Skinfaxi - 01.04.1957, Blaðsíða 24

24
SKINFAXI
b6
7. Bd3 0—0
8. Re2 d6
9. eJf Re8
(Góður leikur, fyrst leikinn af
Cabablanca. Gæði leiksins eru í
fyrsta lagi fólgin í því, að hann
hindrar Bg5, — en leppun ridd-
arans væri næsta óþægileg í
þessu afbrigði, — en þó ekki
síður í hinu, að svartur rýmir
fyrir f-peðinu, en við það eru
bundnar vonir hans um að
hrinda væntanlegri kóngsókn
hvíts.
10. 0—0 Rc6
11. Be3
(Betra væri að leika Í4 strax.)
Ra5
12. Rg3 f5
13. fJf 96
llf. e5
(Auðsætt er, að hvítur hefur
þegarmisstaf sínum strætisvagni
hvað kóngssókn snertir. Svörtum
hefur tekizt að „loka“ kóngs-
vængnum og getur nú farið að
einbeita sér að hinum veikta
drottningarvæng hvíts.
Ba6
15. De2 Dc7
16. exd6
(Hvítur gefst upp við að reyna
að halda peðinu á c4. 16. dxc5
væri eina leiðin til þess, en einn-
ig í því falli væru framtiðar-
horfur hvíts mjög óglæsilegar.)
Rxd6
17. dxc5 bxc5
18. Hf-dl Bxclf
(Fyrsta þætti skákarinnar er
lokið með sigri svarts. Hann hef-
ur unnið peð út úr byrjuninni.
Framhald skákarinnar er þó
fjarri því að vera líflaus viður-
eign.)
19. Bxclf Raxclf
20. Bf2 Hf-e8
21. Rfl Ha-b8
22. Ha2 Hb-d8
23. Ha-al Dc6
21f. Rg3 Hb8
25. Ha2 Hb3
26. Dd3 a5
27. alf Kf7
28. hlf h5
29. De2
(Undirbúningur örvæntingar-
kenndrar mannsfórnar. I-Ivitur
fær ekki varizt til lengdar með
rólegu viðnámi.)
Hxc3
30. Rxh5 Delf!
(Svartur mundi að vísu vinna
með því að þiggja mannsfórn-
ina, en það mundi rifa upp taflið
og gera stöðuna ótryggari. Hinn
gerði leikur er einfaldari. )
31. Bxc5
(Ef 31. Dxe4 Rxe4. 32. Hd7t
He7. 33. Hxe7t Kxe7 og riddar-
á h5 dauðadæmdur.)
Dxe2
32. Hxe2 Hd8
33. Rg7!
(Skemmtileg tilraun til að
reyna að bjarga riddaranum, sem
svartur hrekur á enn skemmti-
legri hátt. Svartur má nú auðvit-
að ekki drepa riddarann vegna
Bd4t.)
Rb7!
(Sterkur leikur, sem gerir
snarlega út um taflið. Eftir 34.
Hxd8 Rxd8. 35. Bd4 Hd3 vinnur
svartur auðveldlega. Eða 35. h5
Hclt og síðan KxR.)
31f. BdJf Rc5!
(Annar sterkur leikur. Eftir
34. — Hxd4. 35. Hxd4 Kxg7. 36.
Hd7t ynni hvítur manninn aftur
og hefði þá skiptamun yfir. )
35. h5
(Hvítur var varnarvana.. T. d.
35. Bxc3 Hxdlf. 36. Kh2 Re4. 37.
I-Ic2 Re3. Hótandi bæði hróknum
og máti í öðrum leik.)
Hxdlf
36. hxg6f Kxg7
37. HxdJf Kxg6
38. Hd8 Re3
39. Hb2
(Tapar skiptamun, en taflinu
varð engan veginn bjargað.)
Hclf
JfO. Kf2
eða 40. Kh2 Rg4t 41.Kg3 Re4t
42. KÍ3 Hflt 43. Ke2 Hf2t og
vinnur heilan hrók.
Rdlf
Jfl. Hxdl Hxdl
Jt2. Hb5 Relff
Jt3. Ke3 Hd5
og hvítur gafst upp.
Utanríkisráðherran og sagn-
fræðingurinn Peter Munch var
mjög raunsær varkár maður,
sem notaði sjaldan stór orð né
fullyrðingar og sagði aldrei
meira en hann gat staðið við.
Eitt sinn var hann á ökuferð og
ók fram hjá fjárhóp, sem var
á beit nokkuð frá veginum.
Þetta fé mun vera alveg ný
rúið, sagði einn af ferðafélögum
ráðherrans. Munch leit snöggv-
ast út um gluggann og sagði
síðan:
Það virðist minnsta kosti vera
rúið á annarri hliðinni.