Fálkinn - 24.02.1934, Síða 5
F Á L K I N N
;>
niestu leyti, en liitl leynir sér
héldiu' engan veginn, að liann
hefir orðið fyrir verulegum á-
hrifum af íslendingasöguni og
margar setningar hans eru sem
bergmál af hinuin glæsilega stíl
lornritanna, og fjölda talshátta
og orðtækja iná rekja lil þeirra.
Kr þó langt frá þvi að stíll Jóns
Thoroddsens sé yfirleitt stæling
af slíl fornritanna. Hann er
sterkur og persónulegur, og liöf-
undinum auðsjáanlega inngró-
inn. Svo mikið þvkir lil máls-
ins á sögmn hans koma, að þær.
sérstaklega þó „Maður og
kona“, hafa verið notaðar sem
lestrarhæknr við íslenskukenslu
í skóluin landsins, og það mun
erfitt að henda á skáldrit, sem
sje eins vel eða hetur til þess
fallin fyrir allra hluta sakir en
einmitl sögur Jóns Tliorodd-
sens.
Ljóðskáld var Jón einnig, eins
og kunnugt er og eru kvæði
liaus flest lipur og vel ort. En
þrátt fyrir það þótt meðal ljóða
lians sjeu jafuágæt kvæði sem
„Ó, fögur er vor fósturjörð“,
„Til skýsins",, „Litfrið og ljós-
hærð“ o. fl„ þá verða ekki
skiftar skoðanir um það, að sög-
ur hans eru miklu merkilegri
en kvæðin, ekki aðcins sjálfra
sín vegna, heldur og miklu
fremur, þegar þess er gætt, að
þær voru brau Lrvðjandarit, ný-
ung i íslensku mhókmentum,
vorhoði nýs andlegs landnáms
með íslendingum, en Ijóðágerð-
in slóð á ævagömlum innlend-
um merg. Og svo ágætlega var
af stað farið með þesum sögum,
að þar hefir enginn gert hetur
síðan og enn eru sögur Jóns
Thoroddsens i mörgu lilliti það
hcsta, sem vjer eigum í islenskri
skáldsagnagerð. Þær voru glæsi-
leg hyrjun.
(Þeim, sem vildu kynna sjer bet-
ur ævi og rit Jóns Thoroddsens má
benda á eftirtaldar ritgerðir uni
hann: Ævisaga framan við I. útg.
af „Manni og konu“ 1876 eftir Jón
Sigurðsson, Jón Thoroddsen eftir
Sigurð tíuðmundsson í Skírni 191!)
og á sama stað ritgerð eftir frú
Theódóru Thoroddsen um fyrir-
myndir höf. að sumum persónun-
um í „Manni og konu“ og ritgerö
eftir Þorstein tíislason i síðasta
Lögrjettuhefli).
Guðni Jónsson.
Reumertshjvnin
á sama leiksviði.
Síðan Poul Iteumert fór frá kgl.
leikhúsinu hafa ]>au Anna Borg og
hann sjaldan leikið í sama leikrili,
]> vi að hún hefir verið bundin
samningi við kgl. leikhúsið. lín i
janúar síðastliðinn var frumsýning
á frönsku leikriti, eftir André Bira-
beau á tíasino og leika ]>au hjónin
|>ar aðalhlulverkin sem gestir. Leik-
ritið fjallar um hjón, sem hafa lif-
að saman meira en 20 ár, en orð
leikur á, að „húsvinurinn" eigi vin-
gotl við l'rúna, og að hann sje faðir
dótlurinnar í húsinu, sem nú er
að verða Ivitug. Og á afmælisdag-
l’OSTFLUGMENN MUSSOLINI.
Fyrir nokkru lögðu ítölsku flug-
mennirnir Loinbardi og Mazetla
upp frá Bóm áleiðis lil Suður-
Ameríku með póstflutning og átti
ferðin að vera byrjun að varanleg-
uni póstflugferðum milli gamla og
nýja heimsins. Ln nú liðu 'nokkrir
dagar svo, að ekkért frjettist til
þeirra og voru almenl laldir af.
Og loks fanst vjelin brotin og
brömluð, rekin á land skamt frá
Fort Aleza. Ln flugmennirnir höfðu
komist af óskaddaðir. Sjásl ]>eir
hjer á myndinni. Frá vinstri: Mar-
ine Battaglia vjelfræðingnr, Francis
Lombardi flugmaður, Franzesco
Mazolti flngmaður og Davidc
tíiulini loftskeytamaður, en bak við
l>á er vjelin sem þeir flugu á.
llilill
MINNING DR. KNUDS ItASMUSSEN
Landfræðifjelagið danska hjelt
skömmu eftir andlát Knuds Bas-
mussen véglega samkomu til minn-
ingar um hann, í Báðhúshöllinni i
Kaupmannahöfn og flutlu ýmsir
inn sinn lætur hún til skarar skriða
og fer burt af heimilinu. Faðirinn
trúir því sjálfur, að konan hans
hafi haldið lram hjá sjer en nú
kemst ]>að upp að svo er ekki,
konan héfir verið honum trú og
tiUiugu ára ergelsi hans og afbrýð-
issemi hefir verið ástæðulaus.
Sýningin snerist vitanlega nær
eingöngu um Beun\ertshjónin, sem
’eika föðurinn og dóflurina í leikn-
úm og sjást hjer á myndinni i þeim
hiulverkum. Segja . leikdómarar að
þau hafi hvort tim sig túlkað hlut-
verkin eins snildarlega og frekast
varð á kosið. „Það var meistaraleg
leiklist, sem sý.nd var i iokaþæti
inum, bæði af Pau! og Onnu Beu-
mert. Ilún sýndi enn á ný i lilut-
verki ungu siúlkunnaiv hin miklu
lilfinningalífs-auða'fi sem hún á,
hún taiar til hjartaiis betur en
nokkur önnur af hinum yngri leik-
konum vorum og áhorfendur l'ylgd-
ust luigfangnir með henni bæði í
gæfu hennnr og óláni", segir Viggo
tíarling, leikdómari „Politikeh".
ræður þar, svo sem Friðrik krón-
rins og próf. Therkel Mathiessen.
Myndiii hjer að ofan var tekin
meðan krónprinsinn var að halda
ræðu sína og s.jest hann á ræðu-
stólnum, til hægri á myndinni.
Hann er heiðursforseti fjelagsins.
Kinverskir ræningjar rjeðust ný-
lega á tólf rússneska skógarhöggs-
menn er þeir voru á leið frá vinnu,
austur i Mandsjúríu. Ln skógar-
höggsmennirnir höfðu með sjer
vjelbyssu og sló nú i hinn grimmi-
legasta bardaga. Fóru ræningjarnir
halloka. Þegar orustunni lauk lágu
60 ræningjabúkar á vígvellinum.
—x-----
Alxlul Kalik, einn þeirra sem lók
þátl i morðinu á Nadir Shah Af-
ganakonungi, játaði sekt sína áður
en hann var tekinn al' lifi á dög-
unum. Fyrir nokkrum árum kynl-
isl hann háttsettri frú, sem var
kunnug Slnilam Nabi Kahn, hers-
höfðingja sem Nadir konungur
dæmdi lil dauða. Kalik varð ásl-
fanginn al' henni. Bæði hún, syslir
hennar og frænkur eggjuðu Kfilik
á að drepa konunginn, þvi að þá
mundi Amanullah komast lil valda
aftur og veita Kalik feita stöðu.
ög hann beil á agnið, drap kon-
unginn en var drcpinn og fjekk
ekki feitu slöðuna.