Fálkinn - 27.02.1932, Side 13

F A L K I N N
1
Molineux hefir tckiö ákvörðunina
fyrir sitt leyti. Hann er þegar far-
inn að sauma vorkjóla og senda þá
suður að Miðjarðarhafi, en þeir eru
eins síðir og i haust. En að vísu
hafði hann haustkjólana styttri en
allir aðrir. Pilsfaldurinn hjá hon-
ura er 33 centimetra frá gólfinu.
Chiapareíli lœtur pilsið ná nið-
ur á miðjan legg, nema kvöidkjót-
arnir eru vitanlega síðari. Og Yteb
vill gera kjólana enn styttri, þvi að
hún hefir altaf verið á móti siðum
pilsum og segir að kvenfólkið verði
gamalt fyrir aldur fram i þeim, þvi
að’-það geti ekki hreyft sig eins og
það vill.
Svo að söguniii sje aftur vikið
til Worth þá tekur hann samkvæm-
is og kvöldkjólana í flokk út af fyr-
ir sig. Samkvæmiskjóllinn getnr ver-
ið stuttur eða síður eftir vild. Á
danskjólunum þykir honum hent-
ugra, að þeir sjeu ekki svo síðir að
faldurinn snerti öklann, en ef kjóll-
inn á að notast við sjerstaklega há-
líðleg tækifæri er haiin hafður drag-
síður. Fötin eru til fyrir fólkið, en
fólkið ekki til fyrir þau.
Lausn á krossgátu 80.
Lúrjett, ráðning.
í Rússlandsför. 9 óðal. tO yfir.
12 af. 13 mörk. 14 lón. 10 er. 17
vó. 19 arinn. 21 es. 22 ístað. 24 eys.
30 au. 31 þý. 32 nál. 35 grös. 36 au.
25 kæn. 26 krunk. 27 il. 28 kappi.
38 rönd. 39 egna. 41 rúbaggalegur.
Lóðrjett. Ráðning.
1 Reykvíkingar. 2 seil. 3 ló. 4 aða.
5 nafli (decilíter). 7 fjör. 8 ríkis-
skuldir. 11 ró. 13 men. 15 naðra. 18
ósæl. 20 nakin. 21 eyna. 23 tn.
(tunna). 24 e. u. (eftir umboði).
28 Kýs. 29 plagg. 31 þömb. 33 ár.
34 lögg. 37 Una. 39 eg. 40 al
Ráðning á jólakrossgálu.
Lóðrjett. Ráðning.
\ snara. 2 par. 3 nál. 4 grjet. 5
skal. 6 kalónar. 7 áræða. 9 neita. 10
alnumin. 11 reyr. 12 barða. 13 am.
15 gr. 16 akarn. 18 skái. 20 orðafar.
22 skrimta. 23 aflvaki. 24 sameina.
25 táragas. 26 kunn. 30 bila. 31 reið-
ast. 34 reif. 37 liga. 39 hrata. 40 torf-
reiðsla. 42 ósakfallinn. 43 íslending-
ur. 44 lestrarhvöt. 45 karla. 47 fa.
49 au. 50 tafl. 51 lo. 53 la. 56 lauf-
fok. 57 lygimát. 59 skref. 60 ísing.
64 efaði. 66 apast. 69 inn. 70 éti. 71
ell. 72 eru. 79 Sigga. 80 starrar. 82
XVII. 84 fariroð. 85 Asana. 87 alin-
mál. 89 strútur. 90 ornaðir. 93 vara-
lið. 95 il. 96 siða. 47 fæ. 98 eg. 99
atla. 100 S(igurjón) F(riðjónsson).
J02 táta. 105 álún. 108 afstaða. 110
alviska. 113 skips. 115 anar. 117
Karen. 121 latur. 123 iðinn. 125 svif.
126 ungar. 127 ariur. 128 raun. 130
an 132 K. N. 134 tóa. 135 eru.
Lárjett. Ráðning.
1 spöng. 5 skána. 8 árnar. 12 bak-
arar. 14 ljelega. 17 gamalær. 19 ein-
yrki. 21 lóðaskattur. 25 traðk. 27
na. 28 káf. 29 am. 30 brúar. 32 áð.
33 aura; 35 erill. 36 ilin. 38 me 39
hrat. 41 Neró. 43 íðil. 44 leik. 45
rafofni. 48 samtals. 52 galeiða. 54
agar. 55 flautakolla. 58 asnar. 59
starf. 61 ak. 62 afi. 63 ey 65 tasla.
67 kas. 68 risnufje. 71 engifer. 73
tap. 74 feni. 75 fata. 76 eldi. 77 arar.
78 ess. 81 innyfli. 83 limaður. 84
fas. 86 fitað. 88 ol. 89 svo. 91 ná.
