Verklýðsblaðið - 28.06.1935, Blaðsíða 2

VERKLÝÐSBLAÐIÐ
Mafnaðarmenn ráða‘
Framh. af 1. síðu.
verkalýðsbyltingin kæfð í blóði,
af hinni blóðþyrstu burgeisastétt
Finnlands — méð aðstoð sósíal-
demókrata. — Ríkir nú í Finn-
landi bvít ógnarstjórn, þannig, að
enginn byltingarsinnaður verka-
maður er óhultur um líf sitt. —
Kommúnistaflokkurinn starfar í
banni laganna, og það er undir
flestum kringumstæðum dauða-
sök, að verða uppvís að því að
vera starfsmaður hans. — Aft-
ur á móti fengu sósíaldemókratar
afhent hús það, sem böðulsstjórn-
in rændi frá rauðu verkalýðsfé-
lögunum' í Helsingfors. Voru það
launin fyrir dygga þjónustu. —
Það er ekki furða þó Stefán Jó-
hann hælist um. En bezt er hon-
um að hælast varlega, því hinn
hetjuíegi, ólöglegi kom'múnista-
flokkur Finniands eflist stöðugt.
Nú er að líta á hvemig „jafn-
aðarmenn“ stjóma Norðurlönd-
um.
Framkvæmd sósíalismans í
Svíþjóð.
Stokkhólmi 14. júní.
Samkvæmt síðustu1 skýrslu at-
vinnuleysisnefndar ríkisins, hefir
atvinnuleysið aukizt þrátt fyrir
það að misserisvinnan er byrjuð.
T. d. í Norbotten hefir tala
skráðra atvinnuleysingja aukist
uni allt að 200 frá apríl til maí.
Runa.
Og í Danmörku?
Kaupm.höfn 14. júní.
Samkvæmt opinberumi skýrsl-
um hefir vefnaðarverksmiðjan
H/F. Brandi í Odense haft 15%
í hreinan ágóða, og skift milli
hluthafanna síðastl. ár. — Á að-
alfundi norræna ritsímafélagsins,
sem stóð aðeins 2% mínútu, var
ákveðið að skifta 8,9 miljónum
kr. í ágóðahlut milli hluthafanna.
— Afgangur ágóðans, að upphæð
11 miljónir, yíirfærist á reikning
næsta árs.
Samkvæmt opinberum skýrsl-
um1 hefir skifting ársteknanna
tekið eftirfarandi breytingum,
þau 6 ár, sem sósíaldemókrata-
stjórnin hefir farið með völd.
Árstekjur undir 800 kr.
Skattgreiðendur.
1929—30 1933—34
492.572 614.486
Árstekjur 800—1600 kr.
Skattgreiðendur.
1929—30 1933—34
482.762 534.000
Árstekjúr 3000—5000 kr.
Skattgreiðendur.
1929—30 1933—34
357.942 316.922
Svo ört fjölgar þeim, undir
stjórn Staunings, semi verða að
sætta sig við gjörsamlega ólíf-
vænlegar tekjur, en hinum fækk-
ar, sem hafa sæmilegar tekjur.
Þriðjungur skattgreiðenda hefir
undir 800 kr. á ári, og annan
þriðjungur 800—1600 kr.
85% þjóðarinnar eða 1.462.342
menn, sem telja fram til skatts,
eiga engar eágnir. — 422 ménn
eiga eignir, sem nemá frá einni
upp í 10 miljónir króna, og 5
menn eiga hver um sig yfir 10
miljónir. Runa.
Hungrið ....
Framh. af 1. síðu.
Stalins og Sovétstjómarinnar o.
fl. álíka sannindi!!).
Það er sem sagt hinn „gullni
méðalvegur“!
HVER ER SANNLEIBL
URINN?
Alþýðublaðið leiðir fram sem
vitni tvo blaðamenn, sem hvorug-
ir hafa verið í Úkraníu á „hung-
ur“-tímabilinu. Þeir eru sammala
um hungursneyðina, en aðeins
ekki um það, hve margir hafa
dáið!!
Á móti þessum hungurpostul-
um Alþbl., viljurn vér leiða 3
lands- og heimsþekkta ménn, sem
ekki verður sagt að séu kommún-
istar.
