Skinfaxi - 01.04.1957, Blaðsíða 23

SKINFAXI
23
íí Z I1ÍJ 1 1 i 1 1 1 I
S K Á K
■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■
Skákáhugi hefur líklega
aldrei verið meiri hér á Is-
landi en einmitt nú. Við Is-
lendingar höfum eignast stór-
an hóp af mjög góðum skák-
mönnum, og erum fyllilega
samkeppnisfærir við flestar
nágrannaþjóðir okkar.
Víða um land, bæði í kaup-
stöðum og til sveita liafa ver-
ið stofnuð skákfélög, en þó
vantar töluvert á i þessu máli.
Þar sem skákiþróttin er með
hollari tómstundaiðjum, sem
íslenzkur æskulýður getur
fengist við, ættu öll Ung-
mennafélög að beita sér fyrir
stofnun taflfélaga, þar sem
þau eru ekki þegar fyrir
hendi. Síðar gætu svo félögin
keppt sín á milli og aukið á
þann hátt það félagslíf, sem
fyrir er. Væri ánægjulegt, ef
inn færði honum blýhjartað og
dauða fuglinn.
Þú hefur valið rétt, sagði
Guð. Þessi litli fugl skal syngja
um eilífð og paradís og prinsinn
hamingjusami lofa mig í háborg
minni af gulli.
Ólafur Jónsson þýddi.
forráðamenn Ungmennafé-
laganna sendu skákþætti
„Skinfaxa" fréttir af skáklífi
frá sem flestum stöðum á
landinu.
Nú langar mig til að minn-
ast lítillega á einn af okkar
yngri skákmönnum, en það
er Sveinn Kristinsson. Hann
er fæddur 2. marz 1925 í
Skagafirði. Byrjaði hann að
tefla um fermingaraldur með
Taflfélagi Sauðárkróks. Árið
1945 fluttist hann til Reykja-
víkur og um haustið næsta ár
byrjaði hann að tefla á opin-
berum mótum. 1 meistara-
flokk komst liann 1947 og ár-
ið 1951 vann hann haustmót
Taflfélags Reykjavíkur, en
síðan hefur hann verið i röð
fremstu skákmanna okkar.
Vorið 1955 keppti hann í sveit
Islands á Alþjóðaskákmóti
Stúdenta, sem fram fór í Ly-
on í Frakklandi. Hafnaði
sveitin þar i 6. sæti, sem þótti
mjög góður árangur. Eftir-
farandi skák tefldi hann á
Iiaustmóti Taflfélags Reykja-
víkur 1952:
Sveinn Kristinsson.
Hvítt: Jón Einarsson.
Svart: Sveinn Kristinsson.
Niemzo indversk vörn.
1. dJ, Rf6
2. cJ, e6
3. Rc3 BbJ,
J,. e3 c5
5. a3 BxcSf
6. bxc3
(Byrjunin er Sámisch-afbrigði
Niemzo-indversku varnarinnar.
Hvítur hefur sterkt peðamiðborð
og þar af leiðandi góðar kóngs-
sóknarhorfur, en því til mótvæg-
is er tvípeðið á c-línunni, sér i
lagi peðið á c4, sem erfitt getur
reynzt að veita fullnægjandi
völdun. Spurningin er því þessi:
tekst svörtum að treysta varnir
sínar nægilega gegn kóngssókn-
arformum hvíts og snúa sér síðar
af alefli að veikleika hvíts á c-
línunni, eða verður það hvítur
sem brýtur varnir svarts á
kóngsvæng á bak aftur með ó-
stöðvandi kóngssókn?)