92 hvast. 94 galsi. 95 skiftiregla. 100
svara. 101 grillti. 103 næringu. 104
táförin. 106 arna. 107 áðan. 109 rall.
111 tara. 112 am. 113 staf. 114 staða.
116 lauk. 118 lo. 119 ráska. 120 sl.
tsíðasliðinn). 122 Uni. 123 IV. 124
nakið. 125 stauraraðir. 129 Apavatn.
131 risaket. 133 sniðugt. 135 ein-
kunn. 136 Faraó. 137 runan. 138
ramnr.
EINKF.NNILEGAR Fangelsin í Am-
LEIKIÍONUR. — eríku keppast
---------------- um að finna
upp á einhverjum tiltækjum, sem
vekja athygli á þeim út i frá. Sing-
Sing-fangelsið við New York reið á
vaðið með þvi að efna til knatt-
spyrnuleikja fyrir fangana. Var
sagt itarlega frá þessum mótum í ötl-
um blöðum ríkjanna og forstjórar
annara fangelsa urðu afbrýðisSamir
yfir, hve vel þetta hafði tekist. Með-
al þeirra var forstjórinn fyrir
kvennafangelsinu i Auburn. Hann
varð andvaka nólt eftir nótf við að
hugsa upp eitthvað, sem hann gæti
orðið frægur fyrir i blöðunum og
loks hitti hann naglann á höfuðið.
Honum datt í hug, að i hópi fang-
anna hlyti að vera kvenfólk, sem
hefði starfað við teikhús áður og
þetta reyndist rjett. Valdi hann nú
úr það kvenfólkið, sem hann taldi
líklegast til þess að geta skemt á
lciksviði og byrjaði svo að æfa það.
Þegar att var tilbúið var el'nt til
leiksýningar og bæjarbúum boðið.
En tiklega hefir sjaldan eða aldrei
13
verið telft fram leikendum, sem
höfðu annað eins á samviskunni og
leikendurnir þarna í Auburn.
Lillian Raizen fjekk dynjandi
lófaklapp fyrir meðferðina á lag-
inu „Indian Love Call“. Ilún er frá
New York og liafði á sínum tíma
drepið húslækni fjölskyldunnar,
Clickstein að nafni. Frú Bickford
Denney las upp og ljek ágætlega á
saxófón. Hún hafði i æsku verið
heitin ungum pilti, en rak hann í
gegn er hann sleit trúlofuninni.
Marlyse May hjet sú, sem saumað
hafði búningana. Hún hafði verið
hjúkrunarkona á striðsárunum og
siðan teiknað kvenfatnað í New
York en tók svo fram hjá manni
sinum og komst i kunningsskap við
annan. Þegar þessi maður sveik
hana þá skaut hún hann. Frú Boell
frá Ziegfield Follies vakti almenna
aðdáun. Hún hafði verið gift þrisv-
ar og fjekk hálfa miljón dollara i
slcaðabætur er hún sk'ildi við síðasta
manninn. Hún hafði sólundað pen-
ingunum og fór svo að leggja fyrir
sig að þvinga fje út úr fólki. En
engin valcti cins mikla athygli og
Sally .loice Richards, sem einu sinni
hafði stjórnað bófafjelagi i Buffalo.
Hún hafði komist i tugthúsið fyrir
innbrot i gimsteinabúð og gerði fyr-
ir rjettinum tilraun til að myrða eitt
aðalvitnið gegn henni. Hún reynd-
ist skemtilegasti leikari og fólkið
veltist um af hlátri meðan hún var
á leilcsviðinu. Ruth St. Clair var sú
eina af leikendunum, sem var dæmd
í fangelsisvist æfilangt og sagt er
að engin kona í Ameríku hafi jafn
marga glæpi á samviskunni og- hún.
Áhorfendur tóku henni með kost-
um og kynjum.
Sfínxinn rauf þögnina...
Skáldsaga
— Og hvernig hugsið þjer yður að liaga
ferðum yðar hjer i Indlandi, spurði Steven-
son prinsinn.
— Ja, við förum fyrst að heimsækja
varakonunginn í Dellii. Síðan skoðum við
Agra og Benares. Jeg er gamall bókfella-
grúskari og vonaðist til að finna þar ein-
liverja texta á sanskrít til að glíma við.
Þvínæst förum við til Jaipur og Udaipur.
Mjer hefur verið sagt, að Radjputana land-
ið væri að mörgu leyti sjerkennilegt.
— Þá megið þjer ekki gleyma að skoða
Bangamer, sem er inn á miðri eyðimörk-
inni. Það getur ekki merkilegri borg, og
tilsýndar er hún eins og bergrisi einhver
hafi atað hana í jarðarberjamauki.
