Stúdentablaðið - 01.12.1925, Side 22

16
STÚDENTABLAÐ
J 925
mensur og hefst með því, að annar vottur-
inn hrópar: Auf die Mensur! Ganga þá
söhudólgarnir fram, en hinn votturinn
hrópar: Halt! Taka vottarnir síðan húf-
urnar af einvígismönnunum og er nú aft-
ur hrópað: Auf die Mensur! — „Bindet
die Klingen“. — „Sind gebunden“. —
„Los“. Og byrjar nú bardaginn, er fer
fram eftir listarinnar reglum, með hvíld-
um eftir hver þrjú högg o. s. frv. Er síðan
barist þangað til annar hvor gefst upp, er
orðinn þreyttur eða hefir mist of mikið
blóð — og er síðán sættst heilum sáttum.
Margir eru þeir, er bera ör eftir slíkar
viðureignir og þykir sómi að. Vopnið er
svonefndur Schláger (Korbschláger), en
einvígi þessi eru venjulegast ósaknæm. En
við ber þó, að notaðar eru skammbyssur
eða sverð, og er þá ei ætíð unt að segja
fyrir um málalok. Margir hafa amast við
þessum einvígum stúdenta á þýskalandi og
ýms stúdentafélög hafa afnumið bardaga-
skylduna. Einvígi þessi eru mikils virði
fyrir þroska hinna ungu manna. þeir verða
hugrakkari, sjálfstæðari, læra að berjast
fyrir heiður sinn og hugsjónir og stæla
líkama sinn með daglegum iðkunum
skylminga. Mörg þessara bardagafélaga
hafa mót sín á milli, „Mensur“ mót, og
verða fúxarnir þá að berjast við þaulvana
og leikna skylmingamenn. Á meðan þjóð-
verjar hafa her og ófrið getur að höndum
borið, er gagnlegt fyrir ríkið, að stúdent-
ar hafi tamið sér vopnaburð, enda berjast
fáir hraustar fyrir hugsjónir föðurlands-
ins en ungir stúdentar.
Á stúdentafundum er skemt sér
við söng, fyrirlestra, umræður, sam-
drykkju o. fl. Ýmsir drykkjusiðir tíðkast
þar og er einn þeirra nefndur „Salamand-
erreiben“: Formaður drekkur skál ein-
hvers og segir síðan: „Salamander soll
leben!“ Er glösunum síðan núið við borð-
flötinn og að lokinni drykkju segir for-
maðurinn: Salamander ex ( drekkum út).
Siður þessi er gamall mjög og ókunnugt
um upprunann. Salamander virðist tákna
eldsins anda og ávarpið, að vínið skari í
glæður eldsins innra, sbr. orð Fausts:
Logi eldsglóð skal æsa,
en aldan skal brotna,
álfur lofts þrotna,
dvergur skal dæsa!
þá tíðkast og „Trauersalamander“ til
heiðurs einhverjum dánum félaga eða öðr
um; er það svipað, nema glösunum er ekki
strokið við borðið, heldur eru þau hreyfð í
loftinu hæglega og síðan sett niður. Á
þessum fundum er viðhöfð sérstök söng-
bók, „Kommerzbuch", vel innbundin með
hnöppum á, bjórhnöppum (Bierknöpfe),
til þess að bókin skemmist ekki, þótt bjór
renni um borðið. Drukkið er oft allfast og
verður þá stundum, er fram úr hófi
keyrir, að setja bjórrétt (Biergericht).
Annars fjölgar bindindismönnum meðal
þýskra stúdenta og er minna drukkið en áð-
ur. Fundir eru haldnir ýmist í leiguíbúð-
um eða í eigin húsum. Mörg stúdentafélög
eiga sín eigin hús, skrauthýsi með öllum
þægindum, tennisvelli, keilubraut, lestrar-
herbergjum, skylmingarsal o. s. frv., og
voru í Leipzig fyrir nokkrum árum milli
tíu og tuttugu þesskonarbyggingar. Mat-
söluhús eru víða fyrir stúdenta og
eru í ýmsum háskólabæjum fríborð.
(Freitische) fyrir fátæka stúdenta. Er
þar oft glatt á hjalla og ef nýr stúdent
bætist í hópinn, er honum fagnað af hin-
um og verður sá nýi þá að gefa „Wurst-
satz“ (pylsur og jarðepli) og ýmsir kviðl-
ingar ganga þá á milli, er bera vott um
kýmni stúdentanna. Einu sinni kvað einn
um umsjónarmann:
Der Herr Inspektor ist vergniigt,
wenn er auch nichts vom Wurstsatz
kriegt.
Stúdent þessi misti sæti sitt í 14 daga fyr-
ir að hafa rofið agann, en þá er bætt
við: