Fálkinn - 12.04.1930, Blaðsíða 10

10
F k L K I N N
* Takið það
nógu
snemma.
Díðid ekki med ttð
taka Fersól, þangað tú
bér eruð orðio
Kyrselur og innivorur hafa tkaOvcmteg flul
A líffærin og svekkja UkamakrafUuHU Nö ter
Wera á laugaveiklun. maga og aýnuujdlidlfBn,
gtgi I vöOvum og iiðamólam, svBtetefBÍ Bf þrafte
Bf of fljótuni ellislióleika.
Byrjiö því straks í dag aö nota For*ÓU
teniheldur þann lífskraft sem líkaminn þarfaaBl
Fersól B. er heppitegr^ fyrir þi itm bh
■MÍtingarörOugleika.
Varisl eftirlíkJngar.
Fæsl hjá héraöslaeknum, Íyfsölum ofl
Vandlátar húsfreyjur
kaupa
Laufás-
smjörlíkið.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■«■• ■■■■■■■■■■■■■■■>■■■■■■!
Húsmfeður!
Gold Dust
þvottaefni og
Gold Dust
skúringar-duft
hreinsa hest.
Sturlaugur Jónsson & Co.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■■■■■•■■■•■■■■■■■■■■■■'
„Sirius“ súkkulaði og kakó- í
duft velja allir smekkmenn. n
5 Gætið vörumerkisins. n
Fyrir kvenfólkið.
WQ
Tennurnar og heilsan.
Fálkinn fæst eftirleiðis keypt-
ur á Hotel Borg (tóbakssölunni):
I leikhúsi var sltopleikari ein-
hverju sinni látinn segja: „You’d bett-
er be true to your teetli, or they’ll be
false“. Þetta skyldi lagt á minni'ð.
Að vísu var þetta sagt til að skemta
fólkinu, en felur engu að síður í
sjer hyggilegt ráð. Við verðum að
vera tönnunum trú. Ekki einungis
til þess að komast hjá því, að fá
falskar tennur, heldur einnig til þess
að vernda heilsu okkar.
Góðár tennur skapa góða heil-
■ brigði. Góðar tennur fegra útlit
inanna. Fátt er meiri prýði, en jöfn
röð hvitra tanna.
Fyrir hítján hundruð árum var
uppi læknir í Rómaborg, Celsus að
nafni. Gaf hann „ofmenningunni“
sök á því að tennur samborgara
hans entust svo illa. Enda var síst
að undra þó tannsjúkdómar þrifust
yel hjá þjóð, sem lifði öðru eins ó-
hófslífi og Rómverjar gerðu í þá
daga. Matargerð var hin mesta list,
veislurnar óteljandi og krásirnar,
sem fram voru bornar svo tugum
skifti. Hunangs og sykraðra daðla
var neytt í óhófi.
Likar ern ástæður nú á tuttug-
ustu öldinni. Þó ekki svo að skilja
að bilífið sje eins ógurlegt, en margs
er nú neytt, sem aldrei skyldi nokk-
ur máður leggja sjer til munns svo
sem „butterdeigs", sætinda og alls-
konar sætmetis.
Sje sykurs og sætinda neytt mjög,
skemmast tennurnar vahalega. Sæt
matvæli og þau önnur, eh innihalda
stifelsi gerast fljótt og skemma tann-
húðina. En matur í tönnum er ekki
eiii orsök tannskemda. Nýjar rann-
sóknir hafa leitt i ljós að orsökin
er oft og éinatt misnotkun fæðuteg-
unda.
Þar, sem lifat5 er einvörðungu á
grófari fæðutegundum, er mikið
þarf að lyggja og ávöxtum og græn-
meti, koma tannsjúkdómar varla fyr-
ir. Mjúk fæða, sem ekki þarf að tyggja
veikir tennurnar og gerir þær hæf-
ari fyrir sjúkdóma. Haldast tennur
því lengur óskemdar þar sem fæðu-
tegundir eru frumlegri og tennurar
altaf verða að vinna að undirbún-
ingi meltingarinnar. Hjá ' hinum
frumlegustu negrum, Maoriunum á
Nýja Sjálandi, Eskimóum og nokkr-
um þjóðflokkum í Suðurhafseyjum
koma skemdar tennur varla fyrir.
Það eru eki nema tuttugu ár síð-
an vísindamenn tóku fyrir aivöru
að rannsaka þessi hiál gaumgæfi-
lega. Vissu menii ekki fyrri að lítil
tannskemd gæli valdið alvarlegum
sjúkdómum. Nú vitum við að þessar
smáskemdir, sem ekkert sýnast vera,
geta valdið hjartasjúkdómum, bein-og
liðsjúkdóinum og ýmsum fleiri kvill-
um. Sýklar úr skemdri tönn geta
borist út í blóðið og orsakað stöð-
uga eitrun, sem veiklar líkamann,
veldur veiklun og illri líkamslíðan
yfirleiti. Ofl hafa menn læknast af
illkynjaðri gigt við að láta draga úr
sjer skemda tönn. Veik tönn lítur
eigi ósjaldan út, sem heil væri, en
engu að síður gelur rótin verið
skemd og eitur borist þaðan úl í lík-
amann.
