Stéttabaráttan - 25.04.1973, Blaðsíða 2
2
w w
UR MWnSMMUENHSMIM HUGSUN MAÖS TSE TUNGS!
Stmatarittan
I
STÉTTABARATTAN 3. tbl. 25.apríl 1973
Étgefandi:Kommúnistasamtökin m-1,
Pósthólf 1357,Rvk.
Ritstj.og ábm. :Hjálmtýr Heiðdal.
Prentað í Hafnarprent, Hafnarfirði.
(Næsta tbl. kemur út 27. júní.)
Leiðari:
KOMMtiNISTAFLOKKURINN ER FRAMVARÐ-
ARSVEIT ÖREIGASTÉ TTARINNAR.
Kommúnistaflokkurinn er framvarðarsveit ör-
eigastéttarinnar í stéttabaráttunni, flokkur,
sem hefur engra annarra hagsmuna að gæta en
stéttarinnar og berst miskunnarlaust undir
leiðsögn marxismans-lenihismans fyrir sögu-
legu hlutverki öreigastéttarinnar, sósíalísku
byltingunni.
Þannig flokkur var gamli Kommúnistaflokkur
Islands (KFl), áður en borgaralega hugmynda-
fræðin náði yfirhöndinni innan hans, en eftir
það hefur enginn flokkur eða samtök haft frels-
un verkalýðsins undan arðráni og kúgun kapítal-
ismans að stefnu, heldur hafa "vinstri" flokkar
og sanjtök, Alþýðubandalagið og fleiri, keppzt
við að berja í bresti rotnandi auðvaldsskipu-
lagsins og vera fulltrúar borgarastéttarinnar
innan verkalýðshreyfingarinnar og þiggja fyrir
bitlinga og mútur. Alþýðubandalagið, Fylking-
in og Sósíalistafélagið eru öll samtök, sem
eiga sér rætur f sigri hentistefnumannanna í
KFl yfir kommúnistunum.
Urkynjunin eftir 1938 hefur orðið geysileg og á
þessum tíma hafa allir forystumenn stéttasam-
vinnunnar, sem unnu ötulast að því að leggja
KFl niður og stofna kosniníraveiðibandalanið
Sameiningarflokk Alþýðu - Sósíalistaflokkinn
og síðar Alþýðubandalagið, skilið sig algerlega
frá verkalýðnum, bæði hugmyndafræðilega og
efnahagslega. Hugmyndafræðilega á þann hátt,
að I stað baráttu verkalýðsstéttarinnar gegn
erkióvini sínum, kapitalístanum, hefur komið
stéttasamvinna, þar sem leikreglur og hags-
munir borgarastéttarinnar eru látnar ráða
ferðinni. Dæmi um það er áróður Alþýðubanda-
lagsins um sameiginlega hagsmuni verkalýðs
og auðvaldsherra I landhelgismálinu, og I
tryggingu áframhaldandi arðráns (sem þeir
kalla reyndar rekstrargrundvöll þjóðfélagsins).
Þetta er ekki einkennilegt, þegar efnahagslegu
skilin milli hins almenna verkamanns og for-
ystuliðsins eru skoðuð. Forystuklíkan í verka-
lýðshreyfingunni hefur komið sér tryggilega
fyrir við hornið á veizluborði auðvaldsins og
upp f þá er stungið bitum sem laun fyrir dyggi-
lega þjónustu. Bitarnir eru ýmsir bitlingar,
svo sem sæti f ráðum, nefndum og á Alþingi.
Ef samvinnan tekst sérlega vel, hljóta þeir
orðu að launum. Forystulið Alþýðubandalags-
ins, sem er höfuðvígi stéttasamvinnunnar,
situr nær háborðinu og tekur beinan þátt f
rekstri arðránsþjóðfélagsins, og hefur það
hlutverk að reyna að beygja verkalýðinn undir
arðránið. Þannig hafa þeir algerlega slitið
sig frá efnahagslegri stöðu verkalýðsins og
tekið að sér stjórnun í bankaráðum og sjóðum
o. s. frv., t. d. er höfuðpaur stéttasamvinnunn-
ar, Einar Olgeirsson, f bankaráði Landsbank-
ans.
