Spegillinn - 17.05.1930, Blaðsíða 8

Oýuirki.
Svo vanir erum vjer íslendingar orðnir
stórkostlegum framkvæmdum undir nú-
verandi Framsóknarstjórn, að vjer tökum
tæpast eftir mannvirkjum eins og lands-
spítalanum, Barnaskólanum, Elliheimilinu,
sundhöllinni og öðrum slikum, enda þótt
vjer rekum í þær krúnuna í myrkri eða
göngum fram hjá þeim í björtu. Þetta
kann í sjálfu sjer að vera gott og blessað,
en einhvernveginn hefir stjórninni samt
fundist það óheppilegt, ef almenningur
yrði svo »blaseraður« að íaka alls ekki
eftir því, sem verið er að gera honum
til gagns og uóða. Getur slikt og verið
slæmt í kring um kosningar og þvi um
líkt. En vitrum mönnuni verður ekki
skotaskuld úr því að bæta úr slíku, og
hefir því stjórn vor fundið upp eitt pat-
ent ráð til þes; að minna landslýð —
eða að minntta kosti Reykvíkinga — á
forjDjenustur sinar, og það með j)vi að
liætta enn einu mannvirkinu ofan á öll
hin. Hefir stjórnin sjeð af forvisku sinni,
að stærðin ein myndi ekki duga tii að
vekja tilbærilega eftirtekt á mannvirkinu,
og því tekið það fangaráð að setja það
heldur á þann stað sem almenningur
ætti mjög leið um. Þessa dagana er í
Bankastræti jarðrask mikið, rjett móts
við stjórnarráðið, Eru grafnar grafir eigi
all-litlar sitt hvoru megin í götuna og
er þegar farið að steypa einskonar kjall-
ara í annari. Fróðir menn halda því
fram, að hjer eigi að liggja hin fyrir-
heitnu náðhús stjórnarinnar, þ. e. hús þau,
er stjórnin ætlar að gefa oss af náð sinni.
Höfum vjer fyrir satt, að þau eigi að
verða tvö; sitt í hvorri gryfju, og sje
það, sem nær er stjórnarráðinu ætlað
Framsóknarmönnum, og er það að likind-
um, þar eð þeir koma mest í Stjórnar-
ráðið og ekki eigandi á hættu, að þeir
í neyðartilfelli þurfi að hlaupa þaðan
yfir götuna og kannski verða undir bíl
eða barnavagni. Hin gryfjan mun verða
ætluð stuðningsflokki stjórnarinnar, og
þykir minna um, þótt einhver af honum
verði fyrir áðurnefndum slysum, þvi þeir
hafa altaf verið að skamma hana uppá
síðkastið. Aftur á móti mun Sjálfstæðis
mönnum ætlað að nota portið hjá Bern-
höftsbakaríi, nema þeir þá kjósi að fara
niður í Verkamannaskýli, sem valla
er þorandi.
g?M>M5
í!MMM MMMMMM5
DCrAb ('rADC'rAD CrADC'rADrADC-rAD CrADÍ-rAbC
Sontuj Bou Tiím
Sólskinsdrmgurinn með Ijósnœmustu filmuna.
Sportvöruhús Reykjavíkur
Bankastræti 11.
Einar Björnsson.
Sími 1053.
Reykjavik.
u
Vjer höfum fyrir skemmstu átt tal við
sjeffinn í stofnun þessari. Var hann all-
stúrinn og spurðum vjer hann um ástæðu
til þessa. Kom þá í ljós, að hið yfir-
vofandi Dagsbrúnarverkfall var í þann
veginn að setja grá hár í höfuð hans.
— Þjer getið hugsað yður, mælti hann,
— hvar við stöndum, ef til þess kemur.
— Hvar við göngum erinda okkar, meinið
þjer víst, segjum vjer. — Já, og það líka,
mælti hann, — en auðvitað verðum við
þá að nota þá staði, sem vjer höfum
notað hingað til. En það er verra með
útlendingana; lortana frá Englandi, til
dæmis, og aðra slíka hákalla. — 0,
setjið þið þá bara í stjórnarráðið, segj-
um vjer.
— Ekki dugar það, þar er nóg af skít
fyrir, segir hann. — Þá skal jeg kenna
ykkur ráð, segjum vjer, það er að taka
nokkur af Þingvallatjöldunum og gera
yfir gryfjurnar með þeim; það er strax
betra en ekki neitt, og oft hefir verið
notast við það, sem verra hefir verið,
á ferðalögum. — Það var lóðið, segir
sjeffinn og bráir talsvert af honum. Vjer
göngum burt ánægðir yíir að hafa farið
eftir prinsípi voru: Eitt góðverk á dag.
Sklthœll Spegilsins.
Hvalurinn á Grínisstaðaholtinu
Þ. 2. þessa mánaðar færði Morgun-
blaðið oss þá fregn að hvalurinn á Gríms-
staðalioltinu stæði þar í botn á óstæðu, og
og væri tæpur helmingur hans ofansjávar.
Ef þessi fregn hefði e'kki staðið í Morg'-
unblaðinu, hefði oss alls ekki komið til
hugar að trúa henni. Sjerstaklega finst
oss það kynlegt, að skepnan skyldi geta
komist upp á Grímsstaðalioltið þar sem
]>að fylgdi með, að búið hefði verið að
ske'ra af henni hausinn og auk þess búið
að flensa í hana eitthvað meira þegar
liún fanst út á sviði. Allótrúlegt finnst oss
einnig, að svona mikill sjór hafi verið
kominn upp á holtið, þar sem þá var
ekki neitt sjerlega stórstreymt þessa
dagana, en ef til vill hefir þetta verið
sjór, sem hefir lekið úr sjálfum hvalnum.
Vjer segjum því: Oss finst sagan ótrúleg,
en þar fyrir dettur oss alls ekki í hug að
neita því, að þetta geti hafa átt sjer stað,
því það ske'ðui' margt svo ákaflega ótrú-
legt.
Pelix.