HERRIOT
forsætisráðherra Frakklands ferð-
aðist, ásamt eigin túlk og fylgd-
arliði um Ukraníu og Norður-
Kákasus á hinu uppspunna
hungurtímabili. Þegar frönsk
blöð spurðu Herriot um hungrið,
hristi Kann höfuðið og sagði:
„Ég sá hvergi merki um sjíkt".
Síðan segir hann frá því, að
hann hafi hvergi séð annað en
starfandi fólk og ánægt, sem| virt-
ist hafa nóg að borða.
Dettur nokkrum heilvita manni
í hug að Herriot reyni að gylla
ástand þess skipulags, sem hann
er ákveðinn andstæðingur?
HALLDÓR K. LAXNESS
ferðaðist um þetta leyti urn
Úkraníu. Og mótmælti hann
hungurfréttunum s. 1. vetur á
mjög eftirminnilegan hátt, með
því að draga framleiðendur þeirra
sundur í háði. Islenzk alþýða
þekkir Laxness að því að vera
framúrskarandi hreinskilinn og
bersögulan rithöfund.
Alþýðublaðið reynir í hungur-
grein sinni að tortryggja Lax-
ness með því, að lýsa honum seni
blindum aðdáanda. Sovétríkjanna,
að hann álíti þau paradís og þar
„drjúpi smjör af hverju strái“.
Vill Alþýðublaðið birta slík
ummæli eftir Laxness?
DANSKA STÓRSKÁLDIÐ
MARTIN ANDERSEN
NEXÖ
ferðaðist einnig- um á „hungur“-
tímabilinu 1932—33 og gerir hann
lygum auðvaldsblaðanna ennþá
betri skil. Hann rekur sögu þeirra
á skrifborð leiguritara enska bur-
geisablaðsins „Times“ og húð-
flettir sorprithöfundana og rúss-
nesku hvítliðana, sem framleiddu
„hungrið“ fyrir peninga í Berlín.
... en vinnu veita áðeins Sovét-
lýðveldin.
Kaupm.höfn 14. júní.
Burmeister & Wain, Kaup-
mannahöfn, hafa fengið pöntun
frá Sovét-lýðveldunum um smíði
á 3 gufuskipum, 4000 tonn hvert.
— Munu þau kosta um 6 miljónir
króna.
Stjórnarblaðið „Socialdemókra-
ten“ skrifar: „Þessi pöntun krefst
allmikillar aukningar á skipa-
smíðastöðinni og veitir mörg
hundruð mönnum vinnu“.
FrtL vfamutöðuum
Hiii dularfulla ráðning í Sogsvírkjunina
Á hverjum degi frá kl. 6 f. h.
til kl. 6 e. h. má sjá fjölda verka-
manna miður við portin þar sem
geyrnt er efnið til virkjunarinnai*.
Þessi hópur atvinnulausra verka-
manna er að b'íða eftir því að fá
vitneskju. um hvar cg hvenær
verður byrjað að ráða til vinn-
unnar, því varla er hægl að segj %
að verkið sé byrjað, því að ekld
er búið að senda austur nema
rúma 20 ménn, en það undarleg-
asta við þessa ráðningu er, að
ekki neinn getur með vissú sagt
um, hvar er ráðið til vinnunnar
og hverjir það gjöra, því þótt
spurt sé eftir því á skrifstofu
Höjgaard & Schultz, þá er það
samá svarig alltaf: Hér er ekki
svarað þeim, sem leita eftir
vinnu.
Og nú er búið að festa upp
auglýsingu, sem gefur til kynna
að þar sé ekki ráðið í vinnuna og
ekki tekið á móti mönnum, sem
komi í vinnuleit. En þær upplýs-
ingar, sem menn vita réttastar,
eru þær, að ýmsir burgeisar, svo
sem vegamálastjóri, Jakob Möller
o. fl. hafi fengið að krossa við
nöfn nranna, sem eru á listanumi,
sem er á skrifstofunni hjá Höj-
gaard & Schultz og svo verði
fjöldinn að bíða þar til þessum
berrum þóknast að láta þá vita
sem fundið hafa náð í þeirra aug-
um og fengið hafa kross við sitt
nafn. Það geta allir séð, hvaða
hættu slík aðferð sem þessi getur
haft í för með sér fyrir
bæjarbúa, þar sem húndruð
manna bíða nú í óvissu með þá
von að komast til vinnunnar, en
geta hinsvegar orðið algjörlega
vinnulausir í sumar fyrir það eitt
að bíða, því að margur hefir það
sterka von, að hann þorir ekki að
leita annað, þó um eitthvað hand-
tak væri að ræða.