Stofnun KSML er því andsvar meðvitaðasta
hluta verkalýðsins í harðnandi stéttaátökum í
skugga kreppunnar,sem nú skekur stoðir auð-
valdsheimsins.
KSML hafa hafið undirbúningsstarf sem nauð-
synlegt er að vinna. 1 fyrsta lagi sett það sem
höfuðverkefni að skóla félaga og stuðnings-
menn í fræðikenningu marxismans-lenínismans
og í öðru lagi hafið rannsóknir á auðvaldsþjóð-
félaginu til að þróa fram samstöðu allra félaga
um mörkun línunnar fyrir kommúnískt starf í
fslenzkri stéttabaráttu og þróa áfram starfs-
hætti og skipulag fyrir myndun flokksins.
Flokkur af marxískri-lenínískri gerð verður
að byggja á sex grundvallarreglum Lenfns,
sem hann setti fram, þegar hann markaði lín-
una fyrir rússnesku bolsévíkana og sem síðan
hafa verið höfuðreglur allra kommúnískra
flokka;
1) Flokkur marxista er hluti verkalýðsstéttar-
innar, baráttusveit hennar. En verkalýðsstétt-
in á sér ýmsar baráttusveitir, svo að ekki
getur sérhver talizt verkalýðsflokkur. Það,
sem sér í lagi greinir flokkinn frá öðrum bar-
áttusveitum verkalýðsstéttarinnar, er sú stað-
reynd, að hann er ekki aðeins venjuleg liðs-
sveit, heldur sjálf framsveit stéttarinnar, hin
vitandi sveit, hin marxfska sveit, búin þekk-
ingunni á lögmálum félagslffsins, þjóðfélags-
þróunar og stéttabaráttu og því fær um að hafa
forystu verkalýðsins og stjórna baráttu hans.
Þess vegna má ekki rugla saman flokknum og
verkalýðsstéttinni, fremur en heildinni og hluta
hennar, það má ekki heimta, að hver venjuleg-
ur verkfallsmaður geti talið sig til flokksins.
2) Flokkurinn er ekki aðeins framsveitin, hin
vitandi sveit, heldur jafnframt hin skipulagða
baráttusveit verkalýðsstéttarinnar, bundin sér-
stökum flokksaga, sem öllum liðsmönnum henn-
ar ber að hlíta,
3) Flokkurinn er ekki aðeins skipulögð baráttu-
sveit, heldur jafnframt æðsta félagsskipunar-
form verkalýðsins, til þess kallað að hafa for-
ystu allra annarra félagsskipana stéttarinnar.
4) Flokkurinn er ímynd framsveitar, sem er í
nánum tengslum við allan fjölda verkalýðs-
stéttarinnar. Hversu ágæt sem þessi fram-
sveit er, hversu vel sem hún er skipulögð,
getur hún því aðeins lifað og þróazt, að hún sé
í tengslum við hinn óflokksbundna fjölda, auki
við þessi tengsl og treysti þau. Flokkur, sem
einangrað hefur sig, gerzt Viðskila við fjöld-
ann og misst samband við stéttina eða jafnvel
aðeins látið slakna á þessu sambandi, hlýtur
að verða af trausti og fulltingi fjöldans og
kemst því ekki hjá tortímingu.
5) Flokkurinn verður að vera skipulagður með
miðstjórnarfyrirkomulagi, eigi hann að geta
rækt störf sín eins og vera ber og stjórnað
baráttu fjöldans með fullri fyrirhyggju. Hann
verður að eiga sér sameiginleg flokkslög og
flokksaga, enn fremur samhenta forystu.þar
sem er flokksþingið, en miðstjórnin á tímum
milli þinga, og verður þá minnihlutinn jafnan
að lúta samþykktum miðstjómar, hinar óæðri
flokkseiningar samþykktum æðri eininga.
6) Ef eining flokksins á að varðveitast, verður
hann að tryggja samræmdan starfsaga innan vé-
banda sinna eins og verkalýðsflokki sæmir og
verður sá agi að ná til allra flokksmanna, jafnt
forystumanna sem óbreyttra liðsmanna. Þess
vegna má flokkurinn engan veginn skiptast í
"útvalda", sem eru óháðir flokksaganum, og
"óvalinn fjöldann", er skyldur sé að hlíta hon-
um. Ef þessu skilyrði er ekki fullnægt, verður
flokksheildin ekki varðveitt né eining flokksins
tryggð.
