Verklýðsblaðið - 10.08.1936, Blaðsíða 3

VEKKLÝÐSBLAÐIÐ
VEDKLÝOÍBlÁÐIfi
útgefandi:
KOMMöNISTAFLOKKUR ISLANDS
Ritstjóri:
EINAR OLGEIRSSON
Afgreiðsla: Laugaveg 38.
Sími 2184. — Pósthólf 57.
Prentsmiðja Jóns Helgasonar.
KOMMONISTAFLOKKUR
ÍSLANDS
(Deild úr alþjóða-
sambandi kommönista).
Formaður:
BRYNJÖLFUR BJARNASON
Skrifstofa: Mjólkurfélagshúsinu
Sími 4757.
Viðtalstími:
Daglega kl. 6—7, virka daga.
Innflutningurinn
frá Þýzkalandi
Innflu.tnings- og gjaldeyris-
nefndin, starfar nú að úthlutun
i n nf lu tn i n g'sleyí a fyrir síðasta
þriðjung ársins.
Eins og kunnugt er, framfylgdi
nefndin þeirri reglu í starfi sínu
undanifarið, að beina sem mestu
af kaupum landsins á þýzkar vör-
ur. Pessi ráðstöfun hefir vakið
rnikla óánægju meðal innflytjenda,
sem af þeésum orsökum hafa orðið
ao greiða mun hærra verð, allt
uppí 50% .hærra, fyrir vöruna, en
uhnt var að fá í öðrum löndum.
Þessa stefnuí sína hefir nefndin
varið með þvi, að vegna sölumögu-
leika íslenzkra afurða á Þýzka-
landi, sem aðeins gætu skapast af
auknum. kaupum þaðan, væri ráð-
stöfun innkaupanna þangað nauð-
syn.
Nú hefur hinsvegar ræzt svo vel
úr sölu íslenzkra. afui'ða^ að unnt
liefir verið að koma, vörum svo sem
fiskjmjöli og síldarmjöli á nýja
markaði, í sölu gegn frjálsum
gjaldeyri. Þannig hafa síldarverk-
smiðjur ríkisins nú selt alla fram-
leiðslu sína til næstu mánaðamóta
annarsstaðar en í Þýzkajandi.
Sama gildir um aðrar afurðir aö
undanteknum saltfiskinum. —
Gagnvart þessum staðreyndum
er það skilyrðislaus krafa að leyfi
þau, sem nú verða veitt, séu ekki
sett á Þýzkaland., Það er engin á-
stseða til þess að Xslendingar kasti
fram hundruðum þúsunda króna í
okurverð það, sem >>clearing-samn-
ingurinn« við Þýzkaland skapar,
nóg er samt komið af svívirðing-
unum í milliríkjaviðskiftunum við
Þýzkaland, sbr. Persil- samning-
inn síðasta og verzlunarsamning-
inn í fyrra., þótt nú sé eitthvað
bætt úr, þegar svona tækifæri
býðzt til ‘þess.
taiiakáttaii 1 Svlíjóö
Elukaskcyti til vcrkalýðsblaðslns.
Kaupiuannahöfn 8. ágúst.
Kosningabaráttan til rlkisþingsins er
nú komin í fullan gang. Kommúnista-
fiokkurinn sænski hefir þegar safnað
31 þúsund kónum í kosningasjóð sinn.
Alþfóðleg samfylking
vepkalýðsiélaganna
Rússneska vevkalýðssanibainlið telur yiir 20 milj.
meðlima. Amsterclamsambandið telui* miklu fservi.
Enn ljær Alþýðublaðið rúm
strákslegum og villandi greinum
um samfylkinguna erlendis. Grein
þess 6. ág\, um þing Alþjcðasam-
bands verkalýðsfélaganna (Amst-
er d amsamb andsins) er alveg í
gamla andanum: Inn í frásagnir af
atburðum erlendis eru fléttuð ill-
girnisleg innskot, innihaldandi
hnútuj- til kommúnista og rang-
færslur á starfi þeirra. Eflaust
finnst mörgum Alþýðuflokksverka-
manni að einhver skrif væru, þarf-
ari nú á þessum alvarlegu tímum.
en slíkar greinai', einhver iðja
væri blaðinu og flokknum farsælli,
en tilraunir til að afflytja og gera
tortryggilega þá stjórnmálahreyf-
ingu, sem djarfast og einlægast
hefir barizt og berst fyrír þessn
velferðarmál verkalýðsins — sam-
fylkingunni,
Alls munu nú vera skipulags-
bu,ndnir í verkalýðsfélögun.um um
39 mil.i. verkamanna. Þar af eru.
