Verklýðsblaðið - 14.05.1934, Blaðsíða 4

Burgeisaflqkkarnir
vilja útiloka K.F.I.
frá Alþingi
Látum þuð ekki takast
Á vetrarþinginu 1933 sáu borg_
araflokkamir sitt óvænna og'
hættu þeirri baráttu, sem þeir þá
um skeið höfðu háð um skipun
Alþingis, þ. e. skiptingu þingsæt-
anna sín á milli. Þeir sáu fram á
það, borgaraflokkarnir, að þessi
barátta var að leiða þá á glap-
stigu, sem vissara var að hverfa
af í tíma, áður en það var orðið
um seinan.
Alþýðuflokkurinn og Sjálfstæð-
isflokkurinn áttu sameiginlega
hagsmuni í þessari baráttu um
skiptingu þingsætanna, enda
stóðu þeir saman að málum á
móti Framsóknarflokknum, sem
átti sínar valdavonir bundn-
ar við gamla fyrirkomulagið.
Þessir nýju opinberu samherjar,
Alþýðuflokkurinn og Sjálfstæðis-
flokkurinn, voru í fyrstu óðamála
mjög um þetta sameiginlega á-
hugamál sitt, kölluðu þeir það
„réttlætismálið;‘, og þóttust enda
vilja „pólitískt jafnrétti“ í land-
inu, þ. e. að kjósendur hefðu söm
og jöfn áhrif á skipur. Alþingis,
hvar sem þeir væru búsettir á
landinu (atkvæðislegt jafnrétti).
Samkvæmt kjördæmaskipuninni
var þetta hins vegar svo, að einn
kjósandi hafði jafnvel margfald-
an atkvæðisi'étt við annan, eftir
því í hvaða kjördæmi hann átti
kosningarrétt.
Atkvæðislegt jafnrétti kjósenda
leiddi beint til þess, að Kommún-
istafl. hlaut að koma mönn-
um á þing. Krafan um „póhtískt
jafnrétti“, sem Alþýðuflokkurinn
og Sjálfstæðisflokkurinn höfðu
gert að kjörorði sínu í þessari
sameiginlegu hagsmunabaráttu,
fól þannig í sér pólitíska hættu
fyrir íslenzka borgarstétt, sem
þessum flokkum hefir þó verið
ljós frá upphafi, enda greindi þá
ekki á um lausnina, sem var sú,
að takmarka þessa kröfu við
„þingflokkana“ eingöngu. „Þing-
f!okkamir“? — Það voru einmitt
borgaraflokkamir sjálfir. Komm-
únistaflokkurinn var ekki „þing-
flokkur“, enda þótt atkvæðamagn
flokksins við síðustu kosningar
gæfi honum hlutfallslegan rétt
til þriggja þingsæta samkvæmt
hinni nýju skipun Alþingis.
Hið upprunalega réttlætissjón-
armið, að allir einstaklingar þjóð-
arinnar ættu sama og jafnan rétt
til áhrifa á skipun Alþings, hvar
sem þeir voru búsettir á landinu,
var þannig fullkomlega fyrir borð
borið af hinum samvöldu „mál-
svörum réttlætisins" í þessu máli,
Alþýðuflokknum1 og Sjálfstæðis-
flokknum.
Borgarflokkamir féllust allir í
faðma um að binda þannig „rétt-
Iætishugsjón“ kosningalaganna
við „þingflokkana“ eingöngu, þ. e.
sjálfa sig. En þótt borgaraflokk-
arnir geri þannig allt, seml í þeirra
valdi stendur, til þess að útiloka
Kommúnistaflokkinn frá því að
eignast fulltrúa á Alþingi, tekst
þeim það þó ekki til lengdar,
jafnvel með slíkum ofbeldislögum.
Til þess að Kommúnistaflokkur-
inn teljist ,,þingflokkur“ og öðl-
ist rétt til uppbótarþingsæta, þarf
flokkurinn að koma að einum
manni í kjördæmi að minsta kosti.
Borgaraflokkamir munu hafa tal-
ið sig örugga um að slíkt kæmi
ekki fyrir. En þetta getur þó full-
vel tekist. Við getum komið að
manni bæði á Akureyri og í
Reykjavík. Þá fær Kommúnista-
flokkurinn og þar með hinn bylt-
ingasinnaði verkalýður þrjá til
fjóra fulltrúa á Alþingi.
Kommúnistaflokkurinn hefir
hefir ekkert að gera við þingmenn
í sama skilningi sem borgaraflokk.
amir. Kommúnistaflokkurinn er
byltingarflokkur og ætlar sér ekki
þá dul að leiða stéttabaráttuna
til lykta með atkvæðaseðlum.
Kommúnistaflokkurinn gengur
þess alls ódulinn, að hagsmuna-
málum verkalýðsins verður ekki
ráðið til lykta á vettvangi Alþing-
is. Engu að sýður er forustflokk
verkalýðsins það mikilvægt að
eiga fulltrúa á Alþingi. Það gefur
flokknum betri aðstöðu til að
fletta ofan ai' blekkingum borg- \
arflokkanna, betri aðstöðu til að
opna auga verkalýðsins fyrir
stéttarhlutverki þessafá flokka I
þágu borgarastéttarinnar.
