Fálkinn - 12.01.1940, Page 11
Stóri: — Mikið verður gaman að fara í
veiði — sitja svona á vatnsbakkanum og
láta fiskana keppast um að ná í öngulinn.
Ljómandi gaman að veiða.
Litli: Mjer þykir nú meira gaman að
HPÍÉiskjóta.
Stóri: — Heyrðu? Hver skollinn varð af
honum Litla. . . . hann var hjerna rjett áðan.
Vonandi liefir honum ekki verið stolið eins
og auðkýfingsbörnunum. Jcg verð að rann-
saka málið. Kanske hann hafi farið til henn-
ar Birtu?
LitJi: — Hafið þjer sjeð nýju dansmyncl-
ina i Bíó-Fíó, hún er aldeilis....
Stóri: — Já, jeg skal láta ltig sýna stúlk-
unni, hvað þú hefir gott vit á dansi, cða
rjettara sagt, hvernig þú tekur til fótanna,
þegar þú átt mig á fæti.
Litli: Honum skal ekki verða kápan úr
því klæðinu....
Stóri: — Mjer þykir nú meira ganian að
•Villu-Vestmyndum, með hestum og lasso.
Birta: — Agalega væri gaman, að sjá ein-
hverja svoleiðis mynd með yður.
F Á L K 1 N N 11
Þegar það fer að hossast, er fiskufrinn á-
reiðanlega kominn á öngulinn hjá mjer.
Litli: — Nú held jeg, að jeg verði að
reyna að stelast burt.
Stóri: — Hann hlýtur að hafa farið þessa
götu, því að aðrar eru hjer ekki. Og ekki
hugsa jeg, að hann hafi þorað inn í skóginn.
Hvað hefir orðið af honuin og að honum.
Litli! Elsku, væni Litli! Hvar ertu, Litli?
Birta: — Þjer minnið mig á hann Fredda
Æsteris, þjer eruð draumur....
Stóri: - Haha. Það géngur ljómandi..
eða dansar ljómandi....
Litli: Mjer finst eins og það sje hnútur á
bakinu á mjer, undir skyrtunni. Hann mer
mig.... það er víst. .. .
Stóri: — Hvað er þetta, er einlivcr að
veiða mig. Það er ódráttur....
Birta: — Nei, nei, mikið voðalega er
þetta spennandi, það er betra en í Fió-Bió.
Iialdið þjer að það sje verið að ræna okkur?
vaxinn fiskur af marhnútsgerðinni — þessu
hefi jeg náð úr iðrum hafsins. Mikill ljóm-
andi miðdegisverður getur þetta orðið. Ætt-
um við ekki að bjóða einhverjum að borða
með okkur?
Stóri: —Nú, svona er hún þá, þessi
Birta! Jú, þarna sjer maður. . . . hann er að
reyna að koma sjer i mjúkinn hjá kvenfólk-
inu, bjeaður peiinn. En jeg kalla þetta nú
óheiðarlega samkepni, að stelast burt á
stefnumót.
Litli — Jú, vissi jeg ekki, það er mar-
hnútur. Það er svo sem auðvitað, að hann
er kominn frá Stóra, úr því að hann var i
veiðiferð. En þessa skal liefnt! Dirfist hann
að gera mig hægilegan í augum ungrar
stúlku....
Litli: — Svona skulum við láta hann hanga,
svo komum við einhverntíma og skerum
hann niður. En fyrst förum við í Bió-Fió.
Birta: — En hvað þjer eruð stór og sterkur.
Og alt þetta gerið þjer fyrir mig.