Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1976, Qupperneq 3

Hér sést v.s. Jórngerður GK 477, þar sem það hefur lagst á hliðina 16.
febrúar í fyrra ó leið til Austfjarða með loðnufarm, en það sökk skömmu
síðar. Skipverjar björguðust allir, 13 talsins.
arfélögin, og vera þeim til ráðu-
neytis um reksturinn.
Þar að auki tekst Samábyrgðin
á hendur aðrar endurtryggingar
fyrir bátaábyrgðarfélögin. Þá er
Samábyrgðin frumtryggjandi að
skipum, sem ríkissjóður á eða gerir
út, þ.e. strandferðaskipin, hafrann-
sóknaskipin og varðskipin, þó skal
Samábyrgðin ekki veita þessum rík-
isstofnunum lakari tryggingakjör
en önnur tryggingafélög bjóða. Þetta
síðarnefnda er hugsað Samábyrgð-
inni til aðhalds, og til þess að fyrir-
byggja einokun.
Hvað kostar bátaflotinnV
— Hverð virði er íslenski báta-
flotinn í krónum?
— Frumtryggingarverð fiskiskipa
undir 100 tonnum eru tæpir 9 mill-
jarðar króna, en þetta eru 642 skip.
Ef talin eru skip sem við tryggj-
um, (skip yfir 100 tonn og skip
í eigu ríkisins) þá eru tryggð hjá
okkur 342 skip, vátryggingarupp-
hæð þeirra skiptir milljörðum króna.
Auk þess er svo bráðafúatrygging.
Heildariðgjaldatekjur Samábyrgð-
arinnar voru á síðasta ári um 620
milljónir króna. Samábyrgðin er því
VÍKINGUR
eitt af þrem stærstu tryggingafélög-
um landsins, sem annast tryggingar
á skipum.
— Hver ákvarðar vátrygginga-
upphæð fiskiskipa?
— Hver bátur er virtur til vá-
tryggingar af matsmönnum Sam-
ábyrgðar og bátaábyrgðarfélaganna.
Skipið er vandlega skoðað, og talið
er upp allt sem í því er, þar með
talið lausafé eða fylgifé, allt niður
í potta og pönnur í eldhúsi. Þetta
mat fer fram annað hvort ár, en
skipseigendur geta þó krafist mats,
ef þeim sýnist svo, þ.e.a.s. ef mikl-
ar verðsveiflur verða á tímabilinu.
Þorlákshöfn aðal mulningsvélin
— Hver eru algengustu tjón
fiskiskipa á íslandi?
— Ef þetta er skoðað frá því
sjónarmiði, þá eru um 50% af út-
borguðum tjónum, ef frádregnir eru
alskaðar, svokölluð hafnatjón. Skipa-
stóllinn hefur nefnilega vaxið örar
en hafnarbæturnar. Það eru marg-
ar vondar hafnir á íslandi, og þar
er víða þröngt um bátaflotann.
Gott dæmi um þetta er Þorláks-
höfn, sem hér fyrr á árum var ein
mesta mulningsvélin af íslenskum
höfnum.
Þegar hafnarframkvæmdir hófust
þar, þá fóru bátar að flykkjast þang-
að, bæði stál- og trébátar, og ef
eitthvað varð að veðri, þá varð út-
koman alveg hræðileg. Nú hefur
verið gert mikið átak í hafnargerð-
inni í Þorlákshöfn, og þá bregður
svo við að tjón í Þorlákshöfn hafa
minnkað verulega. Á þessu sést
hversu mikilvæg góð hafnarskilyrði
eru fyrir afkomu útvegsins.
— Samábyrgðinni hefur verið
þesá vandi ljós frá fyrstu tíð. Farið
hefur verið út í það í ríkari mæli,
að reyna að.fyrirbyggja tjón í höfn-
um. Við höfum ráðið sérstaka eftir-
litsmenn við stærstu og viðsjárverð-
ustu hafnirnar. Þessir menn fylgjast
með bátunum, og gera skipshöfnun-
um viðvart og geta jafnvel sjálfir
gripið til aðgerða, hindrað að bátar
slitni frá, ef þeir hafa verið illa
bundnir o.s.frv. Þessir eftirlitsmenn
hafa án efa sparað okkur milljóna-
tugi með því að koma í veg fyrir
tjón.
— Við höfum einnig farið út í
það í samvinnu við Siglingamála-
stofnunina, að halda uppi eldvarna-
eftirliti í skipum, en það er einkum
fólgið í því, að við höfum í okkar
þjónustu sérfróðan mann í rafmagni.
Hann fer um borð í skipin og mælir
þar upp rafkerfi skipanna og gerir
athugasemdir og leiðbeinir. Rafkerfi
fiskiskipanna eru oft yfirhlaðin
(töflurnar) vegna nýrra tækja, sem
stöðugt eru að bætast við vegna
tækniþróunar. Við teljum að þetta
eftirlit hafi gefið góða raun.
Eru forráðamenn skipa
kærulausir?
Fiskiskip okkar eru oft undir
mjög litlu eftirliti í höfnum. Menn
láta sig kannski hafa það, að hafa
skipin mannlaus — jafnvel vikum
saman — með ljósavélar í gangi og
jafnvel kvnditæki, ef skipið er við
bryggju.
Eftirfarandi sagði Páll Sigurðs-
235