Það eru þessar sex höfuðreglur, sem KSML
byggja starf sitt á, þegar þau marka línuna í
starfinu fyrir stofnun kommúnistaflokksins.
SKIPULAGIÐ VERÐUR AÐ ÞJÖNA HÖFUÐ-
VERKEFNINU.
I dag, þegar alheimskreppa auðvaldsins er
staðreynd, er okkur kommúnistum mikilvægt
að skilgreina ástand verkalýðsins, hæfni hans
til að mæta árásum borgarastéttarinnar, sem
óhjákvæmilega fylgja harðnandi kreppu. Það
er deginum ljósara, að íslenzk verkalýðsstétt
er verr búin til baráttunnar í dag en fyrr, er
hún hafði á að skipa forystu, sem leiddi starf
verkalýðsins á byltingarsinnuðum grundvelli,
forystu, sem ekki hafði gengið borgurunum á
hönd.
Hið langa "góðæri", sem hér hefur ríkt frá
lokum seinni heimsstyrjaldarinnar, hefur ggfið
stéttasamvinnupáfum byr undir báða vængi og
afvopnað verkalýðinn hugmyndafræðilega, hann
hefur orðið auðveld bráð stéttsvikurunum, sem
nú hreiðra um sig I Alþýðubandalaginu. Endur-
bótastefna og stéttasamvinna eru nú helztu ein-
kennin á samtökum verkalýðsins f höndum
kratabrodda Alþýðubandalagsins. Þessar að-
stæður gera sérstakar kröfur til kommúnista,
hvar sem þá er að finna.
Aðstæðurnar krefjast þess, að nú þegar sé
hafin markviss uppbygging samtaka verkalýðs-
ins, sem endurreisi byltingarsinnaða forystu
stéttarinnar. "An byltingarsinnaðrar fræði-
kenningar, engin byltingarhreyfing", án þekk-
ingar og skilnings á auðvaldsþjóðfélaginu megn-
um við ekki að taka eitt einasta skref fram á
við - ÞESS VEGNA ER ÞAÐ HÖFUÐVERKEFNI
STÉTTVlSRA ÖREIGA AÐ IIEFJA NAM I VlS-
INDUM SOSIALISMANS: MARXISMANUM-
LENlNISMANUM-HUGSUN MAOS TSETUNGS*
Ýmsir smáborgaralegir hópar hafa orðið til að
gripa þetta á lofti og tuggið vélrænt upp hvatn-
ingar KSML um námsstarf til undirbúnings
flokksbyggingar. Til þess að benda á, hversu
innantóm hróp þeirra eru, er gott dæmi pólitík
þeirra í landhelgismálinu : Ifyrst boða þeir
stéttasamvinnu (sjá Neista, 6. tbl. 12, bls.6),
en það nýjasta er vígorðið - stétt gegn stétt -
(sjá Neista, 2. tbl. "73, bls. 1) og engin skil-
greining gerð á þessari "eðlisbreytingu" á
pólitíkinni.
Eins er ekki nóg að segja námsstarf verða
höfuðverkefni, en leggja síðan höfuðáherzluna
á hliðarstarf í ýmsum smáborgaralegum hreyf-
ingum menntamanna (sjá Neista, 6. tbl. "72,
bls. 6 og Kommúnistann 1. tbl. 1. árg. , bls.
28-32).
Höfuðverkefnið verður að vinnast á grundvelli
verkalýðsstéttarinnar, sem er hin eina bylting-
arsinnaða stétt auðvaldsþjóðfélagsins.
