Stúdentablaðið - 24.11.1980, Blaðsíða 7

Stúdentablaðið
■7
Dauf týra í skotti?
Eru ráðamenn I Heimspekideild staönaðir og þröngsynir?
Hér á eftir fer bréf,
sem sent var til náms-
nefndar islenskudeildar,
en þar sem málið er ekki
einkamál þeirrar
deildar, þá þykir rétt að
birta það fleirum. í bréf-
inu er fundið að
Háskólanum i heild, þar
sem islenskudeildin er
ekki ein um að sneiða
framhjá umræddum
málefnum. Málefnum,
sem eru mikilsverð
varðandi framvindu
mála i islenskum fræð-
um og menningarsögu
almennt.
10. nóvember 1980.
Heiðvirða námsnefnd
islenskudeildar.
Nú hafa islensk fræði veriö
kennd um æðilangt skeið án
greinilegra ummerkja stefnu, er-
lendrar og innlendrar, sem nefna
má Cultural Anthropology
(menningarfræði). Fræðin sú
fæst við forna menningu, en þar
sem forn menning var að mestu
laus viðsérhæfingu, þá verður ein
hlið hennar aldrei skýrð nema i
ljósi allra hinna. Lög tengdust
þess vegna trúarbrögðunum, sem
tengdust timatalinu, sem tengdist
stjörnuspekinni o.s.frv.
Stöðnun
islenskra fræða
Ég eigna engum það daufa týru
i skottið að hann viti ekki að
menningarfyrirbrigöi veröur ekki
skýrt án þekkingar á þeirri hug-
myndafræði sem að baki liggur.
Gallinn er aðeins sá að við ein-
skorðum okkur of mikið við sömu
hundaþúfuna þó litil sé. Ef eitt-
hvert sjónarhom verðurdtundan,
þá verður fræðigreinin að kukli.
Nú finnst mörgum ég taka of
sterkt til orða um stöðnun
islenskra fræða, en ef við höfum i
huga hvað gleymst hefur i
kennslu og fræðilegri umfjöllun
um islenskan menningararf, .þá
er fullyrðing min ekki svo fráleit.
Erindi mitt er að benda á þaö,
að ekki tórir lengur að loka aug-
unum fyrir nýjungum, heldur
Ennú einu sinni rak alla
kosningastjóra í rogastanz
þegar upp var staðið eftir
siðustu 1. des. kosningar.
Við ýmsu mátti búast við,
en aldrei svo slælegri kjör-
sókn sem nú. Þegar þátt-
taka stúdenta í kosningum
er komin niður að 20% er
svo sannarlega kominn
tími til að gramsa í mál-
unum. Og raunar hefur
þátttaka stúdenta i hvers
kyns félagsmálastarfi þótt
heldur bágborin undan-
farin þar.
Framboð fyrir hina
óánægðu?
I nýafstöðnum 1. des. kosn-
ingum kom þriðja framboðið til
skjalanna, nefnilega SALT, en sá
hópur mun leggja sérdeilis upp úr
guðs orði eins og alkunna er.
Þarna gafst þeim nemendum,
sem „þreyttir” eru orönir á tog-
streitu VÖKU og kommúnfsta,
kostur á aö skjóta þessum örmum
stúdentapólitlkurinnar ref fyrir
rass og kjósa a.m.k. „eitthvað
nýtt”. I ljósi þess áttu eflaust
bæði VÖKUmenn og kommúnfst-
ar á dauða sinum von, eða allt að
þvi. Niðurstaöa kosninganna
verður að fjalla um þær eins og
fræðimönnum sæmir. Lengi hefur
verið haldið fram að Island eigi
sér sinn eiginn tima, að tsland
komi i' kjölfarið þegar þvi hentar,
ennúhefur tafist um of að Island
fylgi þróuninni.
Maður er nefndur
Maður er nefndur Einar
Pálsson. Hann hefur stundað
rannsóknir um áraraðir á rótum
islenskrar menningar og má lesa
niðurstöður hans i bókaflokki
hans „Rætur islenzkrar menn-
...til þess að halda niðri
kiörsókn...
Eitt haldreipi hafa þó heima-
sætur og heimasetar sér til máls-
ingar”. Einarerekki einn á báti i
viðleitni sinni, sem betur fer,
heldur fara niöurstöður hans
saman við rannsóknir margra er-
lendra fræðimanna. Háskóii
tslands er einstakur i sinni röð
fyrir að útskúfa þessari vitneskju
að órannsökuðu máli og án fræði-
legra umræðna. Slik vinnubrögð
eru ekki samboöin háskólastofn-
un. Ef hér kemur til ótti fræði-
manna, þá er hann ástæöulaus.
Ollum ætti að vera ánægjuefni að
þokast nær sannleikanum.Enginn
verður meiri af þvi að byggja um
menntaða heimi”, þótt ekki skjóti
ég loku fyrir að hliðstæöur fyrir-
finnist i einhverjum einræðis-
rikjum S-Ameriku. Það er mál
sigmúr og afneita nýjum viöhorf-
um að óreyndu.
Agæta námsnefnd, þetta bréf
gefur ekki rúm til þess að greina
frá þeirri fræði, sem hér um
ræðir,en ég vona að ég hafi talað
nógu skýrt. Ég vil biöja ykkur
nefndarmenn aö styðja nemendur
i viðleitni sinni til þess aö kippa
þessari hömlu úr vegi eðlilegrar
þróunar islenskra fræða og fá
umrætt sjónarmið tekiö með i
kennslu.
