Fálkinn - 12.01.1940, Page 2
2
F Á L K I N N
GAMLA BIO
Wallace Becry er ekki fríður mað-
ur, stórskorinn er hann og trölls-
legur. En þeir eru líklega ekki marg-
ir, kvikmyndaleikararnir, sem al-
mennari vinsœlda njóta. Og vinsæld-
ir hans eru ekki mestar hjá ungu
stúlkunum eða ungu mönnunum,
þær eru lijá öllum jafnar.
í myndinni, sem Gamla Bíó sýnir
hráðlega og heitir „Bófinn frá Brim-
stone", leikur Wallace Beery kald-
geðjaðan bófa, en þó er ekki langt,
þar til maður sjer, að ekki er hug-
arfarið að öllu forhert, hjá þeim
bófa. Hjartað er gott, þrátt fyrir alt.
Þessi hrotti, sem Beery leikur,
Trigger Bill, ræðst á son sinn á
förnum vegi og rænir hann, án þess
að vita, hver liann er. En þegar hann
kemst að því, að ungi maðurinn er
sonur hans, þá segja tilfinningarnar
til sín. Ást hans á piltinum er svo
sterk, að hann hjálpar honum í
starfi hans, þegar sonurinn gerist
löggæslumaður, og er ])að starf þó
ekki beinlínis í samræmi við hags-
muni föðurins, sem er bófi að at-
vinnu! Upp frá þvi verður þessi
mynd frá „vilta vestrinu" undarlega
samsett. Hún fjallar um harðskeytta
bófa, rán, skothrið, morð og fanta-
skap, og þó jafnframt um heita föð-
urást og rjettlætiskend. Og leikur
Wallace Beery er meistaralegur.
Það hefir verið sagt um hann í
þessari mynd, að hann skjóti mann
til bana eins rólegur og hann stingi
út úr wiskýglasi, sem hann lika ger-
ir óspart. En hann sýnir líka hlýtt
og gotl innræti. Og attaf er skapið
jafn-skínandi gott og svipbrigði hans
og tilburðir vekja óblandna ánægju,
eins og aðdáendur hans þekkja.
Son hans leikur Dennis O’Keefe,
ástmeyju sonarins Virginia Bruce.
Ekki má heldur gleyma því, að
Lewis Stone hefir hjer líka hlut-
verk. Myndin er full af hreyfingu,
spenningi og skemtilegum persón-
um.
Kirkja og bíó.
í franska bænum Villebon-sur-
Yvette er samkomuhús, sem fullnæg-
ir mjög ólíkum kröfum. Þarna er
nefnilega bæði kirkja og kvikmynda-
hús, og fyrirhafnarlitið að „skifia
um leiktjöld“. Maður þrýstir á hnapp
og þá fellur hvítt tjald niður, fyrir
framan kórinn og kvikmyndasýning-
in getur byrjað. Hús þetta var upp-
runalega bygt sem kvikmyndahús,
með 300 sætum. En svo keypti trú-
málaflokkur einn húsið. Og síðan er
það notað sem kirkja fyrripart dags-
ins, en sem kvikmyndahús seinni
partinn. — Kirkjan borgaði sig
nefnilega ekki, sagði presturinn, —
en með þessu móti kemst maður
vel af.
K vikmy ndaf r j et tir
NÝR PYGMALION.
í leikritinu „Pygmalion" liefir
hefir Bernhard Shaw stuðst við gamla
gríska sögn um myndhöggvarann
Pygmalion, sem varð svo ástfanginn
af myndastyttunni, sem hann hafði
gert af Galateu, að hann fjekk Afro-
dite til að blása í liana lífsanda.
í Hollywood gengur ný Pygmalion-
saga í tilefni af kvikmyiidinni, sem
nú hefir verið gerð af leikritinu.
Gloria Dickson, sem sjest hjer á
myndinni, var nýkomin til Holly-
wood til þess að láta reyna sig í
leik. Tilraunin gekk illa, þótti von-
laust um að hún yrði ráðin. f ör-
væntingu sinni fór liún til fegrunar-
snillingsins Perc Westmore og hann
lofaði að hjálpa henni. Hann grand-
skoðaði andlitið á lienni og gerði
rnargar teikningar, til að sjá, hvort
nokkuð væri hægt að gera. Loks kom
að því, að hann var orðinn ánægð-
ur með fegrunarverkið og nú reyndi
Gloria sig á nýjan leik og var ráðin.
En Perc Westmore varð ástfanginn
af hinni nýju og endurbættu útgáfu
af Gloriu og nú eru þau gift.
«f» Alll með islenskum skrpunt1 »fi
Byrjaði í bílskúrnum.
f Englandi hafa fundist frumritin
að fyrslu tveimur teiknimyndum
Walt Disneys og heita þær „Rauð-
lietta" og „Alice og birnirnir þrír“.
Áður en Disney byrjaði á „Mickey
Mouse“, sem gerði hann lieimsfrægan,
vann hann sem augtýsingateiknan,
en i tómstundum sinum sat hann úti
i bilskúr föður sins og teiknaði mynd
af „Rauðhettu“. Það var þessari mynd
að þakka, að hann var ráðinn til
að teikna myndaflokkinn „Oswald“,
en sá flokkur gerði hann kunnan.
Enska kvikmyndasafnið hefir eign-
ast 300 kvikmyndir síðustu mánuðina
og á nú rúmlega þúsund myndir,
samtals 700 kilómetra á lengd.
FORTÍÐ LOUISE RAINER.
