Stéttabaráttan - 08.11.1974, Qupperneq 8

Einar Olgeirsson
afhjúpaður á Alþingi
I andans þöglu þurrabúðum
þar sem nöldrið ríkja má
reisast gat af ríkistrúðum
rismynd sveipuð kopargljá.
Auðsins mútuvettvang valdi
virðinn sem þann heiður hlaut,
svik hans launar góðu gjaldi
gróðans pakk, sem þeirra naut.
Fyrir öllum landsins lýðum
loks var tjaldið dregið frá
á auðvaldsþingsins þrælaþýðum
þökk og virðing mátti sjá.
En lygamarðar marki er brenndur
meðal landsins vinnulýðs
svikarinn, sem á stalli stendur,
stöng er honum reist til níðs.
Víl og háðung - verkamaður
veittu þessum tíkarbur,
er var að ending afhjúpaður,
sem auðsins dyggi liðsmaður.
írot front)
A dögunum heiðraði auðvaldiÍE. O.
fyrir unnin störf í þágu þess, með
því að afhjúpa brjóstmynd af honum
í sölum Alþingis. Sjálfsagt hefur
mörgum orðið á að segja - þar kom
vel á vondann í - svo dyggilega sem
hann vann að því að sneyða baráttu
íslenska verkalýðsfjöldans byltingar-
innihaldi sínu og beina henni inn á
brautir borgaralega þingræðisins.
Dauði Kommúnistaflokks Islands og
umbreyting hans í þá ömurlegu þing-
ræðisvofu, sem nefnd er Alþýðu-
bandalagið, er fyrst og fremst að
þakka Einari og dyggustu fylgismönn-
um hans. Brjóstmyndin af þessum
Júdasi íslenskrar verkalýðshreyf-
ingar er verðugur legsteinn yfir
þann broddborgaralega skriðdýrshátt,
sem einkennir pólitík Alþýðubanda-
lagsforystunnar. Alla vega er eitt
öruggt - íslenskur verkalýður mun
aldrei reisa Einari aðra minnisvarða
en níðstöng, fyrir svik hans við
verkalýðinn.
Stéttabaráttunni bárust fyrir skömmu
meðfylgjandi vísur frá lesanda og
þótti okkur þær sýna vel þann hug,
sem byltingarsinnaðir verkamenn
hljóta að bera til svikarans, sem
auðvaldið velur að prýða þingsali
sína með.
Ekki er ýkja langt síðan komm-
Unistar fóru óvirðingarorðum um
Alþingi við hvert tækifæri og
fannst jafnvel „Alþingi götunn-
ar“ heppilegri valdastofnun en
Alþingi Islendinga.
Þegar þetta er haft í huga eru
það vissulega ánægjuleg tiðindi,
að samherjar Einars Olgeirssonar
skyldu óska þess við Alþingi, að
það tæki við brjóstmynd af þess-
ari miklu þingkempu og varð-
veitti hana.
Þeir, sem hlýddu á eldmóð Ein-
ars Olgeirssonar, er hann var upp
á sitt bezta i þingsölunum, gleima
þvl aldrei. Fljúgandi mælska og
eldheitur áhugi endurspeglaðist i
hverju orði. Þess vegna er það
vissulega vel, að Alþingi geymi
mynd hans, jafnvel þótt mikill
meirihluti þjóðarinnar væri og sé
ósammála þeim kenningum, sem
hann boðaði. Hitt er líka ánæpju-
legt, að afstaða hans oe samheria
hans til Albingis skuli hafa
breytzt svo miög sem bessi gjöf
;r vitni.
ÞETTA KALLA ÞEIR
BfETT KJÖR!
1 hverju felast hin svokölluðu batn-
andi kjör verkalýðsins sem Alþýðu-
bandalagið þreyttist aldrei á að
tala um meðan það sat í ríkisstórn-
inni ?
