Spegillinn - 17.05.1930, Blaðsíða 6

Bestu kol og koks
eru seld með bæjarins o
lægsta verði. «
e
o
Holavers B Hristjánssonsr |
Hafnarstr. 5. Sírnar 807 & 1009. •
Maltöl
Bajerskt öl
Pilsner
r
Bezt — Odýrast
Innlent

menn (málað kvenfólk innifalið) fram
vegis aðgang að náðarborði Jóhann-
esar.
Eitt er það í' úrslitum þessa máls,
sem getur verið freklega athugavert,
einmitt á þessu merkisári hinnar ís-
lensku þjóðar, sem sje, að 100% Ani-
eríkanar finna tileíni til þess að kippa
að sjer hendinni með hina rausnar-
legu gjöf sína ti! vor, og setji Leif
1 inn norska upp í Yellowstone Park,
cða Sing-Sing.
Negrabani Spegilsins.
nafnarnir ræöa um hEÍlsufarið,
illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll............................................ 1111111.11■111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 rc
Esokin 1930.
Lokadaginn bar nú upp á sunnudag,
svo lítið var um dýrðir hjer í bæ, að
því undanteknu að í Lesbókinni birtist
sjúkdómslýsing ein allmikil og svo voru
Slysavarnarmerki seld og ekki að gleyma
liinum mikla söngflokk, sem fór til Akra-
ness á hinu volduga farþegaskipi ,Magna‘,
en þetta eru smámunir móts við gamla
dýrð þennan merkisdag. En hinn 13. maí
náði Reykjavíkurbær sjer niðri og má
telja hann einn með merkustu dögum í
sögunni. Morguninn byrjaði með stór-
verslun, því hjer voru þúsundir ferða-
fólks og mátti ]íta marga fagra blómarós
utan af landi, í silkisokkum, se'm fjebu
mjúklega að hinum bústnu leggjum. Síð-
ar um daginn bar nokkuð á að Dogg'-
brandur hefði verið meðal manna, en af
])ví stafaði lítil hætta nema hefði einhver
slæðst upp að hinni nýju Almannagjá í
Bankastræti, þar var hættan mest. Kl. 7y>
hjelt útfarinn madicus fyrirle'stur um sinn
isveiki, svona yfirleitt eins og gerist hjer.
Hafði hinn la*rði orðið að útvega músík-
anta frá Noregi, þá Gellir og Borgbjerg
til að spila á tvær gríðarstórar harmonik-
ur við ballið eftir fyrirlesturinn og end-
aði hann og jrað með bíósýningu, þar sem
liin ýmsu stadia brjálsemi voru sýnd. Fói
þetta allt prýðilega fram og endaði með
slagsmáli niður við höfn, eli hinn lærði
maðiu' var borinn á Gullstól heim á Hótel
Borg. Var þar þá fullt af mongólum, sem
liafa verzlað þar mikið síðustu vikur.
Verður þessi dagur ógleymanlegur
þeim, se'm þátt tóku í liátíðahaldinu.
Hinn 14. verður skemtunin endurtekin
svo lieita má að þessi „lok“ á júbilárinu
verði tví eða þríheilög og á það vel við.
Corresponðent og fundarstjóri Spegilsins.
íjí-ravemcJun.
Vel sje þeim sem uernda dýrín,
viknað get jeg hvert eitt sinn,
sem að hestur, kindin, kýrin,
kueður heiminn, uinur minn.
En þegar nýja kjötið kemur
kuiknar í mjer Igstin þó,
enga uil jeg fœðu fremur,
fiinað hef jeg ekki nóg.
Fœ jeg margan fisk úr sjónum,
fer jeg ofboð uel að þá:
honum föstum held í klónum,
hausinn sneiði bolnum frá.
Hann þó eitthvað hjá mjer sjmkli
honum gef jeg litinn gaum.
Auðgar margan aflinn mikli,
gnnars uœri þjóðin naum. I.