Fálkinn - 08.08.1941, Qupperneq 11

F Á L K I N N
11
Matarbálkur
HLIÍTDEILD ENSKRA KVENNA í STRÍÐINU.
I>:ið er.frá margvislegum atyinnugreinum, sem enskar stúlkur
liafa horfið, til þeSs að vinna í vopnaverksmiðjum Breta. Úr stór-
v'erslimmn, frá ’ leikhúsuni og skrifstofum hafa þúsundir kvenna
ráðist í vopnaverksmiðjurnar og reynast hio besta, þó að störf
þeirra sjcu æði miklu erfiðari en jiau, sem þær liöfðu áður. Iljer
sjest ein af jjessmn niörgu stúlkum við starf silt i enskri stál-
smiðju, þar sem hún stýrir stórri vjel.
...' Eftip Eiísabetu
I. RABARBARSÚPA.
II. STEIKT SÍLD.
Rabarbarsú'pa. Nál. 10 rabarbar-
leggir eru skornir í smátt og soðnir
i 4—5 litrum af vatni, sykur eftir
smekk, og sítrónubökur og % st.
af vanilju látið saman við. Leggirn-
ir eru soðnir uns þeir eru orðnir
meyrir. Síðan eu þeir sijaðir frá en
seyðið selt yfir eldinn aftur og
jafnað með kartöflumjeli, eða sagó-
nijeli. Tvíbökur eru bornar fram
með súpunni.
Gott er að hræra 2—3 egjarauður
saman við sykur og hella út í súp-
una, en þá verður hún þykkari en
ella, svo að þegar egg eru notuð
skal minna nota af kartöflu- eða
ságomjelinu.
Steikt sild. Síldin er afhreistruð
og þvegln, uggar, liaus og sporður
skorið af, innyflin dregin út. Rist-
ið með beittum hníf á kveðinn,
smeygið þumalfingrinuin með fram
endilöngum hryggnum, þannig að
liann losni frá fiskinum; við þetta
vinst það, að öll smábeinin losna
frá fiskinum og fylgja hryggnum.
Sildin er þerruð með þurru stykki,
salti stráð yfir, en fiskstykkinu síð-
an clyfiþ í hveiti, egg og brauð-
mylsnu. Steikt á pönnu í vel brún-
uðu smjeri eða smjörliki. Borin á
borð méð' brúnuðu smjöri, smáhakk-
aðri pjetursselju og soðnum kartöfl-
um.
SÖLTUÐ SÍLl).
Síldveiðin stendur sem liæst og er
gott að viða að sjer síldarforða und-
ii veturinn. Sumir lcaupa sildina
snltaðu, en þeir sem vilja salta sjálf-
ir geta farið jiannig að:
Sildin er látin i bala eða stórt
ker og grófu salti stráð yfir liana.
Gott að íáta sildina standa þannig i
nokkra klukkutima en hræra í ílát-
inu með priki við og við, svo að
saltið leikl jafnt um síldina aíla og
blóðið náist sem best úr henni.
Síldin er síðan tekin upp úr og
lögð niður i kútinn eða tunnuna,
sem hún á að geymast í, þannig að
hryggurinn snúi upp. Lögin verða
að vera mjög þjettröðuð og saltlag
komi ofan á hvért sildarlag, minst
I Vi kg. af grófu salti á hvert síld-
arlag, og saltlag skal vera efst í
lúnnunni. Nauðsynlegt er að leggja
farg ofan á ilátið. Síldin er hæf til
notkunar eftir 5—(i vikur frá söltun.
MARINERUÐ SÍLI).
Hægt er að nóta bæði saltsííd og
kryddsíld til að marinera; krydd-
sildina þarf að jafnaði ekki að
leggja í bleyti, en saltsíldina þarf
að útvatna i sólarhring, helst i mjólk.
Síldin er roðflett, haus og uggar
teknir af, öll innýfli dregin út. Hver
síldarhelmingur er skorinn þvers
yfir i smábita, sykri stráð yfir, of-
urlitið af steyttum pipar og þunn-
ar lauksneiðar lagðar yfir sildina,
Loks er ediksblöndu helt yfir. Þetta
skal ekki gert fyrjen nokkrum tím-
um áður en síldin á að notast.
TÓM AT-SALAT.