Með mikilli talnaspeki þóttist Þjóð-
viljinn sýna fram á, að kjör verka-
fólks færu sífellt batnandi jj tímum
"vinstri" stjórnarinnar. Talnaleik-
ur Þjóðviljans byggir á því' að
glugga í meðaltekjur, sem eru tald-
ar fram til skatts og út frá þeirri
hækkun sem þar kemur fram (sem
eðlilega verður hærri með hverju
ári - því ekki verður ódýrara að
lifa) "reikna" út auknar tekjur verka-
lýðsins. Hversu fölsk þessi aðferð
er, sést best á því að hækkaðar
meðaltekjur verkafólks segja ekkert
um það hvort kjörin hafi batnað -
þessar tölur Þjóðviljans segja ekki
annað en að verkalýðurinn hefur
orðið að afla meiri tekna til þess að
geta lifað sómasamlegu lífi. Nýlega
komu fram tölur (í Fréttabréfi kjara-
rannsóknarnefndar) sem afhjúpuðu
enn frekar þessi svokölluðu batnandi
kjör. Þar kemur skýrt fram (sjá
töflu), að verkafólk hefur orðið að
leggja fram sífellt aukna eftir- og
næturvinnu til þess að geta lifað.
Og þessi þróun heldur áfram - þar til
til að eftir- og næturvinna verður
tekin af og atvinnuleysið heldur inn-
reið sína.
-/hh
Ar
Verkamenn
Iðnaðarmenn
Verkakonur
Dv. Ev. Nv. Dv. Ev. Nv. Dv. Ev. Nv.
1970 70,1 14,5 15,4 74,6 12,0 13,4 91,4 4,6 4,0
1971 68,9 15,5 15,6 73,1 12,9 14,0 89,6 5,2 5,2
1972 65,5 15,4 19,1 69,2 14,1 16,7 88,1 6,0 5,9
1973 61,3 15,4 23,3 65,5 14,8 19,7 86,7 6,3 7,0
1974 60,3 15,9 23,8 63,9 14,9 21,2 85,5 5,0 9,5
(Taflan sýnir hlutfall (f hundraðshlutum) dagvinnu, eftirvinnu
og næturvinnu af heildartekjum verkafólks.)
FRH. AF FOItSÍÐU
STRAUMSVÍK
Aðspurður hvers vegna hann hefði
ekki mætt sagði einn þeirra: "Ég er
ekki að láta hafa mig að fífli með því
að vera að mæta á fundi, þar sem
vilji manns og skoðun er algerlega
hundsuð af forystunni. " Með þessu
átti hann við, þegar Hermann, form.
Hlífar, hótaði að láta sér trygga menn
VERKAMENN
hendi, gátu þeir ekki leikið þær á
fundinum í vor. Hafnarverkamenn
höfnuðu samningunum og fengu þeim
breytt. Þegar Eðvarð gerði sér ljðs
mistök sín, reyndi hann að breiða
yfir þau með því að klúðra inn á samn-
ingana orðunum "með fyrirvara".
Þessi tilraun til að fela hin ólýðræðis-
legu vinnubrögð Dagsbrúnarforystunn-
ar og svik hennar við hagsmuni verka-
manna, gat þó tæplega dulist þeim sem
voru á fundinum.
Makk Dagsbrúnarforystunnar við kap-
italistana var of augljóst til þess.
Kapitalistarnir hafa ekki gefist upp. |
En Eimskipafélagskapitalis t.arnir hafa
engan veginn gefist upp. Minnkandi
gróði vegna minnkandi útfluttnings og
samdráttar í verslun og iðnaði, knýr
þá til að reyna að halda gróða sínum
óskertum með því að lækka launin hjá
verkamönnunum sem vinna við höfnina.
Þegar í dag 6/11 á að leggja fyrir al-
mennan fund hafnarverkamanna samn-
inga, sem hljóða upp á víðtækar kjara-
skerðingar, sem Dagsbrúnarforystan
ng Eimskipafélagskapitalistarnir kalla
"hagræðingu". Samningarnir fela í sér
beina kauplækkun, þar sem seinni
kaffitíminn er fluttur til 16.40 og sleppt
ef aðeins er unnið til 17.00. Því að
samtímis þessu er ákvæði um að að-
eins skuli greidd laun frá því komið er
til vinnu og þar til hætt er. Þetta mun
þýða, að aðeins verður greitt kaup til
16.40 þá daga sem dagvinna er bara
unnin, eðam. ö.o. að greiðslu á kaffi-
tfma verður sleppt.
Ennfremur fela samningarnir í sér að
krafist er aukinna vinnuafkasta fyrir
sömu laun, sem einnig er kauplækkun,
þó hún sé f formi aukins álags. Það á
semsagt að fækka mönnum í lest um
helming, úr 8 niður í 4. Þar að auki
á verkstjóra, skv. samkvæmt samn-
ingnum, að vera heimilt að kalla menn
upp úr lest til að vinna ofan þilja, til
hagræðingar", eins og það er kallað.
