Spegillinn - 01.12.1932, Qupperneq 12
51IIIIIIIIIIIIlltllIIIIIIIIlH!!llllllllllllll!llllllllllllllllllinii!l!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllinHllimilllllllll!lllllllllllllllllllllllllIIIIIIIIII»
172
S p e gi 11 inn
21.—22, VII.
LIN01EUM|
NÝKOMIÐ I
FJÖLBREYTT ÚRVAL |
í EINÁRSSON & FENK I
Ex
yiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniii
T&hcVi
Blómkáls
Spargels
Tómats
Uxahala
Súpur.
T&hem
-Teningar.
l&toVL - S ó s u r .
Eru altaf bestar.
Munum vjer nú benda á nokkur af
þessum sprúttbölvum og gjöra vorar
athugasemdir við þau.
Er þar þá fyrst til að taka, að síðan
Vilmundur varð yfirhundahreinsari í um-
dæminu, eru þeir (hundarnir) orðnir svo
»fáir og smáir«, eins og stundum var
sagt um okkur íslendingana, áður en
víð urðum stórþjóð, að stórfurða er að
Timinn skuli ekki hafa kallað Vilmund
»hundabana«, einkum þegar þess er
gætt að hann er þó læknir. rjett eins
og Dungal.
Lítið skánar þó menn snúi sjer til
Áfengisverslunarinnar, hans Ríkísbrands,
því þó nóg megi fá þar af vöxtunum
til, þá er fátt af því »first class«, nema
kannske prísarnir, sem eru fjallháir og
fyrirmannlegir. Auk þess eru býsna marg-
ar þær flöskur, sem tappað er á hjer-
lendis, svo löðrandi í lím-kámi, eða ein-
hverjum slíkum óþverra, að líkast er
því, sem þær komi úr höndum þeirra
manna, sem vanari eru að fikta við fjós-
flór en fín vín. Væri þetta Dogg-brands-
brugg kallað hundur, mundi það vera
almennt kallað óþrifahundur, til aðgrein-
ingar frá hundinum á hinum bænum.
Ein myndin, sem áfengisbölið hefir
tekið á sig — því það er eins og skratt-
inn, það getur brugðið sjer í allra kvik-
inda líki — eru sumar þessar bækur,
sem Minningarsjóður er að gefa út.
Áfengisbölvari Spegilsins.
kom konsert í foxtrottakt, vel leikið,
næst kom tilkynning um, að maður væri
andaður, á eftir því Marsúrka, Svo kom
tilkynning, að bátar væru á leiðinni með
salt til einhversstaðar; á eftir, rússnesk
hljómsveit leikur danslag. Því næst til-
kynt, að bátar sjeu á veiðum hjeðan og
komi með ýsu, kola og annan fisk á
inorgun og minnir bæjarbúa á að hringja
í síma, númer eitfhvað. Danslag á eftir.
Sjónleikur á Akureyri byrjar kl. 8'h, það
líklega fyrir Reykjavíkurbúa ef þeir vildu
fara. Jassmúsík á eftir. Svo kom Mar-
teinn með sitt lager, en ekki spilað á
milli hans og Kristins með bo'lapörin
og 7 krónu sjálfblekungana og urðu
mjer það vonbrigði, en það var bætt
upp með hrifningarlegum mars, en þar
sem ekki kom nein tilkynning á eftir,
lokaði jeg fyrir tækið eins og jeg er
vanur að gjöra þegar grammófónn byrj-
ar þar og var það af tilviljun, að jeg
hlustaði á þessa vel niðurröðuðu dag-
skrá, sem getur konkúrrerað við flest
útvörp. Skyldi það t. d. vera náfrændi
sem dáið hefði, og manni brygði við,
hvílik hugfró er það ekki að fá einn
regúleran tango á eftir, og má slíkt
kallast hugulsemi. Jeg var [heppinn í
þetta sinni að loka ekki fyrir i ótíma.
því jeg þurfti einmitt að fá mjer 7 króna
sjálfblekung frá Kristni, en vissi ekki
um það fyr, en dansinn greip svo fljótt
inn í fiskauglýsinguna, að jeg náði ekki
símanúmerinu af hrifningunni, og varð
því að kaupa kjöt í middaginn.
Nú hef jeg keypt mixtura neruina og
í hana nitroglycerín, til þess að taka
inn, meðan jeg sit við útvarpið næstu
kvöld, því svona skemtun sleppi jeg
ekki fyr en í fylstu hnefana.
Útvarpsnotandi Spegilsins.
Bóa skemtun.
Jeg var að hlusta á útvarpið i gær í
mestu makindum, reykti pípu mína og
hafði familíuna í kringum mig, eða það
sem rjettara er, sat í familíunnar skauti,
Verð jeg að láta ánægju mína opinber-
lega í ljósi yfir hinni margbrotnu og
velvöldu dagskrá.
Eftir veðurfregnum á ýmsum tungum,
\r
3. 4. og 5.
árgangar Spegilsins
'Ni
fást innheftir hjá
Bókauerslun
Sigfúsar Eymundssonar
^ (1. og 2. uppseldir). ^