Íslendingaþættir Tímans - 27.08.1977, Síða 21

Unnur systir þeirra var stoö og
stytta móður sinnar heima fyrir.
Þann 28. ágúst 1949 festi Guðmundur
Einarsson ráð sitt og gekk að eiga Guð-
rúnu Sigurðardóttur frá Mánaskál I
Laxárdal i Vindhælishreppi, myndar-
konu til munns og handa. Hafði ævi
hennar falliö i likan farveg og Guö-
mundar. Um fjölda ára var hún ráös-
kona hjá föður sínum og bræðrum, þvi
faöir þeirra systkina var ekkjumaður.
Var heimiliö á Mánaskál með mynd-
arbrag um búskap, byggingar og raf-
stöö, þvi þeir Mánaskálarbræður eru
völundar miklir, en Guðrún systir
þeirra ágæt saumakona og ræktaði
trjágarð við býli þeirra.
Mátti þvi telja jafnræði meö Guö-
rúnu Sigurðardóttur og Guömundi
Einarssyni f búskapnum og heimilis-
haldi með slika reynslu að baki.
Þau hjón eignuðust þessi börn: Sig-
urbjörg, gift Jóni Bjarnasyni frá Haga
i Þingi, búa þau á Blönduósi. Sigur-
björg gekk i' Kvennaskólann á Blöndu-
ósi og er sjúkraliöi. Einar, gekk I
Bændaskólann á Hólum. Guðrún gekk
i Kvennaskólann á Varmalandi. Þessi
systkin búa heima á Mýrum.
Þeir bræður, Guðmundur og Hall-
grímur, héldu áfram sinum samyrkju-
búskap, enda voru þeir alla tið sam-
hentir um hann.
Blómguðust hagir Neöri-Mýrar-
fólks, enda var fylgzt vel með timan-
um um vélakost, hirðing góð á hlutun-
um og reglusemi mikil.
Er nú um 40 hektara tún á Mýrum,
er gefur af sér nær þrjú þúsund hesta i
stað 90 hesta, er Einar Guðmundsson
fékk fyrsta árið sem hann bjó á Mýr-
um.
Þaö stuðlaði og að hagsæld heimilis-
ins aö jafnan var þar nægur vinnu-
kraftur. Það er fallegt að lita heim aö
Mýrum i gróandanum, er angan er úr
jörðu og þeyr i lofti.
Þau systkinin á Mýrum, Guömund-
ur, Unnur og Hallgrimur, hafa hlotið
umbun tryggöa sinnar við jöröina.
Enda var Guðmundur tengdur órjúf-
andi böndum við þessar lendur sinar
til endadægurs. Hann hafði hlotið
sama sjúkdóm og faðir hans, er hann
mátti bera hátt á annan tug ára með
hléum og fór þrisvar til uppskurðar á
spitala i Reykjavik. Þvi meir sem á
leið ævina þvarr þróttur Guðmundar
til vinnuálags, einkum siðustu þrjú ár.
En hugsun Guðmundar var allt til
vordaga, föst og heilsteypt um hagi
síns heimilis. Maöurinn var að upplagi
óvenju þrekmikill og viljasterkur.
Honum var það án efa ánægjuefni,
að sonur hans, Einar, myndi taka við
búskap á Mýrum, svo verki þeirra ætt-
manna væri haldið i horfinu.
Er ég kom öllum ókunnur fyrir 35
Sigmundur
Friðrik
Hall-
dórsson
frá Hallbjarnar-
stöðum.
f. 06.02. '00 — d. 29. 12. '75.
Kveðja frá vinum
Við yzta haf, þar sem vagga þin stóð
i veröld sólbjartra daga,
var mörkuð og skirð þin manndómsleið
og mótuð þin ævisaga.
Við söngvablæinn og lindaljóð
var létt yfir svipnum bjarta.
Þar gafst þú lifinu heilög heit
af hreinleik hins unga hjarta.
Þó vegir skiljist um stutta stund
og stormarnir feyki i sporin,
þó lifir hver minning svo ljúf og hlý
og ljóminn um bernskuvorin.
Við mætumst aftur i morgunsól
þegar mjúkþeyrinn andar um geima.
Þá göngum við frændi, á grænni jörð
um gömlu slóðirnar heima.
Valdimar Hólm Hallstaö
árum I Höskuldsstaðaprestakall og
frekar fákunnandi um sveitastörf, þá
hófust kynni okkar Guðmundar, er ég
einkum byggði á þvi að hann var ætt-
aður af Nesinu eins og ég. Var hann
mér hollráður um marga hluti og hélzt
vinátta okkar alla tiö, og ég minnist
hans með þakkarhug.
Það voru honum blessaðir dagar, er
hann, magnþrota, gat dvalizt fáeinar
vikur heima framan af sumri.
Kona hans, Guðrún var manni sín-
um mikil stoð sem tryggur og ástrikur
lifsförunautur, er hann gat deilt sinum
áhyggjum með, unz hann kvaddi Mýr-
ar til að dvelja á sjúkrahúsi á Blöndu-
ósi.
. Við erum jafnan minnt á, að lifiö
ikringum okkur er ávallt að kvikna og
slokkna. Margar eru myndirnar sem
okkur gefast i preststörfum, eina slika
á ég frá liönu sumri.
Fárra mánaða drengur horfði for
vitnum augum á afa sinn á banabeöi,
jafnframt þvi sem hann laugaði sig I
sólar.geislanum.
Afinn horfði hýrleitur á drenginn,
sem er að byrja vegferðina, þá sem
hann er sjálfur aö ljúka, þvi Guöstrúin
með lifsgeislum sinum hafði laugaö
sálu hans, svo hann beið rólega hinnar
nýju vegferðar.
Þannig eru minningar minar um
Guðmund á Mýrum á sjúkrabeði og
dótturson hans, Bjarna.
Pétur Þ. Ingólfsson.
2S
islendingaþættir