Loks felur samningurinn í sér að af-
numin verði greiðsla fyrir heimkeyrslu
þegar unnin er næturvinna.
Varist sundrungu - standið saman.
Dagsbrúnarforystan og Eimskipafél-
agskapitalistarnir reyna að sá sundr-
ungu meðal verkamanna við höfnina,
til þess að koma kauplækkunaráform-
um sfnum í framkvæmd. Þannig hafa
þeir sem vinna á bakkanum og f skem-
munum verið látniv óáreittir í bili, að
því er varðar vinnuálag, en það aukið
í lest. Síðar munu kapitalistarnir ör-
ugglega reyna að skerða kjör þeirra
líka. Þessi aðferð - að taka einn hóp
verkamanna fyrir í einu og treysta á
að ekki skapist samstaða milli þeirra,
er alkunn og hættuleg.
Ef það fordæmi skapast, að verkamenn
í skemmu láti það viðgangast að félag-
ar þeirra f lest bfði kjaraskerðingu,
án þess að lýsa yfir samstöðu sinni og
taka upp baráttu með þeim, mun það
verða Eimskipafélagskapitalistunum
hvatning til að ganga enn lengra í
kauplækkunaraðgerðum sínum.
A Dagsbrúnarforystuna þýðir ekki að
treysta - hún stendur í vitorði með
kapitalistunum við að knýja fram beina
launalækkun, aukið vinnuálag og minni
réttindi verkamanna á vinnustaðnum.
Eina leiðin er að treysta á samstöðu
mmm frh. af forsíðu
þeirra verkamanna, sem vinna á höfn-
inni, því að hún ein getur hrundið
kjaraskerðingarárásum Eimskipafél-
agskapitalistanna.
Það er ekki einasta á höfninni, sem
fordæmi getur skapast fyrir beinni
kjaraskerðingu, heldur munu kapital-
istar í öðrum greinum framleiðslunn-
ar taka mið af henni og reyna að fram-
kvæma kjaraskerðingu líka.
Félagar á höfninni. Látið ekki sundra
ykkur í baráttunni. Standið saman
gegn kauplækkunaráformum Dagsbrún-
arforystunnar og Eimskipafélagskapi-
talistanna. -/kg
SEINUSTU FRÉTTIR
frh. af forsíðu
samningana út og mælti eindregið
með þeim. Síðan var orðið laust
og voru aðeins örfáir verkamenn
sem mæltu samningunum bót, en
hinir voru fleiri, sem fordæmduþá.
Kom fram í málflutningi fjölda
verkamanna að samningur þessi
væri skerðing á kjörum, og nú ætti
að selja burt réttindi sem áunnist
hefðust í verkalýðsbaráttunni.
Mikil reiði var yfir starfsemi
verkalýðsforystunnar í faglegum
málum hafnarverkamanna, þarhefði
hún næsta lítið gert. Verkalýðs-
forystan barðist fyrir því meðklóm
og kjafti að samningarnir sem auka
gróða Eimskips yrðu samþykktir.
A þessum fundi fengu margir enn
eina staðfestingu á því hverjir væru
hinir raunverulegu svikarar íverka-
lýðsbaráttunni. Tillaga og kröfur
um að kosin yrði sammnganefnd
sem í væru verkamenn á höfninni
kosnir af öllum, og að atkvæði um
svikasamninginn væru greidd á
fundinum var svarað með reiði-
hrópum frá Gvendi jaka og Halldóri
Björnssyni. Þeir vildu frekar að
atkvæðagreiðslan færi fram á skrif-
stofu Dagsbrúnar eftir vinnu á
morgun. En það fá ekki allir að
kjósa og var þetta ákveðið afGvendl
og Ebba, I trássi við lög félagsins.
Atkvæðagreiðslan um þessa tillögu
var ekki leyfð á fundinum. Fjöl-
margir verkamenn á höfninni eru
sammála um að koma verði upp
andstöðuliði innan Dagsbrúnar, til
að afhjúpa svik forystunnar, og
vinna að því að sparka þeim burt út
úr verkalýðsfélaginu, og fá heiðar-
lega verkamenn I þeirra stað.
Guömundur .T. Guðmty.ndsra
Nóatúni 26
R.
Reitur til áskriftarmerkingar.
