Spegillinn - 01.08.1926, Side 2

2
SPEGILLINN
um verður að fjölga, og þá einkum í þeim
kjördæmum sem reynsla hefir sýnt eftir-
sóknarverðust, svo sem í Dölum.
Við næstu kosningar ættu þingmenn Dala-
manna að vera að minsta kosti tíu.
HeiII ættjarðarinnar heimtar það;
hamingjuvættir þjóðfjelagsins hrópa á
þessa breytingu.
Kalöaöalshjólreiöin síöari.
Við kálgarSsvegginn biðu hjólahreinar,
hlaSnir böggum — fimmtán Mlógrömmum.
Á þá svifu Eiríkur og Einar,
úr augsýn voru þeir á tíma skömmum.
Eöðluðu liinir sína reiðar gemsa,
er seggir voru komnir upp á Torfur.
A skeiðinu miðju bilar Einars bremsa.
Bognaði stýrið (tóku að versna horfur!).
Á Langalirggg þeir lögðu sam t með prgði
og Ijetu ei á sig fá þótt skröltu hjólin.
Engir trú ’eg aðrir meira ríði,
■öll þótt sje í lagi ferða tólin.
Vill nú hinum vandast eftirreiðin,
vel þótt fótastokkurinn sje barinn.
En ekki mátti úr greipum ganga veiðin:
Göslaði. suður Dalinn allur skarinn.
Við Kellingu þeir klára létu pissa.
Komnir voru hinir þá í Brunna.
Valt þar út af ví'xluð glámskjótt hryssa —
þó vildi enginn sjer þar hvíldar unna.
Áðu þeir nú senn í sœluhúsum,
— sveittir menn og klárar voru bœði —.
Heltu í sig brennivini’ af brúsum,
■á bak svo stigu. Iljer var ekkert nœðil
Tröllar sjá þeir nú af -hálsi hina,
og hleyptu jóum yf ir Víðikerin,
en hjcr var ennþá vík á milli vina
og vanfær orðin þriðja skársta merin.......
Peir Eiríkur nú hleyptu’ á Ormavöllu —
undrast fjallabúar skrölt og lœti.
Sandmökkurinn rauk um himinhöllu;
þeir hjeldru sprettinum að Meyjarsæti.
Brá þeim ei, þótt bráðnaði í þeim■ mörinn,
■en brunuðu fram í sinni vjelamenning.
Ennþá, sjást um hraunið hjólaförin.
Við Hrdun^ýji beit í grasið mcra þrenning.
í tannhjólsbikkjum tröllslegt heyrðist orgið,
er tóku liinnsta sprett hjá Ármanhsfelli.
En Einars fjöri’ og Eiríks höfðu borgið,
í Oxnabrekku sprungu þeir með hvelli.
^pess í stað að heygja hjóla jóa,
hjcldu þeir á þeim vestur yfir Heiði.
Gripum þcim ei gcrist þörf að lóga,
þótt gúmmí bili eða slitni reiði.
Kampauínsðrykkja í Kristnesi.
Eins og menn muna hjeldu Akureyringar kongi uirðulegt sam-
sæti í vor. En af vangá urðu glösin eftir heima. Myndin hjer a&
ofan sýnir, að sjaldan verður Akureyringum ráðafátt, ef í nauðirnar
rekur og virðing landsins er í veði.
Heilbrigðistíðinði Spegilsins
í Morgunblaðinu var fyrir
skemstu kvartað yfir því, að
heilsufar væri hjer óvenjulega
gott um þessar mundir, svo
að til vandræða horfði fyrir
lækna. Myndin sýnir hvernig
lögregla vor forðaði læknun-
um frá því að þurfa að segja
sig til sveitar.
Gamall maður: Þú ættir ekki að fara með hann litla bróður þinn yfir götuna,
þegar umferðin er svona mikil. Hann gæti hæglega orðið undir bíl.
Drengurinn: O, skítt — við höfum fult af þessu drasli heima.