Spegillinn - 01.11.1953, Side 6

162
SPEGILLINN
Vér bljúgir höfu'S hueigjum
og hljóSir bœnir segjum
er endalok þín eygjum
vort ástkœrt fjárhagsráö.
Senn er þín gata gengin,
hvort grœtur þig nú enginn
meS leyfi í lófa fengin
og litinn þinni náS.
Því hvern, sem ból sitt byggSi,
sem bíl sér nýjan tryggSi,
þín ásýnd yfirskyggSi
svo engilblíS og lirein.
Þótt vœru aS gjatnma og geyja
þeir garpar Vestmannaeyja
þeir œttu satt aS segja
aS senda bautastein.
Þín ásýnd alls vakandi
skein yfir þessu landi,
þinn mikli eini andi
í öllum hlutum jafn,
hann sveif of sali alla
frá sorpgryfjum til halla
um klósett, kyrnur, dalla
og hvaS, sem hefur nafn.
svo fýkur í vor skjól.
En eins mun alla fýsa,
aS upp þú skulir rísa
og hátt frá himni lýsa
sem Hafsteins náSarsól.
Grímur.
Þrívidd
ÞrívíSar misendis-myndir
mönnum gefst nú aS sjá,
gegn um gleraugu, aS vísu,
— þau gleraugu vildi ég fá.
Undur innihaldslitlar
eru film-rollur þœr,
fœstar fara þcer lengra
en fylla út í víddir tvœr.
ISkendur allra lista,
ykkur ég hollráS gef,
kaupiS þœr kynjabrillur
og klemmiS á ykkar nef.
LjóS okkar IjóSasmiSa,
lofuS og verSi greidd,
virSast ofllega ekkert
annaS en lengd og breidd.
Málverkiti meistaranna,
margskonar litum prýdd,
hafa þó ekki öSlast
enn hina þriSju vídd.
ÞaS sem viS þörfnumst núna
eru þrívíSir listamenn,
fœrandi ferskar stefnur
svo flatneskjan hverfi senn.
Hvort Moggans höll mun hœkka,
og hlutur S. I. S. aS stœkka,
er ráSurn fer aS fœkka
slíks finnst mér jafnvel von.
Og brátt mun gott aS gista
viS gnœgtir dýrra vista
í sölum Ijóss og lista
Ó, LúSvík Hjálmtý sson!
Já, senn er sagan búin,
þín salarkynni rúin,
og formaSurinn flúinn,
Flatrím og flatarmyndir
forSast ég allt af vil,
flatsœngur finnst mér slœmar,
— en flatbrauS ég undanskil.
Balli.
DANSKUR SJÓMAÐUR
hefur játað frammi fyrir réttvísinni í heimalandi sínu, að hann hafi
í fyrra rænt og barið mann einn í Reykjavík, er hann var þar á ferð-
inni, háseti á dönsku skipi. Er nú leitað dyrum og dyngjum að þessu
fórnarlambi danskrar stríðsmennsku, en enginn hefur gefið sig fram,
svo að mestar horfur eru á, að sá danski verði bara úrskurðaður á ein-
hvern Kleppinn þar í landi, að minnsta kosti verði athugað, hvort hann
hefur komizt í tæri við Oxfordhreyfinguna.