TIL ASKRIFENDA A AKUREYRI
Það hefur komið í ljós, að áskrif-
endur á Akureyri hafa verið krafðir
um áskriftagjöld fyrir blöð KSML,
STÉTTABARATTUNA og RAUÐA
FANANN, af fólki sem ekki er við-
komandi samtökunum. Sú skemmd-
arstarfsemi, sem nú er unnin af
fyrrverandi félögum Akureyrar-
deildar KSML felst m. a. I því að
krefja áskrifendur að blöðum KSML
um árgjald sem þeir svo stinga í
eigin vasa til að fjármagna eigin út-
gáfu. Ritstjórn STÉTTABARATT-
UNNAR bendir öllum áskrifendum á
Akureyri, sem enn hafa ekki verið
heimsóttir af þessum "rukkurum",
á að greiða aðeins áskriftir I gegn-
um póstkröfu eða póstávísun fram-
vegis, beint til KSML. Til þeirra
sem hafa greitt árgjöld blaða KSML
allt frá marsmánuði til skemmdar-
verkamannanna beinum við þeirri
áskorun að krefja þá um endur-
greiðslu. Tapið af þessum stuldi
mun KSML bera - og við biðjum þá
áskrifendur forláts, sem hafa verið
tvírukkaðir af þessum orsökum.
-/Ritstjórn
Félagar áskrifendur.
Enn einu sinni verðum við að brýna
fyrir þeim, sem flytja, að tilkynna
til blaðsins nýja heimilisfangið.
Venjuleg áskrift: kr. 400,oo.
Stuðningsáskrift: kr. 600, oo.
Baráttuáskrift: kr. 800,oo.
Félagar Kommúnistasamtakanna 0
höfninni.
HVER BORGÁr?
FRII. AF FORSlÐU
ur að hræða verkalýðinn frá sósíal-
ismanum, og breiða yfir stéttamót-
sagnirnar. Þannig er, að Soltsénits-
in má ekki hósta án þess að það sé
birt I Morgunblaðinu ásamt frétta-
skýringu sem fjallar um slæma að-
búð I Síberíu, en þó að á undanförn-
um mánuðum hafi stórfelldar kjara-
skerðingar dunið yfir og framið hafi
verið stórfellt kauprán þá hefur
Morgunblaðið, "málsvari hlutlausrar
fréttamennsku" ekki séð ástæðu til að
minnast á það.
Þrátt fyrir að talsmenn fjármálaauð-
valdsins höfði alltaf til "þögla meiri-
hlutans" til að fá stuðning fyrir gerð-
ir sínar, er því ekki svo farið að
þessi "þögli meirihluti" sé fyrir hendi!
Staðreyndin er sú, að það er hávær
minnihluti, fjármálaauðvaldið og tals-
menn þess, sem standa að baki öllum
þessum hræðsluáróðri og kjaftæði um
vestræna frjálsa menningu. Sú undir-
skriftaherferð sem nú er í gangi er
talandi dasmi um þetta. Hvaðan fá
"menningarfrömuðir" á borð við
Hreggvið skriftaföður fjármagn til að
standa að þessari undirskriftasöfnun?
Undirskriftasöfnunin hefur opna skrif-
stofu og starfsmenn á launum, aug-
lýst er í öllum fjölmiðlum á hverjum
degi, og allt kostar þetta mikla pen-
inga. Það skyldi þó aldrei vera að
SIA borgaði brúsann ? Vert er að
minnast þess, að fyrirbærið "frjáls
menning" sem upp kom 1956 í kring-
um umræðurnar um hersetuna þá, var
afhjúpað sem fulltrúi CIA, og var
rekið fyrir bandarískt fjármagn.
Tengsl þeirra sem að þessari undir-
skriftasöfnun standa við bandarísku
heimsvaldastefnuna eru of augljós til
að hægt sé að varpa frá sér þeim
grun að CIA standi á bak við.
-/OI
T0NNIN SENDUR AFTUR
þátttöku I verkalýðsfélögum kveður
nefnilega svo á um, að maður verði
að vera í því verkalýðsfélagi, sem
hefur samningsrétt I því umdæmi, sem
maður býr f, en ekki eftir því, hvar
viðkomandi vinnur.