31 milj. 700 þús. í Evrópu (aö
Sovétríkjunum meðtöldum), 755
þús. í Asíu, 1 miljón í Ástralíu, 5
miljónir í Norður-Ameríku, og
um 500 þúsundir í Suður-Ame-
ríku. Af þessurn 39 milj. eru nú að-
eins 13i milj. í Amsterdam-al-
þjóðasambandinu, enda má heita
að það sé fyrst og fremst samband
verkalýðsfélaganna í Mið- og Yest-
ur-Evrópu. Utan Evrópu á það
ekki aðrar deildir en Kanada,
Mexíkó, Argentínu, Palestínu, Ind-
iandseyjar (hollenzku) og 'Ind-
la,nd, og er ]x> langt frá að d,eildir
þessar grípi yfi-r alla verkalýðs-
hreyfinguna í viðkomandi löndum.
Tii Rauða-alþjóðarsambandsins
teljast fyrst og fremst verkalýðs-
sambönd Sovéti'íkjanna, með 20
milj. meðlima,, og byltingarsinn-
uðu verkalýðssambönidin í Tékkó-
slóvakíu, Grikklandi, Kína og
mörg-um nýlendum og- hálfnýlend-
um. En einmitt þar sem landssam-
bönd Rauða alþjóðasambandsins
liöfðu ítök, í Frakklandi, Póllandi,
á Spáni og að miklu leyti í löndum
eins og Jaipan og Indlandi, er sam-
fylking og sameining verkalýðsfé-
laaginna komin á.
Amsterdam-sambandið. hélt
þing sitt í London dagana 8.—
11. júlí í sumar. Auk full-
trúa frá landssamböndum þeim,
sem meðlimir; eru í alþjóðasam-
bandinu, hafði verið boðið sem
gestum fulltrúum frá ýmsum
1 a ndss amböndum, er uta,n þess
standa. Þar á meðal frá Ameríku,
Suður-Afríku, Ástralíu, Nýja Sjá-
landi og Irlandi, En verkalýðsfé-
lögunum í Sovétrikjunum. var ekki
boðið að senda gestafuUtrúa á
þingið. Má af því marka, samfylk-
ingarviljann hjá forystu sam-
band,sins. En svo vei-öa. mestar og
heitastar umræður á þinginu ein-
mitt um samfylkinguna, Hingað til
hefir Amsterdamsamb. þrátt fyr-
ir margendurteknar umleitanir frá
Rauða . aJþjóðasambandinu, ekki
raátt heyra nefnda samninga við
kommúnistisku samböndin. I ræðu
sinni á 7, þingi Alþjóðasambands
kommúnista lýsti Dimitroff stefn-
unni í verkalýðsfélagsmálum með
þessum oi'ðum:
»Við berjumst hiklaust fyrir
sameiningu verkalýðsfélaganna, í
hverju landi og á alþjóðlegan mæli-
kvarða, við berjumst fyrir sam-
einuðum verkalýðssamböndum í
hverri iðjugrein, bæði inuan hvers
lands og alþjóðlega, og við stefn-
um að samfylktu; einingar alþjóoa-
sambandi verkalýðsfélaganna, sem
starfi á grupdvelli stéttabarátt-
unnai'. Við viljum sameinuð verka-
lýðsfélög, því að þau géta verið ein
þýðingarmestu vígin gegn sóknum
afturhaldsins og fasismans. En
scm óhjákvceinilegt skilyrði setjum
við þetta: Barátta gegn auðváld-
inu, barátta gegn fasismanum, og
fullkomið lýðrœði innan verkalýðs-
félaganncu.
En foringjar Amsterdam-
sambandsins hafa ekki talið sér
fært að semja, á Iiessum grund-
velli, Og nú þegar norsku fulltrú-
arnir á þinginu bera fram ályktun
þess efnjs, að leita skuli samvinnu
við verkalýðsfélög'in í Sovétríkjun-
um og, Rauða alþjóðasambandið, þá
skiptist þingið greinilega í tvær
andstæðar fyljkingar, með sam-
fylkingu og móti. Fulltrúarnir frá
sameinuðu verklýðssambön dunum
í Frakklandi og á Sþáni berjast
fvrir samfylkingu með öllum sín-
um þunga, Largo Caballero, hinn
glæsilegi spánski verkalýðsforingi
lýsir sigrum þeim, er sameinuðu
verklýðssamböndin hafa unnið og
þeim baráttuhug og þrótti er í
þeim búi. y>Enginn verkamaður
mundi skíija það, ef samfylkingar-
hugmyndin væri liér látin niður
fallá«, sagði hann m. a,
Fulltrúar Frakka benda á það,
að aukmng með'lima er langsam-
lega mest í þeim samböndum, þar
sem alger samfylking við kommún-
ista hefir náðst. Og fulltrúarniv
frá Mexíkó styðja einnig ályktun
Norðmanna.