Meö vinsemd og virðingu,
Sigurjón Gunnarsson.
stúdenta almennt að langtum
æskilegra væri að gefa fólki kost á
að kjósa allan daginn, eða a.m.k.
hluta hans og þá einnig úti I deild-
unum.Kjörfundur frá kl. 20:00 til
22:30 er til lltils, eins og sýnir sig
hvað eftir annað. Þetta fyrir-
komulag halda þó kommúnistar
enn fast i, enda er þeim vart mikil
þökk I dómi stúdenta utan þess
hóps sem styöur þá dyggilega i
einu og öllu möglunarlaust. Það
þarf ekki talnaglöggan mann til
að sjá aö þetta kosninga fyrir-
komulag dygði ekki til ef kjörsókn
ykist nú einu sinni verulega. A
tveimur og hálfri klukkustund
þyrftu aö jafnaöi 20-30 nemendur
aö kjósa hverja minútu, en þvi
hefði kjörstaöurinn aldrei annaö
með öllum þeim uppflettingum,
merkingum og öðru sem
kosningunum fylgir. Þetta kom
enda greinilega i ljós við lokun
kjörfundar, en þá uröu menn frá
aö hverfa án þess að hafa getað
kosið. Þvi er sýnt að kosninga-
fyrirkomulagið er miðað við kjör-
sókn verði ekki veruleg.
Afsakanirnar.
Svo horfið sé frá fyrrgreindum
kosningum og vikið aftur aö al-
mennum áhugaleysi nemenda,
stödum við frammi fyrir sömu
spurningunni og fyrr: Hvað
veldur? Með hliðsjón af SALT-
framboöinu getur þorri nem-
enda ekki lengur skýlt sér
bak við litið framboðsúrval I
kosningunum. Vinnuálagi kveina
margir undan og vist er þaö aö
yfirleitt leggja stúdentar á sig
mikla vinnu ef þeir sinna náminu
sómasamlega. Reynslan sýnir þó,
Yaka
tekju-
lágir
A fundi Stúdentaráðs nýlega
voru til umræöu störf endurskoð-
unarnefndar námslána og frum-
varp þaö er hún bjó til. Kom skýrt
fram á fundinum að enginn var
ánægður með frumvarpiö né störf
nefndarinnar að öðru leyti. Hins
vegar þóttu ummæli eins Vöku-
fulltrúa á fundinum allrar athygli
verð. Hann sagði frumvarpið
vont, sérstaklega væru endur-
greiðslur til muna verri. Er hann
var inntur eftir þvi hvort svo væri
fyrir alla tekjuhópa, varð fátt um
svör. Það er nefnilega ljóst að
skv. frumvarpinu þurfa einstakl-
ingar sem hafa mjög lágar
tekjur, — undir 3.3 milljónum
króna 1979, — að greiða minna til
baka en núgildandi lög gera ráð
fyrir.
Þetta leiðir hugann að þvi fyrir
hvaöa hópa VAKA beitir sér ekki.
s.
aö námsárangri þarf ekki endi-
lega að hraka þótt menn liti upp
úr skruddunum rétt við og við.
Reyndar finna menn sér nær
alltaf tima til hlutanna, hversu
annrikt sem þeir eiga annars.
Þaö er t.d. landlæg hræsni, ekki
meðal stúdenta einna heldur al-
mennt, að sjónvarpsgláp sé
heldur lágkúruleg tómsstunda-
iöja. Engu aö siður kemur upp úr
dúrnum að menn gefa kassanum
drjúgan tima hvert kvöld og þá er
ekki annrikinu fyrir að fara...
Enn er ótalin ein af meginástæð-
unum fyrir þátttökuleysi nem-
enda i félagsmálum, en það er
óttinn við viðhorf fjöldans. Menn
eru hræddir við aö láta draga sig i
dilka, m.ö.o. að hafa ákveðnar
skoðanir á einu eða ööru.
Þægilegast og öruggast er að
koma hvergi nærri, segja aldrei
neitt, hafa enga skoðun- og það
nýjasta, taka ekki einu sinni þátt i
kosningum af neinu tagi. Þaö er
hart til þess að vita að stærstur
hluti stúdenta skuli vera orðinn
svo gegnumsýrður þessari múg-
mennsku og meðalgildis-
hugsunarhætti. Það er til litils að
bera sig aumlega yfir náms-
lánum, námsálagi, kennslunni,
o.s.frv. ef athafnir fylgja ekki
orðunum.
Deildafélög - stúdentaráð.
Þaö er helzt að nemendur taki
einhvern þátt i starfsemi deildar-
félaganna. Vist er þaö betra en
ekki, en mætti þó vera miklu
meira. Sum deildarfélög eru afar
óvirk og reglulegri starfsemi
ábótavant. Samband deilda-
félaganna við stúdentaráð mætti
vera mun meira. Þetta sam-
bandsleysi ber viða fyrir augu: i
lánamálum, kennslumálum og nú
siöast i undirbúningi fyrir ráö-
stefnuna um stjórnun og kennslu-
hætti innan H.í. svo dæmi seu
tekin. Þá eru fundir stúdentaráðs
öllum opnir og yfirleitt rækilega
auglýstir. Stúdentum væri eflaust
afar forvitnilegt að fylgjast meö
málflutningi og umræðum þar.
Er viðbrögðin eru eins og segir I
slagaranum: „Ekkert svar....”
Það væri sannarlega forvitni-
legt að heyra frá einhverjum full-
trúa hins þögia meirihluta, t.d. i
VÖKU-blaðinu eða Stúdentablað-
inu við tækifæri og hrista dálitið
upp i lognmollunni. Hvaö meö
ÞIG???
Reykjavik, 11. nóv, 1980
Kristinn Anderssen.
Hvar varst þú?
vekur þvi enn meiri furðu þegar bóta og það er kosningafyrir-
þriðja framboðið kemur inn i komulagið. Þvilik endemi
myndina. þekkjast vart i hinum „siö-