Krafa verkamanna hlýtur því
að vera sú, að nú þegar verði
látið vita hverjir vinnuna eiga að
fá.
Verkamaður.
DRAUMAR HITLERS
OG DETERDINGS.
í bókinni „Mein Kampf“ og við
ótal fleiri tækifæri hefir Hitler
lýst því sem takmarki sínu „Að
herja í Austurveg“. Og hann
skýrir þetta enn betur. Hann vill
„frelsa íbúa Úkraníu frá sulti og
harðst jórn“!!
Á sama tíma lætur enski olíu-
kóngurinn Deterding (húsbóndi
Héðins Vald.) byggja nýjar kaf-
bátastöðvar við Svartahaf (Litlu-
Asíu). Og sennilega gerir hann
þetta til þess að „vemda olíu-
lindimar“ í Baku í Kákasus!!
Úkranía og Kákasus eru ein-
hver auðugustu héröð í Evrópu,
bæði hvað náttúruauðæfi og frjó-
semi snertir.
Er þá tilviljun að enska og
þýzka landvinningaauðvaldið á-
gimist þessi héröð og þá um leið
að hungurlygarnar eru framleidd-
ar af hvítliðum í Berlín, en látn-
ar á þrykk út ganga í ensku
Ihaldsblöðunum.
HVERSVEGNA FLYTUR
ALÞYÐUBL. hungur-
FRÉTTIRN AR ?
Það mun eflaust margan verka-
mann undra að Alþbl. skuli nú
fara að birta ársgamla lygaþvælu
úr Morgunblaðinu.
Noðurstöður Alþbl. eru þessar:
Eftir 12 ára uppbyggingarstarf
undir stjórn kommúnista var
hungur í Sovétríkjunum.
Aðferðirnar til að koma sósíal-
ismanum á, bylting verkalýðs og
smábænda geta verið réttar í
Itússlandi, en ekki hér á íslandi.I
Sannleikurinn um Sovét, kreppu-
laust þjóðfélag sósíalismans, þar
sem ekkert atvinnuleysi er og
engin neyð, er smátt og smatt að
verða kúguðum og atvinnulausum
verkalýð á Islandi skiljanleg:
Verkalýðurinn skilur með
hverjum degi betur, að leið kom-
múnismans, bylting og valdataka
verkalýðsins er eina. leiðin út úr
núverandi ástandi, og að K. F. I.
er eini sanni foringi alþýðunnar
gegn auðvaldinu.
Undir stjóm þeirra flokka,
sem þykjast vilja leiða verkalýð-
inn friðsamlega inn í sósíalisma
og samvinnu, hríðversna, kjör
verkalýðsins, en auður og óhóf
burgeisanna vex að sama skapi.
Ef einhver skyldi lengur vera
í vafa um tilgang Alþýðublaðs-
'greinarinnar, ma benda á eftirfar-
andi:
Hungurfrétt þessi er ekki skrif-
uð af verkamanni, heldur af þeim
mönnum, sem' þekkja enga
kreppu, auðmönnum Alþýðuflokks
ins á borð við Vilmund Jónsson,
Finnboga Rút, Jón Baldvinsson
og fleiri slíka, sem auðvaldið
„skammtar" frá 10 og upp í 35
þús. kr. laun, á sama tíma og
þúsundir alþýðumanna hafa varla
m'álungi matar. Þessir menn vilja
engan sósíalism'a, sem þýddi launa-
lækkun fyrir þá. Þessir menn hafa
hag af því að alþýðan öðlist aldrej
]mkkingu á sósíalismanum.
Þess vegna gengur málgagn
þessara manna, Alþ.blaðið, í lið
með Ilitler og Deterding og flyt-
ur hungurfréttir þeirra, ásamt