Fálkinn - 31.10.1936, Qupperneq 8

8
F Á L K I N N
VNO/tV
bE/KNbURMIR
Indverskur perlnvefnr
bað er tiltölulega Ijettur vandi að
gera sjer vefi úr perlum og það er
binsvegar mjög skemtileg dægradvöl
og reynir bæði á smekk og hag-
kvæmni. Per]u-„vefstóllinn“ er gerð-
ur úr stórum vindlakassa eða ein-
hverjjum öðr|um löngum trjekassa
sterkum (mynd 1). Því breiðari sem
maður ætlar að hafa perluvefinn því
breiðari verður kassinn að vera. En
til að byrja með skuluð þið ekki
setja upp stóran vef. Það er ráðleg-
ast að taka sjer aðeins lítinn vef
meðan maður er að æfast og læra.
Úr báðum langliliðum kassans eru
skornir geirar eins og sýnt er á
myndinni og í gafla kassans eru sett-
ir messingstakkar (B). A sýnir ræmu
úr þykkum dúk, sem fest er á báða
gafla kassans með limi, til þess að
varna þvi að þræðirnir í vefnum
slitni sundur á brúninni. Svo er
uppistaðan ,,rakin“ á kassann og sleg-
ið um messingsstakkana í hverri um-
ferð. Þræðirnir eru hafðir margir
eða fáir eftir því hvað maður ætlar
að nota margar perlur í vefinn og
bilið mihi þráðanna er haft lítið eða
slórl eftir því hve stórar perlurnar
eru. Tveir ystu þræðirnir eiga að
vera sterkari en hinir, því að á há
reynir mest. Líka má, ef venjulegur
tvinni er notaður, hafa hann tvö-
faldan í jöðrunum.
Og svo hyrjar vefnaðurinn. Perl-
urnar eru sorteraðar eftir lit þeirra
og stærð, í marga smáskálar, og nú
er hyrjað, með nál og tvinna að
þræða perlurnar milli langþráðanna
eða uppistöðunnar. Tvinninn í nál-
inni verður ívafið eða fyrirvarfið í
„voðinni". Þið sjáið á myndinni (II)
hvernig farið er að þræða perlurn-
ar í vefinn. Takið eftir skákrossin-
um í • horninu að neðanverðu til
vinstri. Þar byrjar maður fyrstu um-
ferðina og bindur fyrirvafsendann
í jaðarþráðinn. Vitanlega eru perl-
urnar látnar gánga hver að annari
þegar umferðinni er lokið, en ekki
eru þær með eins stóru millibili og
sýnt er á myndinni. — Með dálitilli
æfingu er hægt að vefa allskonar
falleg munstur úr mislitum perlum.
Er gott að gera teikningu af munstr-
inu með mislitum blýöntum áður en
maður byrjar. Þegar stykkið er búið
er það klipt til beggja enda og fest
á dúk.
flemill fyrir rdllusbanta.
Duglegir drengir erlendis gera mik-
ið að því að fara á hjólaskautum.
En hjer á landi eru þeir sjaldsjemr
enda ekki mikið til af vegum eða
slrætum, sem hægt er að nota hjóla-
skauta á. Það eru helst makademiser-
uðu göturnar í Reykjavík, sem gætu
komið til mála, því að venjulegir
vegir eru allt of ójafnir fyrir hjóla-
skauta. En vitanlega má nota hjóla-
skauta á ís. En þar munu flestir
kjósa liina skautategundina gömhi
góðu, sem þið þekkið.
En þegar útlendu strákarnir eru
á hjólaskautum i miklum brekkum
þykir þeim vissara að hafa áhald til
þess að draga af sjer ferðina er hún
er orðin of mikil. Þetta er mann-
hæðarhátt borð, eins og þið sjáið
hjerna á myndinni. Á miðjuna á því
er negld lítil þverfjöl, einskonar sæti
fyrir skautamanninn, en í fremri
borðsendann er neglt handfang til
að halda sjer í. í hinn endann eru
fest tvö lítil hjól — þau mega gjarn-
anvera úr gömlum hjólaskauta — og
eru sett aftur í fjalarendann, svo að
aðeins nemi stuttur partur af fjöl-
inni aftur fyrir. Nú situr skauta-
maðurinn á fjölinni eins og strákur
á prikhesti og rennur áfram en fjal-
arendinn aftari rennur á hjólunum.
Ef maður vill nú draga, úr ferðinni
er ekki annar vandinn en að lyfta
fjölinni í framendann. Þá nemur
afturendinn við götuna en hjólin á
honum lyptast upp frá götunni. Og
þá togar fjölin í skautamanninn. Það
er gott að setja járn á afturendan 1
á fjölinni, svo að hann slitni ekki of
fljótt.
1 M 2 3 4 5 6 7 8 9 10 3$ 11
12 13 1 m 14 m V, 1 1 16
17 3#l“ 1 19 381 20
21 I 1 22 13$ 23 24
25 flEI m 26 3$ 27
m m 28 29 30 3$ 3$
31 32 11 33 3$ 34
$g 35 | m 36 m
37 138 M 39 m 40 m 41 42
43 |45 m 46 47 SR 48
49 50 m 51 if 52
M 53 54 m 55 56 m
57 m 58 m 59 160 m 6! | m\“ 63
64 65 66 167 | 68 1 1
69 1» 70
Rrossfláta Nr. 248.