Félagar verkamenn í Straumsvík,
utan Straumsvíkur samþykkja°Straums- Það hefur sannast oft og mörgum sinn-
víkursamningana, ef Straumsvíkur- um> að endurbótasinnaða forystan
verkamennirnir felldu þá sjálfir. A- gengur erinda auðvaldsins. Eina leið-
stæðan fyrir því, að Hermann getur in fyrir okkur er að skipuleggja okkur
hótað þessu, er einfaldlega sú, að sjálfstætt. Hefjum baráttu fyrir mynd-
þeir einir mega vera meðlimir í 1111 samfylkingarnefndar og tökum
Hlíf, sem búa í Hafnarfirði, þannig að samningsréttinn I eigin hendur. Að-
lagalega séð getur verkalýðsforystan
f Hlíf útilokað alla þá verkamenn í
Straumsvík, sem búa utan Hafnar-
fjarðar frá allri atkvæðagreiðslu um
sína eigin kj arasamninga. Reglan um
eins þannig getum við náð fram kröf-
um okkar. Treystum á eigin krafta -
víkjum uppkeyptu forystunni úr vegi
okkar.
-/Straumsvíkursella KSML
1 októberblaði Nýrrar Dagsbrúnar
er grein, sem er beint til KSML.
Tilefni greinarinnar eru sárindi
höfundar (Gj. B.) yfir því, að
"marx-lenínistarnir sendu okkur
tóninn I síðasta tölublaði Stéttabar-
áttunnar". Astæða þess, að við
svörum "tóninum" frá Gj. B. er sú,
að I grein hans eru rangfærslur.
Gj. B. fullyrðir sem sagt, að KSML
sé stjórnað erlendis frá, nánar til
tekið frá "sænska flokknum" (hér á
Gj. B. væntanlega við KFML (r)).
Hann segir: ".. . þar til að sænski
flokkurinn gaf þeim nýja lína" og að
hann ", . . óski þess heils hugar að
Svfarnir grípi ekki aftur um stjórn-
völinn. " (Að vísu er mótsögn í
þessu hjá Gj. B., því hann segir að
Svíarnir "sendi nýja línu" - og
hins vegar að þeir hafi "sleppt taki
sínu á stjórnvölnum" - en látum það
liggja milli hluta). Þessi sami
Gj. B. hefur áður ritað grein í
Nýja Dagsbrún um KSML og afstöðu
þeirra til verkalýðsfélaganna ("Að
loknum kosningum"), þar sem hann
lýsir fáfræði sinni um afstöðu okkar
og talar um "einhvers konar uppgjör*'
innan samtakanna. En nú hefur Gj.
B. greinilcga lagt heilann í bleyti
og komist til botns í þessu uppgjöri.
Hann leggur nú saman tvo og tvo og
fær út - ekki óvænt - fimmí Nefni-
lega að KFML(r) hafi skipt um línu
(eða sent a. m. k. undirdeildinni
hérlendis, KSML, nýja línu) og því
sé breyting á afstöðu KSML ekkert
Baldur Andrésson
meðlimur í stjórn
Sósíalistafélags
Reykjavíkur og
framámaður í
Fylkingunni mál-
ar líkkistu.
Er undirbúningur
að pólitískri jarða.
för SR og Fyíking-
arinnar hafinn?
annað en eftiröpun (eða hlýðni) við
afstöðubreytingu Svíanna. En ef
Gj. B. hefði lagt á sig að kynna sér
afstöðu KFML(r), bæði fyrir og
eftir að KSML gerðu upp við fyrri
afstöðu (eða afstöðuleysi), þá hefði
hann komist að raun um, að
KFML(r) hefur ekki breytt um af-
stöðu gagnvart verkalýðsfélögunum.
(1 12. tbl. Stéttabaráttunnar kemur
grein sem skýrir að hluta afstöðu
KFML(r) og KSML).
Vangaveltur og hugarflug Gj. B. er
því tóm þvæla og byggir á þekkingar-
skorti hans - sem auðvitað er af-
leiðing af því að hann og hans félag-
ar I Sósíalistafélgi Reykjavíkur hafa
lagt allt raunhæft starf á hl lluna og
eru á niðurleið
Allt frá því að þeir höfnuðu inngöngu
f Alþýðubandalagið er það starfs-
leysið og stöðnunin, sem einkennt
hefur Sósíalistafél. R. Starf og
stefnuleysi þessa pólitíska rekalds
sést glögglega á því, að þeim hefur
ekki enn tekist að gera upp við
gömlu stefnuskrá . Sósíalistaflokks-
ins, sem þeir viðurkenna þó að sé
röng og þeim hefur heldur ekki tek-
ist að taka afstöðu til deilnanna í
heimshreyfingu kommúnismans.
Það sem einkennir því Sósíalistafé-
lag Reykjavíkur er stefnuleysi og
starfslömun, sem á engan hátt neitt
skylt við KSML.
-/hh