HÖFUÐVERKEFNIÐ ER LEIEiANDI ÞATTUR
ALLS STARFSINS'
Allt starf verður að miðast við höfuðverkefnið
og skilyrðislaust að heyra undir það. KSML
hafa tekið, ein íslenzkra samtaka, upp barátt-
una fyrir byltingarflokki verkalýðsins á þessum
grunni. I þessari baráttu höfum við kannað
sögu sósfaliskra hreyfinga hérlendis sem er-
lendis, við höfum hafið rannsókn á mistökum
gamla KFl. KSML hafa tekið upp bein tengsl
við baráttu KFl, því saga KFl er saga stærstu
sigra íslenzkrar öreigastéttar. KSML eru
einu samtökin, sem hafa tekið upp baráttunaá
grundvelli höfuðmóthverfunnar, öreigastétt
gegn borgarastétt, og barizt gegn allra handa
"kenningum" Alþýðubandalagsins og fleiri um
"sameiginlega hagsmuni allra Islendinga",
þ. e. sameiginlega hagsmuni arðrændra og arð-
ræningja, og gegn hugmyndum um að höfuðmót-
hverfan sé ófinnanleg (sjá Kommúnistann, 1.
tbl. 1. árg. , bls. 28-32).
KSML hafa hafið markvisst starf að stofnun
kommúnistaflokks með námsstarfið og stétta-
skiigreininguna sem upphafsverkefni. Þar af
leiðandi eru þau einu samtök verkalýðsins, sem
bera fyrir brjósti nútíðar- og framtíðarhags-
muni hans.
Sem byltingarsinnuð samtök, er markvisst
stefna að stofnun kommúnistaflokks, verða
KSML að uppfylla eftirtalin skilyrði :
I FYRSTA LAGI:
KSML verða að aðgreina sig frá öllum smá-
borgaralegum hentistefnuhópum og stefnum.
Þ. e. aðgreina sig fræðilega, skipulagslega og
í starfi frá öllum þeim smáborgaralegu hreyf-
ingum, sem flagga sósíalismanum. Og það næg-
ir ekki að aðgreina okkur frá þeim, við verðum
einnig að gera hinum meðvitaða hluta verkalýðs-
ins ljósan mismuninn, sem er á KSML og
öðrum "vinstri" hreyfingum.
I ÖÐRU LAGI:
Aður en af flokksstofnun getur orðið, verða
KSML að festa rætur í verkalýðsstéttinni, þ. e.
sameina sósfalismann og verkalýðinn. Þessi
barátta verður að vera háð á byltingarsinnuð-
um grundvelli, ekki eina einustu sekúndu meg-
um við missa sjónar á lokamarkinu. Kjarabar-
áttan er ekki markmið í sjálfu sér meðal bylt-
ingarsinna, hún er leið stil að styrkja bylting-
arbaráttu öreiganna. Við verðum að skapa
tengsl við verkalýðinn í formi sella á vinnu-
stöðum, við verðum að beina starfinu til verka-
lýðsins inna á vinnustaðina. An fótfestu í
verkalýðshreyfingunni er tðmt mál að tala um
kommúnistaflokk.
1 ÞRIÐIA LAGI:
Þróa verður áróðurinn, bæði í formi blaða og
munnlegs áróðurs, til þess að hann dragi með-
vituðustu öreiganna að samtökunum. Auka
verður útgáfutíðni STÉTTABARATTUNNAR til
þess að geta jafnhraðan upplýst verkalýðinn um
ástandið innanlands sem utan.
1 FJÖRÐA LAGI:
KSML verða að sameinast um byltingarsinnaða
taktík, sem byggð er á sérstöðu íslenzka auð-
valdsþjóðfélagsins. Draga verður saman í pól-
tíska grundvellinum skilgreininguna á fslenzka
auðvaldsþjóðfélaginu og þróa taktíkina við nú-
verandi aðstæður fyrir byltingarstarfið. Þetta
gerist með því að samtengja námið í almennum
atriðum reynslunnar af baráttu verkalýðsins í
öllum löndum, sem er dregin saman í verkum
Marx, Engels, Lenfns, Stalíns og Maós Tse-
tungs, samtengja það reynslu verkalýðsstétt-
arinnar úr stéttabaráttunni á Islandi.
UM SKIPULAGIÐ.
An byltingarsinnaðs flokks getur verkalýðsstétt-
in ekki molað auðvaldsskipulagið og reist al-
ræði öreiganna. Engin stétt hefur nokkru sinni
tekið völdin án þess að hafa haft á að skipa for-
ystu, sem hefur skipulagt og leiðbeint hreyf-
ingum stéttarinnar. Þetta á einnig við um
verkalýðsstéttina sem er sundruð í auðvalds-
þjóðfélaginu og skortir sem heild stéttarvitund.