Nýlega hefir það vitnast, að hinni
ágætu teikkonu Louise Rainer var
fyrir mörgum árum vísað á burt frá
leikhúsinu í Dússeldorff. Varð þetta
kunnugt, er hún var að leika í síð-
ustu mynd sinni, sem heitir „The
Dramatic Scool“. Þar leikur hún fá-
tæka stúlku, sem þráir að verða leik-
kona, en verður að vinna verksmiðju-
vinnu á nóttinni til þess að liafa of-
an af fyrir sjer. Efni myndarinnar
svipar í mörgu til æfi leikkonunnar
sjálfrar.
Þegar Louise var kornung komst
hún á leikskóla og tók svo gott burt-
fararpróf, að hún fjekk þegar fasta
stöðu við leikhúsið í Dússeldorff. Þá
bar það við, að einn aðalleikarinn
fjekk afar slæmt kvef, en varð að
Ieika eigi að síður. Hann var altaf
að snýta sjer og þegar komið var í
síðasta þátt rann úr augunum á hon-
um og nefið var eldrautt, svo að
Louise Rainer fór að lilæja á leik-
sviðinu. Og fyrir það var lnin rekin.
— Hjer á myndinni sjest bún (sitj-
andi) ásamt Alan Marshall og Paul-
ette Goddard.
380 km. á klukkutíma.
Condor-flugvjelarnar, sem Danir
eru farnir að nota í áætlunarferð-
um, eru taldar með futlkomnustu
vjelum, sem nú eru í notkun. Ein
24 manna flugvjel af þessari gerð
fiaug nýlega með nítján farþega
milli Kaupmannahafnar og Berlín
og var rjettan klukkutíma á leið-
inni. En loftlína milli borganna er
380 km. Þetta er met á þessari leið.
Venjulega fer vjelin ekki nema með
320 km. hraða og þykir sæmilegt.
Hákarlinn át króko-díla.
Þeir urðu býsna forviða, karlarn-
ir, sem fyrir nokkru voru að gera
til hákarl, sem veiddist suður i
Durban. í maganum á honum fundu
þeir m. a. haus, framhreyfa og tann-
garð úr stórum krókodíl. En króko-
dílakjöt er seigl og býsna einhæfur
matur, og þessvegna var það engin
furða, þó að þarna i hákarlsmagan-
um væru líka þrjár dósir af græn-
um baunum, dós með sígarettum og
meiriparturinn af ’sauð, með ull og
öllu. Tvær baunadósirnar voru heil-
ar — enda var enginn dósalykill
með þeim.
NYJA BI0
Fyrir rúmlega 10 áruiu, það var
á dögum þöglu kvikmyndanna, var
aineriska myndin Ramona sýnd í
Nýja Bíó og hlaut hjer sem allstað-
ar annarsstaðar feikna hrifningu
altra kvikmyndahússgesta. Þá söng
Stefán Guðmundsson (Stefano Is-
landi) Ramonasönginn með hljóm-
sveitinni og ])ótti ])að mikil nýjung
og Ramona varð vinsælasta mynd
þeirra tíma, og enn í dag minnast
ýmsir hennar sem bestu skemt-
unar, er þeir liafi hlotið í kvik-
myndahúsi. Nú hefir Fox-fjelagið
látið taka nýja, glæsilega litmynd
eftir Ramonasögunni og enn á ný
fer Ramona sigurför um lieiminn
og vekur sist minni hrifningu en
sú eldri. Saga ])essi gerist á þeim
dögum, er æfintýnamenn leituðu
gulls í fjöllum og dölum Californiu,
fólk af voldugum aðalsættum átti
þá enn stærstu jarðeignirnar í rík-
inu. Þetta er saga um ást og hatur,
gleði og sorgir, frábærlega vel túlk-
uð í meðferð frægustu leikara Am-
eríku.
Með aðalhlutyerkið. Ramonu, fer
leikkonan alþekta Loretta Young.
Alessandro, leikur Don Ameche,
sem leikið hefir i mörgum stórmynd-
uni, sem hjer hafa verið sýndar und-
anfarið. Felipe, uppeldisbróður Ram-
onu, leikur Kent Taylor, og Senoru
Moreno Pauline Frederich.
Þegar menn eiga nú kost á að
sjá Ramonu aftur í nýrri og ennþá
glæsilegri mynd, má gera ráð fyrir,
að niörgum fari svo ósjálfrátt, að
þeir fari að raula Ramona-sönginn
fyrir inunni sjer, en hann kann svo
að segja livert mannsbarn á landinu.
Svo vinsælt varð söngurinn og mynd-
in fyrir meira en tíu árum, og ekki
verður það siður nú.
Árrii Einarsson, verslunarm.,
Vesturg. 45, verður fimtugur
12. J>. m.
Betlarinn var Búri.
í mörg herrans ár hefir blindur
betlari lialdið sig við dyrnar á St.
German de Pres- kirkjunni i París,
og svo brjóstumkennanlegur var
þessi vesalingur, að prestarnir lán-
uðu honum stól til að sitja á. — En
hann var ekki eins vel þokkaður
í almenningsvagninum, sem hann
fór heim með á kvöldin, þvi að þar
var hann altaf fokvondur og hafði
alt á liornum sjer. Eitt kvöldið fann
vagnstjórinn ástæðu tit þess að setja
ofan í við hann, en þá flaug betlar-
inn á hann og beit hann í lcinnina.
Vagnstjórinn náði i lögregluna og
þeir voru báðir yfirlieyrðir. Blindi
betlarinn fjekk 4 franka sekt, en
sagðist ekki geta borgað. Leitaði
lögreglan á honum og fann litinn
ljereftspoka með 250.000 frönkum.
Og nú fær betlarinn elcki lengur, að
stunda sína blómlegu atvinnu við
kirkjudyrnar.