Andstaðan kom einkum frá full-
trúum Hollands, Svíþjóðar, Palest-
ínu, Rumeníu og Stóra-Bret-
lancls. Hún kom fram í þrennskon-
ar afstöðu. Suimir vildu enga
samninga við Rauða. ajþjóðasam-
bandið, aðrir vildu enga samvinnu
við »Rússana«, og þeir þriðju vildu
ekki heyra talað um aðra sam-
vinnu en þá, að landsamböndin
gengju skilyrðislaust í Amster-
damsamband'ið.
Súi enclanlega ákvörðun, sem
þingið saroþykti, tekur aðeins éitt
þessara atriða til greina. Rauða al-
þjóðasambandið er þar ekki nefnt
sem samningsaðili. En það er gert
ráð fyrir samningum, og það svo
. víðtcekum samningwn, að þeir
gætu haft sameiningu verkalýðs-
félaganna um heim allmi i för með
sér. Og þess \regna má líka telja
að samfy 1 ki ngarhre\Tingi n í heim-
ini’im hafi þarna unnið þýðingar-
mikinn, sigur.
Annars er sitthvað skoplegt og
ekki sem skynsamlegast í grein Al-
þýðuiblaðsins, Greinarhöf. heldur
víst ekki að frönsku verkalýðsfó-
lögin ,hafi haft mikið sjálfstæði til
að bera, fyrst »breytt stefna rúss-
nesku verkalýðssamtakanna«, sýn-
ir sig m. a. »í þ\\, að kommúnist-
iska fagfélagasambandið franska
liefur verið leyst upp, og meðlimir
þess gengið inn í, hið gamla alls-
her j arsamband, verkalýðsfélag-
anna á Frakklandi, sem er í Al-
þjóðasambandinu«,Hann vill ]>arna
láta lita svo út, að kommúnistarn-
ir frönskui hafi séð að sér, og geng-
ið í sitt gamlia samband með gömlu
stefnuna. En það vita allir nú orð-
ið, að franska, verk alýðssambandict
ber allan annan blæ en áður fyr,
Það er nú harðvítugt baráttusam-
band, þar sem kommúnistáskir og
sósialdemokratiskir verkaJýðsfor-
ingjar standa .hlið við hlið, jafn-
réttháir, og í bróðurlegri, náinni
og afkastamikilli sa,mvinnu. Sama
sagan er að gerast á Spáni. Og það
eru þessi sambönd, sem ásamt
landssambandi norsku verkalýðs-
félaganna eru nú að þvinga fram
stefnubreytingu í Amsterdam-
samb., knýja það í áttina til sœm-
fýlkingar við fagsambönd komm-
únista.
Og þegar greinarhöfundur segir
að landssamtök rússneska, verka-
lýðsins hafi »háð Iiatramma og rógí
þrungna baráttu« gegn samtökum
verkamanna í auðvaldslöndunÚin;,
þá ber það of mikinn keim áf
Moi'gu.nblaðs»heiðarleik« í blaða:
skrifum til þess að nokkur hugs-
andi alþýðumaðúr taki það alvar-
lega. Það þýðir ekki að ætla að
telja íslenzku alþýðufólki trú um
þetta, sömu dagana, sem samúð
rússnesku verlccdýðsfélaganna með
verkalýð annarra landa hefur sýnt
sig eins eftirminnilega og glæsilega
og einmitt nú, með því að þau
veita fjárstyrk upp á tugi milj. kr.
íil spánska verkalýðsins.
Eining verkalýdsins
nefnist bæklingur, er Kornmúnista-
flokkurinn gefur út og kemur íl marlc-
aðinn I dag.
Efni þessaa bæklings er: ÁTaiT> 3.
liings Kominúnistaflokks fslnnds til ís-
lcnzkrar alþýffu. Opið bréí til Alþýðu-
flokkslns 1. maí 1936, frú Kommúnista-
flokki íslands. Töflnr, tilvitnanfr og
greinargerðir, cr varða atviimuástand 5
sljörnmál. Ritið er 40 bls. á stærð og
kostar 25 aura,