Xaup og atvinna.
Því er stundam haldið fram, að
kauplækkun tzmni hafa aukna at
vinnu í íör með sér. Þeir, sem
þu fi að láta gera eittvað, muni
fremur iáta verða af þvl, ef það
kosti ekki mjög mikið; að öðrum
kosti reyni þeir að Womast hjá
því að löta aðra vinna fyrir sig
með þvi að reyna að gera þsð
sjáifír eða geycna þsð, þsr tii þeir
gtta komiit til þesi. Þess vegna
sé ráðlegt að halda ekki kaupi
bæ ra en brýnasta nauðsyn krefj
ist að það «é.
Sökum þe*s, að þessi hugsun
argangur er töluvert almennur, og
margir byggja hann vera téttav,
er ekki úr vegi að athuga þetta
nokkru nánar en alment er
gert.
Setjum s.o, sð t. d skósmiður
bafí í v nnu hjá sér svein, sem
gr fjötikyldumaður. Hann geldur
aveinlnum lágt kaup. Skósmáða
sveiuninn þtrf sð láta smiða fyrir
slg skáp, en hefír ekki ráð á þvi
sjíifur vegoa þes«, hve kaup hans
er iltið Hann verður þvf að sleppa
því Nú veit hann þó af atvinnu*
lausum trésmið, sem hann hefði
látið vinna þetta, ef hann hefði
getað. I tómstundum sfoum ge ir
skó<miðasveinninn vlð akó af fjöl
skyldu siani og ef til vill fleirum,
en myndi, ef hann hefði hserra
kaup, sennilega ekki taka neitt
slikt að sér. Sú vinna er tekin
írá öðrum abósmiðum, sem vantar
atvinnu, en geta ekki' fengið, Nú
tekur skósmiðasveinninn eítlr þessu
Og fær þvf til vegar komið við
atvinnurekanda sinn, að kaupið
hækki að mun. Þi getur hann lát-
ið smfða skápinn T/ésmiðurian
hefír fengið atvinnu. Jafntramt
hættir hann að taka að sér tóm-
stundavinnu. Það verður til þess,
■'að atvlnnurek ndi hana þarf að
bæta manni við á vinnustofu sinni.
Vrð það, að þessir tvcir menra
hkU fengið atvinnu, vaxa að sama
skapl viðskiftin bjá skósmiða
meistaranum.
Þetta dæmi nægir til þess að
sýna það, að lágt kaupgjaid hefír
óhjákvæmiiega í för með sér mlnk-
'un, en ekki vöxt á atvisvnu, eada
liggur það í augum uppi, sð þvf
teinni fjárráð aem menu hafa, þvf
rr.ísmi tök hafa þeir á þvf að láta
stðjra gera nokkuð fyxir sig og
þvf meira verða þeir að leggja á
sig Ekki sfður er hitt bsrsýnilegt,
að þvf meira sem kemur aV vinnu
á hvern mann, því færri feljóta
meonitnir að vera, sem þarf til
þess að ijúka vinnuttni a?. Þetta
iiggur i þvf, að þarfir maana eru
takmarkaðar á hverjom tíœa, en
atvinnan er bundinvið þarfír manna.
Af þvf leiðir aftur, að ef einhver