Verklýðsblaðið - 30.05.1931, Blaðsíða 2

auðvaldskreppunnar framan í verkalýð þessa
lands. En fleiri munu á efstir koma.
Nú eru fréttimar að berast norðan af landi,
að í ráði sé að loka 3—4 síldarbræðsluverk-
smiðjum í sumar. Það á ekki að starfrækja
Goos verksmiðjurnar, ekki verksmiðju dr.
Paul og að því er fréttimar herma, eru líkur
til þess að Krossanes-Holdö láti einnig vélam-
ar standa aðgerðalausar, nema með þeim kosti
að hann fái næga samninga fyrir kr. 3,00—
3,50 á m il
Á vígsluhátíð síldarbræðsluverksmiðju rík-
isins á Siglufirði í fyrrasumar, hótaði Jónas
frá Hriflu að loka verksmiðjunni hvenær sem
verkalýðurinn gerði kröfur um bætt kjör og
svelta hann þannig til undirgefni við ríkis-
valdið. Það er ekkj ósennilegt, að einnig þar
gerist tíðindi, sem verkalýöurinn verður að
hafa vakandi auga á.
Verkalýðurinn verður að krefjast þess, að
verksmiðjurnar verði starfræktar, ef ekki af
eigendunum, þá af ríkinu. Verði þessari kröfu
ekki sinnt, -— kröfu alþýðunnar um einfald-
asta réttinn til að lifa, kröfunni um að fá
vinnu, þá verður hann að taka verksmiðjum-
ar í sínar hendur.
Hörð barátta er framundan. Erfið viðfangs-
efni munu reyna á þolrif stéttarsamtaka ís-
lenzkrar alþýðu næstu mánuðina. Það er
skylda hvers verkamanns og hverrar verka-
Krttfur verkalýðsins
Akureyri 28. maí.
Á fjölmennum fundi verkamanna og sjó-
manna, sem haldinn var hér í gærkvöldi til
þess að ræða um síldarútveginn voru sam-
þykktar eftirfarandi kröfur:
að veiðileyfi verði hækkuð um 50%,
að útgerðin verði ekki takmörkuð að neinu
leyti,
að síldarbræðsluverksmiðjumar verði reknar
í sumar, annars séu þær teknar eignar-
námi án endurgjalds,
að lágmarkshlutur sjómanna nemi minnst
640 krónum yfir tímann (miðað við 2
mánaða vinnu) og greiðist að fullu í lok
vertíðar.
konu að skipa sér nú þegar í fylkingamar til
sóknar og varnar gegn andstæðingunum, —
fjármálaauðvaldinu brezka og innlendum er-
indrekum þess.
Kosningar standa fyrir dyrum. Borgara-
flokkamir þrír, sem hafa staðið saman í öll-
um stórmálum á þingi í því að velta afleið-
ingum kreppunnar yfir á alþýðuna, gera sér
nú aftur upp málamyndarifrildi í þeirri von,
að geta tælt kjósendur til fylgis við sig enn
einu sinni.
Þeir lofa: opnun veðdeildarinnar, virkjun
Sogsins, verkamannabústöðum, opinberum
framkvæmdum, tryggingum, lækkun tolla á
nauðsynjavörum, hver í kapp við annan.
Ósjálfrátt vaknar spurningin: „Herrar mínir,
iiversvegna komuð þið þessu ekki fram með-
an þið sátuð á þingi?“
Þeir glamra um sjálfstæði landsins í sömu
andránni sem þeir leggja til að Island gangi
í Þjóðabandalagið — hemaðarbandalag stór-
veldana. 1 sömu andránni sem háværar radd-
ir heyrast um það að f jármálaauðvaldið brezka
muni á næstunni fyrirskipa stöðvun togara-
flotans og takmörkun saltfisksframleiðslunnar
að miklum mun.
