Samvinnan - 01.04.1960, Qupperneq 6

Á framtíðarvegi
Það gerðist á fundi jafnaðarmanna í
Danmörku fyrr á árum, að ungir menn
og óþekktir risu upp og létu í ljósi
skoðanir sínar hiklaust og án tillits til
sjónarmiða hinna eldri. Olli þetta eigi
litlu umróti og risu reyndir menn og
kunnir til andmæla og þótti nauðsyn á
vera að lægja rosta ungmennanna. Gekk
svo um hríð. Að lokum stóð upp þáver-
andi forsætisráðherra Dana, Thorvald
Stauning. Hann sagði, að augljóst væri,
að ekki hefðu mörg gullkorn hrotið af
vörum hinna ungu og fákunnátta þeirra
væri augljós. ,,En“, bætti hann við, ,,hin-
ir ungu menn hafa þó eitt fram yfir okk-
ur hina eldri og því megum við aldrei
gleyma. — Þeir lifa okkur alla.“
Félagsmálahreyfingar eiga ævinlega við
þann vanda að etja að endurnýja og end-
urskapa sjálfa sig. — Slíkt má hvorki
gerast of hægt eða of skyndilega. Reynsla
hins aldna og áræði hins unga verða að
fá að njóta sín að jöfnu. Þetta er engan
veginn alltaf eins auðvelt og ætla mætti.
Hér þurfa því báðir aðiljar að vera jafnt
á verði, hinir eldri og æskumennirnir.
Samvinnuhreyfingin hefur um áratugi
átt sterk ítök með íslenzku þjóðinni. Fá-
ar þjóðmálahreyfingar hafa markað
dýpri spor í hugsun hennar og athafna-
líf. Menn, sem nú eru á miðjum aldri
eða eldri minnast þeirrar æsku. er hug-
urinn brann af einlægri þrá að berjast
undir merkjum samvinnuhugsjónarinn-
. Þeir voru því vel undir þann vanda
búnir að taka við arfinum og ávaxta
hann og auka.
Hins spyrja menn: Hvað um æskuna og
ungu mennina í dag? Er áhuginn og eld-
móðurinn hinn sami og áður eða hefur
nýr tími þar einhverju breytt? Eða eru
hinum yngri ekki gefin tækifæri að
sanna trúnað sinn og framsækni? Þetta
eru allt spurningar, sem forystu- og fylg-
ismenn áhrifaríkrar þjóðmálahreyfingar
hljóta að velta fyrir sér. Framtíð hreyf-
ingarinnar er í veði, ef keðja kynslóð-
anna slitnar.
Verðandi foringja þarf að ala upp. Það
tekur þrjár kynslóðir að skapa „gentle-
man“ segja Bretarnir. Hinir yngri verða
að læra að byggja á starfi hinna eldri,
annars hættir þróunin og byltingin tek-
ur við. Hinir eldri verða að meta við-
leitni hinna yngri til sjálfstæðrar hugs-
unar og ályktana, því annars leggst dauð
hönd íhalds og vana yfir starf og mark-
mið.
Samvinnuhreyfingin stendur nú á vega-
mótum. Að baki er tími mikils vaxtar
og mikillar grósku, framundan er nokk-
ur bratti og erfið för að minnsta kosti
um sinn. Því hlýtur nú venju fremur að
vera hugað að áhrifamætti hugsjóna og
trú á markmið og leiðir. Svo hefur áður
reynzt, að þá sannaði samvinnuhreyf-
ingin mátt sinn mestan, þegar í móti
blés, og þá óx kapp ungra og aldinna,
þegar við vanda var að etja. Engin á-
stæða er til að ætla annað en söm verði
raunin nú. Hreyfingin hefur á að skipa
fjölda reyndra og kunnra foringja. Þeir
skilja tákn tímanna og vita, hvernig við
á að bregðast. — Slíkt er ómetanlegt. —
En minna veltur ekki á hinu, að þjálf-
aðir og tamdir hafi verið ungir hugir að
leggja fram sinn skerf.
Ef æskan vill rétta þér örvandi hönd
þá ertu á framtíðarvegi.
Guðmundur Sveinsson.
6 SAMVINNAN