Spegillinn - 01.03.1966, Blaðsíða 5

Glæsibúin fylkingin
gengur í sal;
— loksins eina góða veizlu
gera skal.
Kemur bann nú hann Ómar
svo nettur og næs,
baular hann ó baunversku
„lok, lok og læs".
Að klukkutíma liðnum
er ketið fram-reitt;
naumlega soðið
og niðurgreitt.
Raðast menn við hdborðið
hver ó sinn stól,
bíður þeirra matseðill
á móli De Gaule.
.....(
Helle gekk í salinn
hýr eins og sól.
Búin var hún rkósíðum
blúndukjól.
Lyftir til hennar glasinu
landsfaðir vor.
Det er her som kniven
i koen stðr.
Því borðhaldið í Lídó
d langinn nú dregst;
súpugutlið eitt saman
í svanginn fékkst.
Hótíðaræðuna
heldur nú hann Jens;
bregður hann svo við Ólöfu
ó baunverskt glens.
Tror jeg nu at Helle
til venstre har sig vent;
smiler hun til herr Gíslason
sá ganske pænt.
Ferlega var nann Bjarni minn nú
fyrst í stað;
nefmæltur á norrænunni
En nóg um það.
Fram undir dögun
þetta dansiball stóð;
þótt slælega gengi borðhaldið
var slutningen góð.
Gerist ég nú lúinn
pá legeme og sjæl.
Nú syng ég ekki meira,
men siger farvel.
Veizlunni stýrir Sigurður
með sérlegum glans; .
vel fer hún á dönskunni
vestfirzkan hans.
Og bráðum koma, trúi ég,
handritin heim.
Danir ætla að skammast sín
og skila þeim.
B r a g i.
S p e g i 11 i n n