Fálkinn - 04.05.1929, Page 10
10
F A L K I N N
ft:::::::=;=r===rr:jaj
Er húð m
yðar
slæm? m
Hafiö þjersaxa,
sprungna húð,
fílapensa eða
húðorma, notið þá
! RÓSÓL-Clyce in, U
sem er hið fuilkomnasta hörunds-
lyf, er strax græðir og mýkir húð-
ina og gerir hana silkimjúka og
litfagra.
Fæst í flestum hárgreiðslustofum,
verslunum og lyfjabúðum.
i H.f. Efnagerð Reykjavíkur. ||
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
♦ ♦
♦
Nýkomið!
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
mikið úrval af dömuveskjum,
6eðlaveskjum, peningabudd-
um, samkvæmistöskum,
naglaáhöldum, burstasettum,
kjólaspennum, kragablómum,
ilmvötnum, kreme og púðri,
hálsfestum, eyrnalokkum,
greiðum, hárspennum, nagla-
klippum, rakvjelum, rak-
kústum og raksápum.
Ódýrast í bænum.
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
^ffarsl. (Bcðqfoss J
Laugaveg 5.
Sími 436.
♦
♦
♦
PEBECO-tannk em
verndar tennurnar best.
Sturlaugur Jónsson Gí Co.
oooQOQOoaoonaoQoaQtioaootio
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
Veggfóður
03
Linoleum
er best að kaupa hjá
P. J. Þorleifsson,
Vatnsst. 3.
Simi 1406.
O
o
o
o
o
o
o
o
o
o
OOOOOOOOOO OOOOOOOOOOQOOO
Fvrir kvenfólkið.
WQ
Hjer birlist tiskumgnd jrá Nissa,
scm sýnir hvernig kvenfólkið þar á
að vera, svo að það þgki vel búið.
Liklcga mundi stúikan vekja talsverða
athggli ef hún vœri komin til Reykja-
vikur.
Vortískan.
Vortískan cr nú komin í fasta rás,
hvað kjólana snertir. f síðasta blaði
var skýrt frá tískulitunum, sem ráða
í klæðaburði í vor, og sýndar fyrir-
myndir af höttum og kjólum, þær sem
einkum munu verða ráðandi hjer á
landi. Það sem einkum einkennir tisk-
una núna er þetta: einstaklings-
smekknum er gert hátt undir höfði
— tískan er minni harðstjóri en hún
hefir verið svo oft áður.
í götubúningum, sem sýndir eru á
mynd a og b í síðasta blaði, er það
klæðskerasniðið sem er ráðandi. Mynd
a er af búningi úr marinebláu kam-
garni en b frakka úr svörtu ullar-
georgette. Fyrri myndin er að kalla
alveg eins og það, sem ltallað var
ensk fyrirmynd i gamla daga, treyja
og pils með skyrtublúsu, gjarnan
tvíhneptri eins og þeirri sem mynd c
sýnir. Á mynd d sjest „sportpils" með
upphlut úr „crepe de chine“ og eru
á honum leggingar úr sama efni og
pilsið. Blúsan gengur undir pilsstreng-
inn og er lakkleðursbelti haft með til
þess að marka mittið. Upphluturinn
er nokkuð síður og gengur niður á
pilsið en á honum er belti í mittis-
stað. Vegna þess að upphluturinn á
mynd d er með leggingum úr sama
efni og pilsið líkist þessi fatnaður
nokkuð heilum kjól.
Treyjan og frakkinn á mynd a og b
verða að fara vel og falla að lik-
amanum eins og sniðin föt, en ekki
vera sniðlaus eins og áður, því ann-
ast njóta þau sín ekki.
Mynd e sýnir „bolero“-búning úr
„beige“-Iitu ullarefni og f fatnað úr
„velveteen", brúnu, og blúsu úr ljós-
lillabláu „crepe de chine". Þessa fatn-
aði er auðvelt að sauma lieima, en
liinsvegar verður að trúa þeim „lærðu"
fyrir að sauma búningana a og b. —
Einkum er auðvelt að sauma kjólinn
sein myndin e er af.
Myndirnar g og h sýna innikjól og
brúðarkjól.
GÓÐ RÁÐ — EN EKKI SAMHLJÓÐA
Þegar innflúensan geklc í Noregi i
vetur voru blöðin vitanlega að gefa
lesendum sinum allskonar ráð til þess
að verjast veikinni og því að hún
legðist þungt á fólk. Hjer kemur sýn-
ishorn af ráðunum, sem ætti að geta
fært heim sanninn um að sinum aug-
um lítur hver á silfrið.
1. Drekkið mikið af koniakki, helst
með kamfórudropum i.
