Spegillinn - 01.12.1932, Qupperneq 7

21.—22., VII.
S p e g i 11 i n n
167
„SóknarKnefndarformaðurinn í visit á
Hótel Borg.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiU!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimiimiimiiiiiiiimiHiiiiiitiiiiiiiHiiiiiiiiiimiimiiiuiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiii!iiiiiiiiimrtiiiiimiiiimii
hefja annan til skýjanna, er engin frá-
sögn, — þá var og næst að hafa það í
huga, að Spegillinn getur ails ekkert um
það sagt ennþá hver verður ofaná ef
til höfuðorustu kemur og því öllu skyn-
samlegra að fara gætilega og tala ekki
af sjer. Ef Spegillinn færi nú að fylgja
íhaldinu og ráðast á bolsanna, hver get-
ur þá tryggt það að bolsarnir verði ekki
sterkari en bæði aðallið og varalið lög-
reglunnar, og gætu þá jafnvel svo farið
að Spegilstjórnin yrði slegin í rot með
einhverju stólbrotinu hans Hjeðins, og
satt að segja þykir henni hálfgerð óvirð-
ing að falla fyrir svo auðvirðilegu vopni.
Þá er í rauninni miklu meiri hetjubragur
á því að falla fyrir nýju kylfunum. En
svo getur líka farið að um ekkert fall
: verði að ræða og þá leiðir snúningurinn
^gegn lögreglunni það af sjer að ekki er
aanað fyrirsjáanlegt en að lenda í klóm
Kristjáns, og væri það lítið tilhlökkun-
arefni. Að svo mæltu þykjumst vjer hafa
gert grein fyrir afstöðu vorri og afsakað
það sem á eftir kemur.
Jafnskjótt og Spegillinn varð varð við
ólguna þ. 9. nóv. sendi hann frjettaritara
sinn á vettvang og segist honum svo
frá:
Af því að jeg hafði horft á aðfarirnar
i fyrri slagnum og sjeð þegar lögreglan
hóf útrásina með frábæru snarræði og
hugrekki, þrátt fyrir saltskothrið Indiönu,
þá þótti mjer varlegast að standa í þetta
sinn, sem fjarst, það er að segja langt
suður með tjörn, tilbúinn að geta hlaup-
ið suður á mela eða leggjast á milli
leiða í kirkjugarðinum, ef slagurinn bær-
ist suður á við. Af þessum sökum þýðir
ekkert fyrir Kristján að kalla mig sem
vitni, jeg sá ekkert; að vísu sá jeg nokk-
ur stólbrot á heimleiðinni þegar allt var
komið í logn, en hvort þar hafa verið
handtök Hjeðins eða einhvers annars,
skal ósagt látið. Hinsvegar er mjer það
ánægja að láta álit mitt í Ijósi um bar-
dagann og bardagamennina, bygt á
annara sögusögnum.
Jeg skal að visu játa það að ef good-
templarasundið væri Laugaskarð íslands
og Hermann Leonidas endurfæddur, þá
get jeg ekki verið svo óhreinlyndur að
segja annað, en að mjer findist Leonidas
hafi farið heldur aftur. Aftur á móti ef
maður ber Hermann saman við Napo-
leon, þá sje ekki að Hermann standi
Nappa mikið að baki þegar hann var á
undanhaldi undan Rússanum. Og svo
að lokum þó Hermann yrði að flýja
undan _ofureflinu, þá hefur það margan