Lárjett. Skýring.
2 viðkvæði í söng. 12 ferð með lest.
14 dögg. 15 óskakkt. 17 -grúi. 18 nokk-
viss. 20 fugl. 21 bylta til. 23 við-
urnefni. 25 tind. 27 visið strá. 28
djúp. 31 flutningatæki. 33 enda milli
34 trjáblöð. 35 trú. 36 máluð. 37 troð-
fylla. 39 rúmmetri. 40 boðháttur af
sögn. 41 forngrísk, borg. 43. spil. 44
veldi. 46 síld. 48 hljóðvarp. 49 varg-
ur. 51 asíuþjóð. 52 málmur. 53 gætin.
55 skepnumaturinn. 57 upphrópanir.
58 einnig. 59 fljót í Asiu. 61 heilagur.
62 náttúrufræðingur og landlæknir.
64 hátíðar. 69 þetta. 70 stigið.
Lúðrjett. Skýring.
1 matarílát. 2 örnefni. 3 iþróttafje-
lag. 4 eitt höfuðatriði í sunmm trúar-
brögðum. 5 ávinna. Ofat. 7 samtals.
8 Etiopíubúar. 9 vb. 10 gerði (um
gatnagerð). 11 engjar. 13 maðki. 16
mosinn. 18 ryk. 19 tónn. 22 brottferð-
arskipun. 24 Örn Arnarson. 26 fugl.
29 kindur. 30 líffæri sem þola illa
mikla birtu. 32 fljót í Evrópu. 34
vera geyminn. 38 fiskslatti. 42 pípa.
45 umhugsun. 47 aflar fæðu. 50 sveit.
52 neitun. 54 gauf. 56 hreyfing. 57
espa. 60 virti. 63 guð. 65 hrylla. 66
frumefni. 67 þyngdareining. 68 rjeð-
ist.
Lausn á Krossgátu Nr. 247.
Lárjett. Ráðning.
2 fullsterkur. 12 skin. 14 ílega. 15
merk. 17 Vom. 18 lu'efnur. 20 mjó.
21 afbökun. 23 Aðalból. 25 laus. 27
riða. 28 Nautabú. 31 Amor. 33 small.
34 ógna. 35 fersk. 36 sástu. 37 asni.
39 ar. 40 T. S. 41 treð. 43 te. 44 mávi.
46 Otti. 48 Ra. 49 AIs. 51 sænskur.
52 ofn. 53 síhelg. 55 krassi. 57 T. K.
58 æt. 59 Jói. 61 st. 62 ða. 64 herra-
garðssögur. 69 strand. 70 gambra.
Lóðrjett. Ráðning.
1 Ásvallagata. 2 fimbulofn. 3 un.
4 lírukassavæl. 5 slen. 6 tef. 7 egna.
8 rauðablástur. 9 um. 10 rembingur.
llSkólavarðan. 13 kofa. 16 rjóð. 18
II. K. 19 Ra. 22 ös. 24 (Leikfj. Rvk).
26 ýta. 29 umkringja. 30 alstokkið.
32 reim. 34 ótti. 38 selsket. 42 erfiður.
45 ásetan. 47 trassa. 50 Si. 52 os. 54
hæra. 56 stöm. 57 l(il) h(ægri) s(nú).
60 óra. 63 ara. 65 r. r. 66 G(uðm.)
D(an.). 67 S(tefán) G(uðm.). 68 G. B.
Milsln 1 búrinu.
Hjerna kemur ofurlítið „gáfna-
próf“ fyrir þig. Þú sjerð hjerna á
myndinni svolitla svarla mús, sem
liefir komist inn í búrið og sjer þar
allskonar krásir kringum sig og er
í vafa um á hverju liún skuli byrja.
Meðan hún er að hugsa um þetta
eigið þið að reyna að útiloka músina
frá öllum krásunum með því að
draga þrjú strik kringum hana, svo
að hún króisl inn á milli línanna og
geti ekki náð í krásirnar. Línurnar
mega ekki skera neinar af krásunum
og vitanlega verða þær líka að vera
alveg þráðbeinar. Ef ske kynni að
þetta yrði ykkur ofurefli, þá skal jeg
hugga ykkur með því að lausnin
kemur í næsta blaði.
Ef þú hefir notað sjálfskeiðinginn
þinn lengi og lagt liann oft á hverfi-
steininn er ekki ósennilegt að hann
sje farinn að „gapa“ og lokist illa.
■Oddurinn á blaðinu stendur upp úr
slíðrunum og getur meitl þig og skor-
ið göt á vasann (sjá A). En það er
vandalítið að gera við þessu. Þú
sverfur bara hakið á blaðinu, sem
sýnt er með örinni, svo að blaðið
verði eins og sýnt er á C. Eftir það
lokast hnífurinn alveg og þjer er
óhætt að hafa hann i vasanum.
Tóta frænka.