Tómatarnir eru skornir i sneiðar
og salatoliu helt i skál. Ennfrennir
þarf edik (lielst estragonedik) eða
safa úr einni sítrónu, nokkur sait-
korn, pipar og dálítið af pjeturselju
og er þetta lirært saman. Dýl'ið
tómatsneiðunum í sósuna og raðið
jieim í topp á niiðju fati, leggið sal-
atbliið hringinn í kring um tómat-
sneiðarnar, þannig að hjartablöðin
s.núi upp að. Sneiðum af harðsoðn-
um eggjuni er raðað utan með salat-
Guðmundsdóttur ...................l
blöðunum. — Þetta er lallegt á borði
og mjög ljúffengt.
TÓMAT-MAUK (marmelaði).
Tómatarnir eru þurkaðir með
lireínu stykki, síðan skornir í fernr.
Hálft kg. tómatar og 250 gr. strau-
sykur eru látin i pott og eimt við
mjög hægan hita uns orðið er að
mauki, þá eru tómatarnir nuddaðir
gegn um grófa síu. Síðan er lögur-
inn aftur settur yfir eld og eimdur
uns maukið virðist vera orðið hæl'i-
lega stift. Gott er að taka sýnishörii
á disk og láta það kólna. Kemur þá
í ljós livort maukið þarf meiri suðu.
KÖKUR.
Ensk jólakaka. 250 gr. smjörlíki
hrært saman við jafna þyngd af
strausykri, rifinn börkur af einni
sítrónu, 1 brjef kardimömmur, 2 te-
skeiðar af gerdufti. Þegar þessú öllu
liefir verið lirært vel saman er 500
gr. af ameríkönsku hveiti lirært
saman við. Hjer við bætist 125 gr.
rúsínur, 125 gr. kúrennur og súkkat,
ásamt tæpum Ví> lítra af mjólk.
Formin smurð vel að innan. Kak-
an er bökuð við jafnan híta í nær
klukutíma.
Maizena-Kókókaka.. 75 gr. smjör-
liki, 200 gr. sykur, 125 gr. maizena-
mjöl, 125 gr. liveiti, 1 teskeið ger-
duft, %-peli mjólk; seinast er látið
út í 3 vel þeyttar eggjahvítur. Smyrj-
ið lítil linsuform. Ein teskeið af
deiginu er látin í livert förm. Þéytið
tvær eggjahvítur með 125 gr. af
flórsykri og 125 gr. af kókósmjeri,
jafnið þessari blöndu á allar kök-
urnar með teskeið, i smá loppa. —■
Kökurnar eru bakaðar ljósbrúiiar.
Þessar kökur eru ljettar og finar
ef þær eru bornar fram heitar. Þó
jná geyma þær í nokkra daga.
SIGTIBRAUÐ.
% kg. sigtim.jöl, 30 gr. súrger eða
2Vi teskeið gerduft, 1 teskeið kíimen,
Vi teskeið salt, 3 desil. áfir.
Hnoðið brauðið vel og .bakið við
meðalhita 3 korter til 1 tíma.
STOKOWSKI.
Frh. af bls. 9.
um, og skrifaði honuni og sagðist
hafa sjeð eina af myndum þeim, er
hann hefði stjórnað hljóinlistinni i,
á ódýru kvikmýndahúsi í alnniga-
hverfinu i New York. „Mjér finst
hræðilegt, að þjer skuluð aðstoða við
inyndir, sem flytja hljómlistina nið-
ur á jafn lágt stig“, skrifaði lnin.
„Mjer finst aíveg það gagnstæða,"
svaraði hann. „Það er dásamlegt, að
hægt sje að flytja hljónilistina þeim,
sem livorki hafa efni á að kaupa sig
inn á syniphoníuhljómleika öðá
óperu.“
Einstöku sinnum má sjá hóp af
ungu fólki ganga niður á Rittenhouse
Square i Philadelpliia, pégar Stokow-
ski er heima. Hópurinn staðnænvist
fyrir utan húsið, sem hljómsveitar-
stjórinn inikli býr í við ofur yfír-
lætislausan kost. Höpurinn opnar
ínunninn og fer að syngja fyrir skap-
ara og innblásanda æskulýðshljóm-
leikanna — honum eiga þeir að
þakka, að þeir liafa fengið að heyra
svo mörg meistaraverk liljómlistar-
innar.
Bráðum opnast gluggi og glymjandi
gleðihlátur heyrist út. Stokowski
brosir eins og nefstór Búddhá, silfur-
grátt hárið fellur aftur og augun cru
liálflokuð. Hann rjettir upp sínar
frægu hendur og slær taktinn fyrir
hina uppvaxandi hljómlistarsveit Am-
eríku. .
RIZA KHAN.
Frh. af bls. t>
nóta érlenda liti á ’efnið í riúkun-
um. Aðeins niá nota Jieimagerða
liti.
Listanefnd Riza Klians lætur einn-
ig til sín taka i ö'ðrum greinum.