2. Varist alla áfenga drykki, þeir
spilla aðeins mótstöðuþolinu.
3. Borðið eins mikið og þjer getið,
þeim mun þolbetri er likaminn.
4. Borðið sem allra minst, líffærin
veikjast af miklum og þungum
mat.
5. Opnið alla glugga, svo að sem
mest sje af hreinu lofti i stofunni.
6. Hafið gluggana aftur, svo að ekki
verði drasúgur i stofunni.
7. Klæðið yður sem allra mest úti,
svo að ekki slái að yður.
8. Verið sein allra ljettklæddastir
úti. Annars eigið þjer á liættu að
svitna og þá verður hætt við of-
kælingu á eftir.
HROGNAMAUK
eða „kaviar“ þykir mesti herra-
mannsmatur og styrjuhrogn hafa
Iengi verið seld um allan lieim við
hærra verði en nálega nokkur matar-
tegund önnur. Hinsvegar má fá besta
hrognamauk úr öllum hrognum og ís-
lenskar húsmæður ætti að veita þvi
atliygli, að úr þorskhrognum er hægt
að fá brauðálag og bragðbæti, sem
flestir verða sólgnir i. í öðrum lönd-
um þykja lirognin herramannsmatur
og eru t. d. mikið notuð steikt, cn
lijer þykir það alls ekki fínt að borða
hrogn.
Hjer er aðferð til þess að búa til
hrognamauk úr þorskhrognum, og
þykir hún ágæt: Góð hrogn og falleg
eru þvegin lieil og söltuð í trog og
látin liggja i saltinu iy2—2 daga. Síð-
an eru þau látin í þunnan strigapoka
og reykt dálítið. Þegar því er lokið
eru hrognin hreinsuð, hýðið lekið af
þeim og þau núin á fjöl með bakk-
anum á hnifi, svo að allar tægjur ná-
ist burt. Þegar þessu er lokið og
hrognin öll orðinn einn jafningur er
mataroliu hrært saman við þau og
þau látin á glös með loftþjettu loki
(sultuglös). Verður að gæla þess, að
hvergi sje loft í glasinu eftir að
hrognamaukinu liefir verið fylt á.
Mataroliu er helt yfir, efst á glasið.
Hrognin geta geymst lengi og lialdið
ágætu bragði, ef þess er gætt að liella
olíu yfir þau I glasið, i hvert skifti,
sem tekið er af því. Þetta er mjög ó-
dýr bragðbætir og kostar ekki nema
brot af því sem liúsmæður verða að
borga fyrir fiskniðursuðu .
Sennilegt er að eins megi fara með
isuhrogn. Áliugasamar húsmæður ættu
að reyna.
Vandlátar húsmæður
kaupa
Tígulás-
jurtaíeiti.
I
—MWMM—HBBrT^BIIT
SILVO
er óviðjafnanlegur á silfur,
plet, nickel og aluminium.
KVENFÓLK t LEYNILÖGREGLU
í Englandi og Ameriku er kven-
fólk mikið notað til leynilögreglu-
starfa. Er sagt að stúlkurnar taki
karlmönnunum langt fram að liug-
kvæmni í þessum efnum, og ennfrem-
ur sjeu þær miklu áliugasamari.
í Berlín eru til nokkrar einkaskrif-
stofur sem fást við rannsókn glæpa-
mála og eru konur þar meðal fastra
starfsmanna, en auk þess hafa stof-
ur þessar fjölda af stúlkum, sem
fengnar eru til aðstoðar í einstökum
málum, og hefir þetta gefist vel.
Glæpamenn vara sig miklu síður á
kvenfólkinu en karlmönnunum og þær
þykja lægnari að veiða upp úr fólki.
ÞEIR MEGA EIIKI SELJA ICVENFÓLK
í Austur-Alsír liefir það verið venja
öldum saman að kvenfólk gengi kaup-
um og sölum. Þegar Kabyli þurfti að
giftast fór hann á fund aðstandenda
ltonucfnisins og keypti liana fyrir lít-
ið verð, en þó var hitt algengara að
menn fóru á kvennamarkaðinn, sem
haldinn var tvisvar á ári og völdu þar
úr hópnum þá sein ]>eiin leist best á.
Iíonur voru taldar gjafvaxta er þær
voru orðnar 14 ára. Þeir sem seklu,
eða liöfðu eignarrjettinn á stúlkunum
voru ýmist feður þeirra eða elstu
bræður. — Nú hafa Frakkar bannað
þennan kaupskap og afnumið kvenna-
markaðina, en embættismönnum hefir
verið falið að hafa strangar gætur á
að kvenfólk sje ekki selt utan mark-
aðs lieldur.
íl