Spegillinn - 01.12.1932, Síða 11

21.—22., VII.
Spegillinn
171
Hann hefír faríð borg úr borg
í heít lönd og köld. (Timi„„ 5. „óv.).
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiii
BDrmánaöarþula.
Þula þassi mun uera æfa-gflmul.
tíklega frá Sturlungaöld.
»Margt er gott i lömbunum«
litlu Sambandslömbunum,
þegar þau koma úr fjöllunum
frá Framsóknarköllunum
á haustin
i höfuðstaðar naustin.
í dilk eru þau dregin,
dálitlu greyin.
Þau safnast upp i Sambandshús,
sötra »dogg« úr glærri krús,
við skólastjórann drekka dús,
svo divpist í þeim magalús.
Byrgð eru þau í banka
Búnaðarbanka,
þeim bjargráða planka,
hanga þar í hanka, á skanka.
Hannes skoðar skrokkana
og skiftir þeim niður í flokkana.
Sumir verða sauðir
svartir, grænir, rauðir,
margir mórauðir.
Alltaf verður það afbragðs fje,
sem ávöxt les af Tímans trje,
kjarngresið sem kroppar í hlje
og kann að jarma me-me, be-e.
Það hefur heyjast illa í ár,
öll er hrakin taðan.
Tóm er Tjmahlaðan,
mjer af augum trítla tár,
þá tala jeg um skaðann,
mikla matarskaðann,
mein- og há-bölvaðann.
Allt gengur öfugt
út um sveit og hjer í bý
— ekki get jeg gert að því. —
»Mínar eru sorgirnar þungar sem blý«.
Grímsbýlýður græðir,
grátlegt það er,
— allur skrattinn amar að mjer —
og margt fleira mæðir
oss, móhlunkana hjer.
Varið ykkur litlu lömb,
lítið er til í ykkar vömb,
annað var þá inni ölkátir sátum,
sild og saltfisk átum
af sjálfstæðisbátum.
Um síldina syngur
og svikna gróða von
Er-tinga-lingur
Ó-frið-jónsson.
Passið ykkur lyddu lömb
á lymska Grimsbýskrílnum,
þvi annars fáið þið ilt í vömb
eins og jeg í bilnum —
sárabóta bílnum.

nfsngisbölið.
Það má varla minna vera en að Speg-
illinn leggi orð i belg um þetta mikla
alvörumál, einkum þar sem allir vorir
helstu kollegar hafa látið það til sín taka,
svo sem Morgunblaðið, málgagn Guð-
mundar Hannessonar, Alþýðublaðið, org-
an (Hriflu) höfðingjanna, ÆfisagaJJóns
Sigurðssonar, aktaskriftin.hans |PáIs,
Blanda, ársrit Thorvaldsens Bazarins og
að endingu sjálfur Tíminn málgagn
tímóteusanna.
Vjer erum öllum þessum samvinnu-
blöðumjj vorum samdóma um það, að
áfengisbölið sje nú orðið svo grasserandi
hjer á landi, að^heldur^en ekki hrana-
lega þurfi að kippa i taumana á bikkj-
unni, ef ekki á allt um koll að keyra
og það löngu áður en Magnúsi vinst
timi til þess að kveða upp dóm yfir
Markúsi i Svartagili, og öllu hans ríkis-
bruggi.