Sú staðreynd ein út af fyiir
sig hvert ofurkapp borgaraflokk-
amir hafa lagt á það að útiloka
Kommúnistaflokkinn frá því að
eignast fulltrúa á Alþingi, sýnii'
okkur nægilega, hversu stórkost-
lega stéttapólitíska þýðingu það
hefir að Kommúnistaflokkurinn
lcomi að manni í kjördæmi við
kosningamar í sumár.
Minnumst þess öll, félagar!
„Varalðgreglunni
verður beint gegn Alþýðuflokknum“
(Alþýðublaðið 9. desember).
(Verkamannabréf).
Við sátum saman nokkrir sjó-
menn á einum Hafnarfjarðartog-
aranum og vorum að tala um rík-
islögregluna og þær andstæður,
sem væru á milli burgeisanna og
okkar, sem tilheyrum hinni vinn-
vinnandi stétt. Annarsvegar hung
ur og atvinnuleysi hjá verkalýðn-
um, en allsnægtir hjá burgeis-
trnum, sem undanfarin ár hafa
stungið í sinn vasa arðinum af
vinnu okkar, en nú hyggjast að j
gjöra nýja árás á lífskjör okkar
í skjóli ríkislögreglunnar, sem
mundi nú bráðlega verða útbúin
með táragasi og bifreiðum, seni
sprauta vatni.
Þegar hér var komið umræð-
unum, sagði ein málpípa sósíal-
demókratanna, að hann hefði séð
myndir af þrem' tegundum slíkra
bifreiða hjá Emil bæjarstjóra í
Haínarfirði og væri afl vatnsins
svo mikið, að það gæti hent um
fjórum mönnum, sem stæðu í röð
og ennfremur að Hafnarfjörður
mundi fá eina til þess að stilla til
friðar. Og svo segir þessi sami
verkamaður: „Hvað á að gera,
þegar verkamenn eru farnir að
slást í hverri viku?“
Ábyrgðarm.: Brynjólfur Bjamason.
Prentsmiðjan Acta, Reykjavik.
Yður þvkir það ótrúlegt
En nú gerast hinir ótrúlegustu hlutir. Nú er búið til smjör-
liki sem hefir vitamín, A og D eins og smjör, og jafnveJ meira
Bragð er að þá bamið
f i n n u r.
Bömin eru farin að tala um
það hvað Blái borðinn sé
góður.
Alitaf bragðbeztur -- Blái borðinn
Beztur í allar kökur og neestur smjöri til að steikja í.

Tálbeitur fattismans
(Sendisveinabréf).
Eitt af þeim ráðum, sem Gísli
Sígurbjömsson hefir reynt að
nota til að ginna okkur sendi-
svéina yfir til fasismans, er hin
svokallaða „ráðningarskrifstofa“.
Með þessari beitu hefir honum
tekizt að ginna til sín nokkra
sendisveina, sem búnir hafa ver-
ið að ganga atvinnulausir yfir
’lengri eða skemmri tíma.
Er Gísli þama að útvega nýja
atvinnu ?
Nei. Hann útvegar ekki nýja
atvinnu. Það getur hann ekki.
Þess vegna tekur hann það fas-
istiska ráð að fá kaupmenn til að
reka þá sendisveina, sem fyrir
eru og hann veit að ekki eru sér
fylgjandi, til þess að geta komið
sendisveini í stöðuna, sem hann
heldur að hann geti keypt með
þessum máta.
Félagar! Við verðum að vara
félaga okkar \ið því, að ganga
þannig yfir til íásismans. Við
verðum að afhjúpa betur en áður
svik Gísla við hagsmunamál okk-
ar þessi þrjú ár, sem hann hafði
þau með höndum. Við verðum
líka að afhjúpa svik kratabrodd-
anna við hagsmunamálin.
Félagar! Við skulum standa
samfylktir í baráttunni á móti
öllum fasistiskum ráðum Gísla og
kratabroddanna. Og skapa eina
órjúfandi samfylkingu allra sendi-
sveina, fyrir hagsmunamálunum,
undir forustu samfylkingarliðs
sendisveina.
mmmmmmmmammmmmamaaKmammmsxsii
„Aiþýðusambandið
vinnur glæsilegan
sigur“ (!!)
segir Aljiýðubl. í dag um deil-
urnar norðanlands. „Sigur“ þess
er í því fólginn að hafa skipulagt
fasistiskt verkfallsbrjótalið, til að
lærja á verkalýðnum og hindra
það, að sigur næðist í þeirri bar-
áttu, sem liann heyir norðanlands
fyrir hagsmunum sínum. En verka
lýðurinn á Norðurlandi mun leiða
sína baráttu til sigurs undir for-
ustu sambands síns, V. S. N.,
þrátt fyrir svik Alþýðuflokks-
broddanna.