Fræðkenningin er grundvöllurinn, en að auki
þarf sérstaklega að fullnasgja tveim skilyrðum
til þess að flokknum takizt að gegna lilutverki
sínu sem framvörður öreiganna:
1 fyrsta lagi sterka og kraftmikla forystu, sem
er fær um að aðlaga baráttuna hinum hlutlægu
aðstæðum. 1 öðru lagi náin tengsl við fjölda
verkalýðsstéttarinnar. Þessi skilyrði gera
sérstakar kröfur til skipulagsins.
Lenín heldur því fram, að byltingarbarátta
öreiganna krefjist mestrar mögulegrar mið-
stýringar til þess að gera samtök þeirra eins
sterk og herská sem mest má verða. Pólitíska
leiðsögnin er falin þeim félögum, sem stéttvís-
astir eru, og hafa mesta reynslu úr baráttunni,
þeirra, sem hafa mestu getuna til þess að
loiða flokkinn og stéttina fram á við. Bakhjarl
lýðræðislega miðstjórnarvaldsins er pólitíska
samstaðan. An pólitfskrar og hugmyndafræði-
legrar sa.mstöðu úrkynjast miðstýringin,
verður vélræn og formleg. Skriffinnskan nær
yfirtökunum. Arangurinn verður sósíaldemó-
kratískt skipulag samtakanna. Þegar við ræð-
um skipulagsmálin er það því mikilvægt að
hafa pólitíkina að leiðarljósi.
Við verðum að vera þess minnug, að bezta
leiðin til þess að styrkja lýðræðislega mið-
stjórnarvaldið er að auka pólitíska meðvitund
samtakanna. Því er það fyrst, er félagarnir
líta á miðstjórnarvaldið gem rökrétta mögnun
á sameiginlegu starfi þeirra og baráttugetu,
að miðstjórnarvaldið verður hagkvæm vinnutil-
högun, en ekki dauður bókstafur.
Til þess að flokkurinn geti varðveitt ferskleika
sinn, verður að vera til staðar pólitfsk með-
vitund á háu stigi og gagnkvæm lífleg sambönd
milli leiðandi skipulagseininga og annarra
flokkseininga.
SELLURNAR.
Grunneiningar samtakanna eru sellurnar. An
þeirra væri ekki um miðstjórnarvald að ræða,
Verksvið sellanna sem grunneininga er að
virkja hvern einasta félaga til starfa á skipu-
lagðan hátt, þær eru uppistöður samtakanna.
Fram til þessa hafa samtök okkar eingöngu
verið skipulögð í hverfa- og skólasellur, en nú
með vaxandi tengslum við verkalýðinn eru
fyrstu vísarnir að grunnsellum að vaxa.
(Grunnsella er sella verkafólks á vinnustað í
framleiðslu, vinnustaðasella er sella á vinnu-
stað, þar sem ekki er unnið að framleiðslu,
svo sem pósthús, sjúkrahús, skrifstofa o.þ.h.)
NAM OG STARF.
Námsstarfið er höfuðverkefni KSML í dag, það
er skólun félaganna í marxismanum-lenínism-
anum-hugsun Maós Tse-tungs. Námsstarfið er
ekki bara að lesa það sem fræðimenn marx-
ismans-lenínismans hafa skrifað, heldur er
starfið mikilvægasti þátturinn f náminu, án
starfsins er lestur fræðikenningarinnar einskis
virði.þvf fræðikenningin er leiðsögn f starfi,
leiðsögn, sem tekur upp þau vandamál, sem
við mætum á hverjum degi, á vinnustaðnum, í
verkalýðsfélaginu og f skólanum. Fræðikenning-
in er nauðsynleg í starfinu, þegar byggja skal
upp skipulögð samtök verkalýðsins til árásar á
ríkisvald auðvaldsins. Starfiðá vinnustaðnum
og f verkalýðsfélaginu^sem leitt er af fræði-
kenningu verkalýðsins getur leitt hinar sjálf-
sprottnu hreyfingar, s. s. einangruð verkföll
og andðf gegn kúgurunum, leitt þær af þröngum
brautum kjarabaráttunnar yfir á stig barátt-
unnar fyrir sósíalismanum. Og í starfinu er
fræðikenningin reynd, starfið er þvf hin mikil-
vægari hlið.
