Alþýðublaðið - 25.11.1922, Qupperneq 2

s
ALÍfDOðlAÐIB
Odýrustu og beztu olíurnar eru.*
Hvltasunna. Mjölnir.
Gasolía.
Benzín, BP. No. 1 á tunnum og dunkum.
i
Biðjið ffitíð um ol(u & stáltunnum, sem er hreln-
ust, uflmest og rýrnar ekki Tið geymslunu.
Landsverzlunin.
i-eikfélaq Reyk ’avfkur.
Ágústa piltagull.
Leikið sunnud, 26. þ. m. kl. 8 e. m.
Aðgöngumiðar seldir í dag frá kl. 4—7 og á morgun
frá kl. 10 f. h.
Tvær ræður,
«ftir sfra Olaf Óla/sson, frfkirkju
prest, eru nýlega komnar út í
dálitlu bókarformi. Það er skiln-
-aðarræða, er hann kvaddi aöfnuð
inn f Reyltjtvik, og innsetningar-
rseða, er hann aetti eltiimann sinn
i embætti.
I.
Þegar flett er við fyrsta blaði
kvertini, blasir við mynd af prett-
inum.
Séra Ólafur Óla/sson er hir
frá velli Ví x uo, glldur og gervi-
Iegur. Ennið er mikið, hátt og
hvelít. Eu farnar að sjást þar
lúnir þjer, sem reynslan geíur.
Augun eru hvöss og rannsakandi.
Angnabrúnir þykkar og fram-
vaxoar. Þvf er hann nokkuð „þung
ur undir brún", sem kallað er.
Niðurandlitið er þó, fy/ir sitt feyti,
nokkuð minna. A myndinni er þó
munrinn vart eins verulegur sem
hann viiðist þegar horft er gegn
manninum þar sem bann leggur
íetin f fangi dagsins. Ea — að
þar sé „mikil persóua* á ferðinni,
«r jákvæð sögn fcjá seggjum öll-
um.
Frá fyiri árum muna menn eftir
prestinum með sítt og þykt ai-
skegg. Klofnaði það frá hökunni
og lék 1 brúskum tveim nær beltis
atað. Þótti það fara honum öilu
betur en varatskeggið og höku
toppurinn nú.
Enginn kemst undan þvf, f
hvaða stöðu sem hann er, að eitt
og annað sé um hann rabbað,
Og má séra Olafur þvi ekki ætl-
ast til, að hann aé þar tekinn
tindan. Sumir hafa cagt um hann,
að efas&mt væri, að hlð „mikla*
f svip hans benti á nokkuð mikil-
hæft f honum sem presti. Segja
mð hann komi sér fyrir sjónir aem
tfgulegur valdsmaður Aðrir eru
þessu andvfgir og þykkjast við.
Við siiku er ekkett að segja. Það
er eins og „gerist og gengur* f
þessum heimi
Sumum feefis- þvf virzt efasamt,
að séra Ólafur hsfi valið rétta
götu, er hann stefndi inn f hið
glæsta mutteri guðfræðinnar. —
Bækur þær, sem hann hefir ritað
og út hafa verið gefnar, hafa allar
hlotið alment lof. En aftur á móti
hefir viðsýnið eða flugtökin virzt
minni f stólræðunum, svona yfii-
leitt. Móti óvættum þrim, sem
séra Olafur hefir orðið var við á
svlði góðs siðferðit, hefir hsnn
ávalt gengið ódeigur með „brogðn
um bæslng* vandlætisins. Ræður
þess efnis hafa sumucn þótt láta
honum bezt — f stólnum, (Frh.)
Jón Jónsson
frá Hvoli,
Skrítið tómstunðastarj.
Lögreglan i Parfs hefir nýlega
handsamað glæpamannaflokk, sem
lengi hafði ieikið þar listir sfnar:
innbrot, þjófnaður og árásir á ein-
staka menn á strætum. Og á
hverjum stað, þar aem hann hafði
vetið að vetki, sklldi hann eftir
iitið nafnspjsld, sem á var letrað:
„Nafnleysingjarnirfímm*. Enkvöld
eitt, er lögregluþjónn var á heim-
leið úr leikhúsi, réðst á hann
grannur maður dökkklæddur, með
síðhött á höfði, og bar vasaklút
með klóróformi i að vitum hans,
en aðrir réðust aftan að honum.
Tókst honum þó &ð lósa sig og
hrópa á bjálp, og komu brátt
nokkrir starfsbræður hans á vett
vang. Handsömuðu þeir 3 af þorp-
urunum, en 2 komust undan. Þeg-
ar á lögregluitöðina kom og fsrið
var að sthuga glæpamennina nán-
ar, kom þsð ( Ijós, ölium tll undr-
unar, að það voru ungar og frlðar
heldrimannadætur. Uiðu þær að
segja tll hinna tveggja og vorm
þær teknar höndum á heimilum
sfnum samstundis. Fanst mikið
þýfi f vörzlum þeirra allra. Hug-
myndina til þessa fyrirtækis hveð-
ast þær hafa fengið f kvikmynda-
húsum, er þær hafi horft á glæpa-
myndir.
I2n sg vegiao.
Oúðspekifélagið. „Eðlisfræði
og dul p;ki* á morgun (sunnudagj
kl. 31/3 aáðd. stundvfslega.
Silfarhráðkanp eiga f dag
bjónin Sigurður Gfslason steias-
imiður og Kristfn Jónsdóttir óð-
inigötu 23.
Bragi. Æfing i morgun kl. io*/s
f Alþýðuhúsinu.
Arshátíðarskemtnn SJómanna-
félagsins f gærkveldi fór hið bezta
fram, eins og jafnán er um skemt*
anir verkalýðsfélaganna hér f bæn-
um. Var auðséð á öllu, að forgöngn-