Aðeins eitt dæmi þess, eru ummæli í blaði
útgerðarmanna í Kanada, „Maritime Mer-
chant“, sem birtust fyrir skömmu, þar sem
meðal annars er komizt svo að orði í grein um
saltf isksmarkaðinn:
„Nokkrir útílytjendur eru þeirrar sko'ðunar, að
Nýtt viðhorf í Sogsmálinu
í ráði er að veita samtvinnuðu erlendu og innlendu auðfélagi einkaleyfi til virkjunar og
reksturs Sogsstöðvarinnai*.
Framsóknarflokkurinn sem hefir verið and-
vígur því að veita Reykjavíkurbæ rfkisábyrgð
á láni til virkjunar Sogsins, sökum andstöðu
brezka fjármálaauðvaldsins, Hambros banka í
London, er hefir í hendi sinni yfirstjórn fjár-
mála ríkisvaldsins íslenzka, birtir í síðasta
! blaði Tímans grein, þar sem skýrt er frá því,
að „stórt og voldugt" erlent auðfélag bjóðist
til þess að virkja Sogið með því skilyrði að
í fyrirtækið sé einkaeign ' þess og innlendra
! leppa þess.
! Það liggur í augum uppi hvað hér er að
i gerast. Það á að gera Sogið að gróðafyrirtæki
j erlends auðfélags og leppa þess hér á landi.
j Afstaða Framsóknarflokksins og vilji hans til
! þess að slíkt einkaleyfi verði veitt, verður of-
I ur skiljanlegt, þegar að er gætt, að hér er um
j hagsmuni ráðandi gróðabrallsmanna flokksins
j að ræða. Hið stóra og volduga erlenda félag,
j sem mun vera þýzki auðhringurinn A. E. G.,
á umboðsmann hér á landi, þar sem Raftækja-
Skoðanakúgun
„Framsóknar"
Alþýðublaðið s. 1. miðvikudag segir allmarg-
ar sögur af mönnum, sem Framsókn hefir hót-
að útilokun frá vinnu, beinlínis og óbeinlínis,
ef þeir ekki legðu stórfé í kosningasjóð þessa
afturhaldsflokks. iSögur þessar eru vafalaust
dagsannar, og Verklýðsblaðið gæti bætt mörg-
um fleiri og öllu ljótari við, ef rúm leyfði.
Þetta er síðasti þátturinn í skoðanakúgun
Framsóknar. Framsóknarstjórnin byrjaði með
því að reka alla þá frá opinberu starfi, sem
dirfðust að Ijá verklýðshreyfingunni lið. Þessu
næst tekur hún að reka nemendur úr skólum
fyrir það eitt að þeir væru kommúnistar. Svo
færir hún sig upp á skaftið og rekur berkla-
sjúklinga af heilsuhæli fyrir kommúnistiskar
skoðanir. Og nú loks neyðir ,hún bláfátæka
verkamenn til að leggja fram fé til höfuðs
sjálfum sjer, með því að hóta þeim að svelta
þá og fjöldskyldur þeirra.
Kratarnir hafa verið meðsekir allri skoðana-
kúgun Framsóknar og öllu athæfi stjórnarinn-
útlit sé fyrir um breytingu til batnaðar á komandi
ári og álíta að offramleiðslan á íslandi sé aðalor-
sök hins slæma markaðsverðs nú. — — Er gert
ráð fyrir að brezku bankarnir, sem leggja fram fé
til starfrækslu íslenzka togaraflotans muni fyrir-
skipa takmörkun á rekstri hans næsta ár. — Verði
ísland nauðbeygt til að takmarka framleiðslu sína
um 25%, sem virðist líklegt, mundi útlitið um
arðvænlegt verð fyrir öll önnur lönd, er framleiða
saltfisk, verða betra en mörg undanfarin ár“. —
Þarf fleiri sannana við um drottnun fjár-
málaauðvaldsins á íslandi? Með valdboði þess
og með tilstyrk innlendu fulltrúa þess, Jóns
Baldvinssonar, Jónasar frá Hriflu og Jóns Þor-
lákssonar,
á að stöðva allar opinberar framkvæmdir
á að loka síldarbræðsluverksmiðjunum og
takmarka þar með síldarútveginn
á að stöðva togaraflotann og takmarka fisk-
framleiðsluna. —
Afleiðingin verður aukið atvinnuleysi, erfið-
ari lífskjör alls verkalýðsins. —
Atkvæðamagn Kommúnistaflokksins við
kosningamar 12. júní verður fyrsti mælikvarði
alþýðu um baráttuna gegn þessum sameinaða
höfuðóvin.
verzlun íslands er, en umboðsverzlun þessi er
sameign eiginhagsmunaspekulanta Framsókn-
j ar og Alþýðuflokksins.
