Fálkinn - 06.05.1933, Síða 10

10
F Á L K 1 N N
— IJjer þykist vera blindnr og
þó eruð þjer að lesa blöð.
- Nei, jeg var bara að lita n
myndirnar .
r>mJA
—- Mjer sýnist öll fjölski/ldan vera
með tannpinu.
— ,Iá. Litla barnið er að fá
lennur í fgrsla sinn, Hrói í ann-
nð og konan mi.n i þriðja.
S k p í 11 u p.
Adamson
231
Adamson lœtur
cjabba sig.
ikira að þernan mín vildi nú
koma og taka af mjer gimsteinana!
— Hvað á þessi mgnd að sýna?
.— Septober!
Þjer meinið vist oktember.
— Hvenær lmgsið þjer yftur að
gifla yður, Tobías?
— Ö, daglega — daglega...........
. .— Geturðu nefnt mjer dæmi upp
á óbeina skatta?
— Hilndaskatturinn, tii dæmis.
— Nei, það er ekki óbeinn skattur.
— Jií, víst er það óbeinn skattur,
því það er ekki hundurinn sjálfur
sem borgnr hann.
— Hræðilegt er það live miklu
er logið i veröldinni!
— Ennþá hræðilegra væri, ef það
væri alt saman satt, sem sagl er.
Hann: — Hafi jeg sagt eitlhvað
ljóit eða særandi um þig, væna mín,
þá jet jeg það ofan í mig aftur.
Hún: — Nei, fyrir alla lifandi
muni gerðu það ekki, þvi þá jórtr-
arðu því upp strax í kvöld.
llegrðu Lára, geturðii sjeð
hver af bíluniim er okkar?
— Hafið þjer ekki sagt honum
að það hafi verið tvíburur?
— Nei, jeg ætla að bíða þangað
lil hann hefir lagt af sjer hnífinn.