Eins og Maó Tse-tung kennir okkur ".. eini
tilgangur öreigastéttarinnar með þvf að afla
sér þeldíingar á heiminum er sá að breyta hon-
um". Til þess að afla sér sannrar þekkingar
er því aðeins til ein aðferð, og hún er að
tengja saman nám og starf. Nám í vísindalega
sósíalismanum og starf hvar sem er f þjóð-
félaginu þar, sem fræðikenning marxismans-
lenínismans er reynd.
STÉTTABARATTAN: VINNUPALLUR VIÐ
FLOKKSBYGGINGUNA.
Sem stendur er höfuðmálgagnið - STÉTTA-
BARATTAN - aðalvopn okkar til dreifingar
kommúnískum hugmyndum og baráttu gegn
borgaralegri hugmyndafræði meðal verkalýðs-
ins. Það er helzta vopn okkar til þess að ná
til og vinna á okkar band stéttvísasta vcrka-
fólkið. STÉTTAI3ARATTAN er vjnnupallur-
inn við flokkssmíðina, eins og Lenín lýsti því.
Með meðvitaðri uppbyggingu blaðsins eigum
við að gera það sífellt færara til þess að af-
hjúpa auðvaldsþjóðfélagið, sífellt sterkara til
þess að reka áróðurinn fyrir nauðsyn sósíal-
ismans, sífellt tengdara verkalýðnum í hans
daglegu baráttu gegn kúgun og arðráni auð-
valdsherranna. 1 raun þýðir þetta þróun blaðs-
ins frá því ástandi sem nú ríkir, þ. e. skort-
inum á tengslum við veruleika verkalýðsins á
Islandi f dag yfir í virk og lifandi tengsl blaðs-
ins við framsæknustu öfl öreigastéttarinnar.
Þróun STÉTTABARATTUNNAR er þvf hluti af
uppbyggingu flokksins og starfið við blaðið
verður að vera í tengslum við heildarþróun
samtakanna. 1 dag er það verkefni okkar við
uppbyggingu samtakanna að ná tengslum við
þann hluta verkalýðsins, sem hefur séð við
loddarabrögðum Alþýðubandalagsins. Blaðið
verður því að beina máli sínu til þessa hluta,
byggja upp þekkingu hans, þar til að honum er
ljóst, að eina leiðin er sjálfstæð skipulagning
öreigastéttarinnar á byltingarsinnuðum grund-
velli. Þetta þýðir, að áróðurinn í blaðinu
verður að miðast við pólitískan þroska þessa
hluta verkalýðsins og smám saman dý|)ka þekk-
ingu hans, þar til hann öðlast kommúníska
þekkingu á þjóðfélaginu.
Blaðið verður að virkja óánagju og sjálfsprottna
andstöðu gegn arðráninu og liefja á æðra stig
baráttunnar fyrir breyttu þjóðfélagi, fyrir sós-
íalismanum. Með vökulu starfi á grundvelli
marxismans-lenínismans mun okkur takast að
þróa blaðið og forðast að það standi fjær verka-
lýðnum eða gangi borgurunum á hönd eins og
önnur "málgögn verkalýðs, þjóðfrelsis og sós-
falisma" hafa gert.
Við verðum að breyta svip blaðsins, auka hlut
beinna skrifa verkalýðsins f það með lesenda-
bréfum og greinum um auðvaldsþjóðfélagið og
hlutskipti öreiganna f því
Allar deildir samtakanna verða að líta á það
sem skyldu sína að skýra blaðinu frá öllu því,
sem gerist í stéttabaráttunni á viðkomandi
stað. Jafnvel þó að það sé ekki mikilsvert f
augum félaganna á staðnum, þá getur það orð-
ið hluti af stærri heild, upplýsingar sem síðan
geta orðið undirstaða í grein. Það er sfðan
hlutverk ritnefndar að vega og meta mikilvægi
einstakra upplýsinga.
LÆRUM AF STÉTTABARATTUNNI OG GERUM
ÞEKKINGU OKKAR AÐ VOPNI TIL FLOKKS-
MYNDUNAR!