Spegillinn - 01.12.1932, Blaðsíða 8

168
Spegillinn
21,—22., VII.
Brtmatryggíngar
Símí 1700.
Sjóvátryggíngar
Símí 1700.
COLGATES
RAKKREM
vinnur bug á hinni
hörðustu skeggrót.
Allar lyfjabúðirnar
og flestallir kaup-
menn selja COL-
GATES rakkrem.
góðan hershöfðingjan hent án þess að
hann fengi áfellisdóm sögunnar fyrir.
Auk þess getur líka komið til mála að
hjer sje ekki um neinn flótta að ræða,
heldur einsog talað hefur verið um, að
skyldur hafa rekist á. Hermann átti að
kveða upp dóm á vissum stað og viss-
um tíma, það var hans skylda. Nú var
þessi tími rjett kominn og meira að
segja, ákvörðunarstaðnum varð ekki náð
nema með hraðri ferð, og hana hafði
Hermann, svo það var ekki beint und-
arlegt þó að svo liti út, sem hann væri
á flótta.
Það er sagt að Hjeðinn hafi brotið
stóla og rjett brotin út um glugga.
Við þetta get jeg reyndar ekki sjeð
neitt athugavert. Það hefur aldrei verið
kallað neitt Ijótt að rjetta mönnum hjálp-
andi hönd, og get jeg ekki skilið að það
gjöri nokkurn mismun þó sú hjálpandi
hönd sje rjett út um glugga. Mjer finnst
þetta bera vott um hið góða hjartalag
Hjeðins og tek undir með Jóni Þorláks-
syni, að þetta get jeg fyrirgefið, ef það
er þá nokkuð að fyrirgefa.
Þá aðeins nokkur orð um bæjarstjórn-
ina sjálfa. Hermanni hefur verið mjög lagt
það til ámælis, að verja ekki líf og Iimi
bæjarstjórnarinnar einsog honum hafi
borið skylda til, en aftur á móti hefir
enginn minnst á að bæjarfulltrúum hafi
sjálfum borið skylda til að verja sitt eig-
ið líf, og sína eigin limi, enda er það
fullsannað að þeim hafi ekki dottið þetta í
hug; er yfir höfuð bágt að segja hvað
þeir hefðu gert, ef þeim hefði hugkvæmst
þetta. Jeg vil nú halda því fram að
bæjarfulltrúarnir hafi átt að verja sig,
efl ekki vegna sín sjálfra, Þá vegna
okkar hinna, sem alls ekki viljum og alls
ekki megum missa þá, hvorki að heilu
nje hálfu, og álít því að þeir hafi gert
sig þarna seka í vítaverði vanrækslu með
því að híma skjálfandi úti í horni í stað
þess að seilast eftir einhverju stólbrot-
inu sjer til varnar.
Um áhlaup bolsana vil jeg lítið segja,
þeir fengu æðiskast þann daginn, og
jeg vil ekki vera ósanngjarnari en Jón
Þorláksson og segi þvi, að jeg verð að
taka vægt á því. sem gert er í æðis-
kasti.
Frjettarttari Spegilsins.
liaskað grafarfriðnum.
Það hefur jafnan þótt lubbaskapur að
lofa ekki þeim að hvíla í friði, sem búnir
eru að ljúka hjer við stríðíð, enda mælir
öll sanngirni með því, þar sem hjer er
búið að sveitast og streytast í gegnum