Spegillinn - 25.05.1929, Blaðsíða 6
78
Speffillinn
10., IV
Riddaraslagurinn á Uille d’Us.
f'-WJ?. O-.vO..
4
iiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimminiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiii»««IiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiniiiiiimiiuiiiiiiimHiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiHimimiim
Þaó œtti enginn að fœðast
sem ekki kann að lœðast.
Hann kunni það sá sem kettina skaut
— hverjir áttu að snœðast. —
Þeir áttu aldrei að fœðast.
Þessir helvitis hungruðu kettir
— fyrir hrognkelsi i poka settir —
og allir þeir sem að þvi stá
eru andskotalega settir.
Þessir helvitis hungruðu kettir.
Já sár eru’ og svíðandi meinin
og sundmögum slett á steinin.
Nú multerast karlinn, sem kettina skaut
og kemst vist bráðum í steininn.
Já sár eru og sviðandi meinin.
Við biðum og sjáum hvað setur
hvort sunnanlands tekst það betur
að kaupa fleginn kött í sekk
sem hvœsti sumar og vetur.
Við bíðum og sjáum hvað setur.
Eg yrki eins og jeg má
þó enginn vilji mig hlýða á,
svo kveð jeg verðlauna-kantötur
þegar kalt er og enga björg að fá
norður frá. — Mjá ... mja—á.
Dauði Natans Ketilssonar enn.
»To play or not to play, what is the
matter«, datt manni ósjálfrátt í hug, er
maður sá leik frú Soffíu Kvaran í Dauða
Natans, fyrir skemmstu. Tókst frúnni
svo snildarlega i hlutverki Agnesar, að
hinn, að mörgu leyti aðdáunarverði
leikur fyrirrennara hennar, frú Ingibjarg-
ar, var þar að engu gerður, enda er
frú Kvaran þaulvön leikkona, en frú
Ingibjörg al-óvön, eða því sem næst,
þar sem hún hefir aldrei leikið nema í
sjóþorpum norðanlands, og ekki átt kost
á að vera gagnrýnd af skynbærum list-
dómara. Sýndi leikur þessi, að hægt er
að leika eitt hlutverk þannig, að sama
persónan verði alt önnur persóna; einnig,
að hægt er að fara þannig með hlut-
verkið, að persónan verði talsvert betur
úr garði gerð en hún er frá hendi höf-
undarins; er þetta mjög þýðingarmikið
atriði, og sjerstaklega mikils vert fyrir
Leikfjelagið (að dæma eftir þeim stykkj-
um, sem það hefir valið sjer uppá síð-
kastið), að eiga leikara, helst sem flesta,
er geti innt slíkt af hendi. Höfundur
þessarar greinar, þ. e. a. s. undirritaður,
[Framhald á 80. siðu].