Biðið eigi eftir tannpínunni en
leitið til tannlæknis eigi sjaidnar en
á 'hálfs■ áps ■ fresti. -Hann getur oft
fundið liolur, sem þið ekki sjáið.
Smá holur er auðvelt að fylla, svo
ekki er ráðlegt að bíða þangað til
þær eru orðnar svo stórar að ekkert
verður að gert.
Þjettar og óreglulegar tennur
skyldu lagaðar þegar á unga aldri.
Sje ekkert skeytt um að laga þær
valda þær óþægindum síðar meir. Auk
þess eru þær ljótar. Það er erfitt
að halda þeim hreinum, þær tyggja
ekki matinn á rjettan liátt, valda auð-
veldlega þrota i gómnum, sem leiðir
aftur af sjer pyerrhea. Slíkar tenn-
ur endast ver en aðrar og geta háð
jiroska og þrifum og haft óholl á-
lirif á heilbrigðina yfirleitt. Hafi
barn skakkar tennur skal farið með
það til tannlæknis sem allra fyrst.
Þeim mun yngra, sem barnið er,
því auðveldara er að laga skekkjuna.
Munið að barnatannanna verður
að gæta eins vel og hinna enda þótt
þær endist ekki alla æfi.
Nokkur ráð um meðferðtannanna:
1. Borðið rjettan mat. Skai hann
innihalda gnægð málmsalta. Slík
fæða er t. d. mjólk, nýtt grænmeti
og ávextir.
2. Forðist of mikil sætindi og
kökur.
3. Styrkið tennunar ineð þvi að
tyggja matinn vel.
4. Notið ekki tennurnar til þess
að bíta i sundur tvinna og annað
því um líkt.
5. Farið til tannlæknis á hálfs árs
fresti til liess að láta skoða tenn-
urnar.
6. Gætið barnafannanna eins vel
og hinna.
7. Burstið tennurnar iðulega. Á
morgnana, eftir hverja máltíð, ef
hægt er og áður en þjer gangið til
svefns.
8; Skolið munninn innan með
kalkvatní eftir að búið er að bursta
hann.
. 9. Borið aidrqi úr töhnunum með
nálum, en nölið silkiflos, ef þarf til
þess að ná óhreinindum burtu.
„TIK0“ ER DÁIN.
Kona liins mikla skálds, Anatole
Francé, ljest fyrir skömmu úr krabba-
meini. Dó Iiún í sama herbergj og
maður hennar fyrir sex árum síðan.
Ástasaga þeirra Anatole France, og
„Tiko“, eins og hún altaf var nefnd,
mun vera einstæð í sinni röð í bók-
mentasögunni. „Tíko“ var í 20 ár
ráðskona hjá frú Caillavet og var
Anatole France líður gestur á hinu
ríkmannlega heimili frúarinnar og
mest virtur allra þeirra, er þangað
koniu. Meira að segja lieyrðist því
stundum fleygt að frú Caillavet hefði
skrifað sumar greinarnar, sem báru
nafn Analole France.
Þegar frú Caillavet dó varð Ana-
lole Franc.e óhuggandi af sorg.
Reyndi „Tiko“ að hughreysta hann
með því að segja honum frá húsmóð-
ur sinni. Gekk svo um tíma, en sjálf-
sagt hafa þau þó rætt um eitthvað
fleira þvi einn góðan veðurdag gerði
IBIIIIIIIIIIIIIIIIBIIIIIIIIIIIIIIIBU
i Ef þjer þjáist af blóðleysi, 5
5 taugaveiklun og ofþreytu, g
er járnmeðalið 3
i IDOZAN [
ss S
besta meðalið. Er mjög S
styrkjandi.
E , S
S Fæst í lyfjabúðunum. 4g
riiiiiiiiminianinnaiHHiu111!
VAN HOUTENS
konfekt í öskjum
er uppáhald kvenþjóðarinnar-
hann alt heldra fólkið i París °&
vini sína liöggdofa með þvi að gM'
ast „Tiko“. Hafði „Tiko“ lengi færs
undan ráðahagnum og borið því vl°
að hún væri ekki hæf til þess að setJ'
ast i svo háa tignarstöðu. Að lokun'
ijet hún þó undan og þurfti aldrel
að iðra þess.
Seinna hafa verið skrifaðar marg»*
og langar greinar um þolinmæði l)!l
og ástúð er liún sýndi manni sínuni.
og iivernig hún vakti yfir liinni b'
kamlegu velferð hans. Eftir því seI)1
sjeð verður hefir hún ekki haft nein11
sjerstakan áhuga fyrir bókmentun1
og skáldiist. Henni var illa við ab®
vini manns síns og þeim Var illa V1
hana.
Eftir dauða Anatole France lá bn11
eins og ormur á gulli á öllum eiS1"1’.
lians og enginn mátti snerta neitt a
því, en nú eftir að hún er dáin el ,
viðbúið að mikið af handritasaR1
lians og -merkilegum munum verý
sett á upphoð.
Á borgarspítalanum í Touloa
ist nýlega einkennilega. vanskapa (
bárn. Barnið var með eitt höfuð
tvö . áugú, en hinSvegar. háfði
fjögur eyru, fjóra handleggi og.
fætur. Barnið dó rjétt eftir