Fairbanks höfuðsmaður tók i sama
strenginn:
Reynið þá að láta bjóða yður í veiði-
ferðirnar, sem maharajah’in hefur í undir-
búningi. Orðrómuð gestrisni. . . . Eins mikil
veiði og hver vill hafa. . . . Fyrir utan það
getur yðar tign fengið að sjá hjá honum
safn af liandritum frá dögum Shan Jahan
keisara.
Það er svona! Þjer komið vatni fram
i munninn á mjer, höfuðsmaður.
— Svo get jeg, ef þjer viljið, skrifað tveim
vinum minvim, sem verða gestir furstans
og myndu hafa sanna ánægju af að vera
yður til aðstoðar.
Gjarnan. Jeg ætla að skrifa hjá mjer
nöfn þeirra.
Edward Roberts ofursti og F. Nichol-
son höfuðsmaður.
Frú Nogales var að tala við konsúlinn,
en sneri sjer nú snögglega við.
Hvað sögðuð þjer, a ðþeir hjetu?
— 'Roberts og Nicholson.
Prinsinn af Zorren spurði:
Þekkið þjer þá, kæra vinkona?
— Nei .... Ja, bíðum við .... Nicholson?
.... Nicholson? .... Jú, jeg hitti einu sinni
í Kaii’ó aðstoðai’foringja með þessu nafni.
Það er sá sami, frú . . . . í enska hern-
um, eins og raunar víðar, er greiðasta leið-
in til að verða höfuðsmaður, sú að vera
áður aðstoðarforingi .... Hann og vinur
lians eru mjög fróðir um Indland; geta
þessvegna leiðbeint yður.
Og hvað sögðuð þjer aftur, að hinn
' hjeti'?
— Edward Roberts. Hetja .... Fjekk
Victoria krossinn .... Þeir tóku þátt í af-
gönsku uppreisninni .... Sem sagt, ágætis
mehn og' þar að auki vinir.
Frú Nogales hlustaði á með vaxandi at-
hygli. En hún leyndi forvitni sinni og spurði,
án þess að leggja áherslu á orðin:
Einmitt það? Miklir vinir?
Meira en svo. Óaðskiljanlegir .... Þeir
eru kunnir um Indland fyrir vináttu sína,
sem er traust eins og grískur marmari.
Samanborið við þá mætti segja að Orestes
og Pvlades hafi verið fjandmenn! En þjer
virðist furða vður á þessu?
Furða mig? .... Langt í frá .... Jeg
hef oft rekist á þennan Nicholson aðsloðar-
foringja .... Mjer virðist hann harla fá-
skiftin og liarla ólíklegur til að leika hlut-
verk Pyladesar á móti fjelögum sínum.
Fairbanks ýtti stólnum sinum nær, gaf
áheyrendum sínum merki að nálgast og
lækkaði röddina:
Hlustið á. Úr því að frú Nogales veit
um hverja er að ræða, ætla jeg að seg'ja
ykkur frá dálitið skrítnu atviki í sambandi
við vináttu þessara tveggja fjelaga. Jeg var
samtímis þeir á sjúkrahúsinu i Peshawar
meðan var verið að græða smáskeinu, er
jeg fjekk hjá virkinu í Landi Kana ....
Einn dag sem oftar sat jeg í langstól fyrir
framan gluggann þeirra og spilaði á gram-
mófón. Þeir voru i fjörugum kappræðum.
Alt í einu heyri jeg að annar segir:
„— Kunningi sæll, hið liðna verður að
vera gleymt í eitt skifti fyrir öll!
„Jeg leit upp og sá, að Nicholson var með
brjef í hendinni, senx ekkert var svipað
embættisbrjefi. Hann brendi það yfir sprit-
lampa. Og Roberts tók fram ljósmvnd af
kvenmanni og' brendi hana á sama hátt,
um leið og fjelagi hans reif í þúsund tætl-
ur aðra ljósmynd og sagði hlæjandi:
„ - Það var ekki þess vert, að við yrðum
óvinir út af því.
„Eftir hrennu þessa tókust vinirnir í
hendur hlæjandi eins og eftir að hafa náð
sjer rækilega niðri á einhverjum . . Mjer
þótti þetta atvik benda til þess, að vinátta
þeii’ra væri einlæg og að þeir hefðu komið
sjer saman um að láta gleymskuna gæta
einhverra gamalla ástaræfintýra .... Finst
yður þetta ekki dálítið einkennilegt frú?“
Frú Nogales brosti. Bros hennar mátti
skilja á rnarga vegu, en enginn fann þá
rjettu ráðningu.
Jú .... Nokkuð kynlegt.
Prinsinn af Zori'en hætti við:
Vináttan er hin eina, sanna tilfinning,
sem ennþá varir, á þessum uppgerðar-
stælinga og falsana tímum.
Og Stevenson sagði seinastur:
Það stendur skrifað í Uphanishads,
að vinátta sje trjábolur, seni ekkert fær