Bak við allar deilur um Sogsmálið hefir
j áyalt legið togstreyta auðmannaklíkanna í öll-
i um flokkunum um hlutdeild í rafmagnsgróð-
j anum.
Nú vill Framsókn virkja Sogið, en þó því
aðeins að ágóðinn af virkjuninni renni ekki
til neytenda og bæjar og ríkissjóðs, heldur til
j einstakra manna.
i Krafa verkalýðsins verður að vera sú, a3
hið opinbera reki Sogið til hagsmuna fyrir
, neytendur. Hann verður að mótmæla því, að
í ofurselja erlendu fjármálaauðvaldi auðlindir
! landsins.
.
; Og hann verður jafnframt að hafa vakandi
j auga á, að krataforingjamir fómi ekki einnig
j hér hagsmunum alþýðunnar á altari sérhags-
! muna sinna.
ar á undanfömum árum, enda sýnir brott-
j rekstur félaga Eggerts Þorbjamarsonar úr
! Dagsbrún það bezt, að þeir hafa verið góðir
j lærisveinar. Alþýðublaðinu ferst því illa að
j tala um skoðanakúgun.
í Það er víst að til eru þeir verkamenn, sem
nú kjósa Framsókn, vegna þess að þeir eru
cánægðir með kratana. Félagar! Ef þið vitið
af nokkrum verkamanni á svo voðalegum villi-
götum, þá reynið að fræða hann, til þess að
fá hann yfir á rétta braut.
Það er blygðunarleysi fram úr hófi að flokk-
ur eins og Framsókn, sem fyrir nokkrum mán-
uðum síðan sigaði lögreglu á verkamenn og
konur, sem ekki höfðu annað til saka imnið en
að vilja ekki brjóta samþykktir stéttarfélaga
sinna og vinna fyrir það þrælakaup, sem
Framsóknarforkólfarnir vildu borga — að slík-
ur flokkur skuli nú dirfast að koma fram fyrir
reykvíska kjósendur af alþýðustétt og biðja
þá um að kjósa sig.
Þegar atvinnulausir verkamenn í Reykjavík
fóru þess á leit við stjómina í vetur, að bætt
yrði úr sárustu neyðinni með atvinnubótum,
svöruðu Framsóknarforkólfamir með því að
fangelsa foringja þeirra.
Sömu Framsóknarforkólfamir eru nú að
biðja sömu verkamennina, að kjósa sig á þing!
Blygðunarleysinu eru engin takmörk sett.
Að til era verkamenn, sem eru svo stéttvillt-
ir, að þeir gefa sínum eigin böðlum, Fram-
sóknarfasistunum, atkvæði sitt, er eingöngu
að kenna pólitík kratanna á undanfömum ár-
um.
Verkamenn! Látið engin svik við málstað
ykkar villa ykkur frá ykkar eigin stétt. Allir
verkamenn verða að sameinast undir merki
stéttabaráttunnar, undir merki Kommúnista-
flokksins.
Allir verkamenn í Reykjavík verða að kjósa
B-listann.
Kjósendur, sem farið burt úr bænum
fyrir kjördag. Kjósið hjá lögmanni í gamla
Bamaskólanum (opið 10—12 árd. og 1—7 sd.)
Skrifið aðeins bókstafinn B á kjörblaðið, og
munið að líma ytra umslagið aftur.
B-LISTINN
ER LISTI VERKAMANNA
OG VERKAKVENNA I REYKJAVÍK