Spegillinn - 17.05.1930, Blaðsíða 3

S p e a i 11 i n n

9, V.
►

t'
&
Úr skýrslu fú e 1 g a lámássunar.
................................................................................................. .•imsMmmmimimiiint
lífið að tefla, en æran og atvinnan gátu
verið í veði, ef sendiförin yrði ekki leyst
af hendi svo sem Jónfis vildi. Og Skjóni
brást heldur ekki. Engin ör flýgur hrað-
ar af boga en Skjóni, er hann þaut af
stað, og stóðst það á endum, að Jónas
var að skrifa síðasta stafinn, þegar Daníel
kom að Sambandshúsinu. Aftur þaut
Skjóni á stað. Og þegar komið var inn
úr bænum var stefnan tekin beint á Klepp.
Yíir girðingar, mógrafir, þvottakerlingar
og jafnvel smáhús á Laugaholtinu, hentist
Skjóni, og eftir örstutta stund var mark-
inu náð og bombunni kastað.
Um þenna mikla flýti geta menn
gjört sjer nokkra hugmynd af því er
Morgunblaðið segir, að blekið hafi ekki
verið örðið þurt á burtrekstrabrjefinu
Þegar ÍJelgí tók við því. Og það segja
fróðir hestamenn, að tæplega myndu
Sörli (M.B. ekki Ólafs Magnússonar) eða
tólf dala Brúnn, hafa komist hálfa leið
ú jafnskömmum tíma, og eru þeir þó
Hunpastir' allra íslens'kra hesta,
Spegillinn hefir nú gert sitt til að
halda uppi nafni þeirra Daníels og Skjóna
og væri vel ef sem flest af skáldum
vorum, vildu yrkja hetjukvæði út af
þessari frægðarför, svo hún mætti enn-
þá lengur lifa og geymast á ókomnum
öldum.
Jónas vaknar af blíðum blnndi,
brjálaður virtist ekki par;
í bœlinu lengur ekki undi
ók sjer og fór i brœkurnar.
í landhelgisbilinn brátt var náð
brunað svo upp i stjórnarráð,
Daníel, sem jmr dyrnar passar
dyrnar opnaði fljótt og vel.
Jónasar gjörðust glyrnur hvassar
hann gaut þeim skáhalt á Daníel:
„Til setu boðið ei sýnist oss
sœk, Daníel vort, besta hross“.
„Inn að Kleppi er óravegur,
andskotastu þvi fljótt af stað;
ríddu eins hart og hrcsstð dregur,
— Helga rjettirðu þetta tilað. —.
Flýttu þjer nú og farðu vel“.
— Þá fruktaði’ og spýtti Daníel.
Óþverra fyltist loftið Ijótum,
— leðjurigning og malarjel. —
Veifandi’ i bláinn báðum fÖtum
bykkjuna þandi Daníel.
Drótt öll á Kleppi dauðhrœdd beið
— Daniel inn i húsið reið. —
Helgi greip blaðið báðum mundum
blekugur varð um hendurnar,
undirskriftirnar eru sturidum