Ekki má byggja nokkurt hús, liversu
lítið sem.það er, án þess að fá sam-
þykki á teikningunni fyrst, og samá
er að segja um iiinanstokksmuni.
Þegár endurbygging‘iandsins vár
liafin var. skiljanlega hyrjað á höf-
uðborginni. Rjza Khan íiefir gert
það samá í Téherán sem Napoleon
gerði ■ i París: breytt allri borginni.
Gömlu og skuggalegu „bazararnir“
i'oni í-ifnir til grunna og götur.nár
breikkaðar og gerðar beinhr.
Hermannatorgið er ennliá aðal-
torg borgarinnar en kringum það
eru komin ný og sjerkennileg stór-
liýsi. Nú fá úlfaldar og asnar ekki
lengur að stöðva umferðina, en
merkjaljós af allra nýjústu gerð eru
kpmin á öll gatnamól.
Það éru ekki aðeins bifréiðarnar
sem hafa gcrbreytt samgöngununi i
Iran. Nú er járnbraiit komin líka,
yfir þvert landið frá Kaspíahafi til
Persaflóa. Þessl járnbraut er ekki
áðeirts snilliverk verkfræðilistarinn-
ar vegna hins erfiða landslags þar
sem hún liggur um, heldur er það
líka merkilegt við liana, að lnin var
hygð skuldlaust.
Ulfalrialestirnar eru þó enn til.
Þær eru bannfærðar i bæjununi, en
maður sjer þær undir eins og komi.ð
er út fyrir borgarhíiðin. Og enn
livilir eitthvað af anda Þúsund og
einnar nætur yfir þeim.
RIFFILL EÐA RÓFUBYSSA.
Frh. af bls. 10.
ánuni síiuim. Þessi meinlausi maður
var orðinn eins og viltur úlfur.
All í einu nam hann staðar og
mölva.ði rúðii, beiiit undir herbergi
Henriks. Hann fór að lyftil sjer upp
i gluggakistuna. trinii miðaði á bak-
ið á Run Singh. En í sama bili var
honuni gefið olnbogaskot og svo var
hrópað ineð gjallandi drengsrödd:
„Nei, gerðu það ekki! Þess þarf ekki.
Láttu ínig: um hanii Rtin Singh!“
Bifreiðarstjórinn glápti forviða á
llenrik, sem stóð við gluggann með
öskjuna sína í annari hendinni og
róf.ubyssuna i hinni. Eins og clriing
fylti liann annan endann á rófubyss-
unni með hnerriduftinu, beygði sig
út um glugann og bljes í byssustöng-
ulinn. Duftið fjell eins og ský yfir
.gar.ðyrkjunianninn, sem leit upp i
sama bili. Hann fór að hnerra á-
kafar og ákafar. Duftið hafði liaft
áliril'. Run Singh vældi nú eins og
liundur og fleygði frá sjer kutanum.
Þarna eiigdist hann sundur og sam-
an og hnerraði i sífellu. Loks vældi
hann aftur og labbaði svo sneypu-
lega frá liúsinu .....
„Þetta var vel al' sjer vikið!“ sagði
Bob. „Mjer liefði verið nauðugt að
skjóta Run i Singli. En þú bjargaðir
máljnu, með hnerriduftinu þinu.
Nú rennur af honum æðið og hann
verður jafn hægur og góðlátui; og
hann var áður.“
I sama bili heyrðist rödd læknis-
ins fyrir utan. „öpnið þið! Hvers-
vegna er liúsið aflæst?“ >
Bob bílstjóri fór niður og opnaði.
Svo sagði liann lækninum frá, livað
gersl liafði. Higgins læknir kom upp,
alvarlegur á svipinn.
„Jeg er hræddur um, að þjer sje-
uð ekki fær um þessa stöðu, miss
Thompson," sagði hann. „Við Ev-
rópumenn hjerna í Indlandi verðum
að gæta þess, að halda frið við þá
innfæddu. Það er best að þjer farið
iil Evrópu með fyrstu ferð.“
Miss Tompson varð bljúg' en kink-
aði kolli. Khikkutíma síðar liafði hún
lekið saman pjönluir sinar og var
farin.
„Ætlar þú ekki aö giftast henni,
pabbi?“ álpaðist út úr Henrik litla,
þegar þeir feðgarnir voru að tala
saman um kvöldið.
„Nei, væni minn,“ sagði lækirinn
og brosti. „Hver veit nenia jeg gift-
ist einhverntíma, en þá geri jeg það
til þess, að þú eignist móður, sem
þjer þykir vænl um. En livað ætlaðir
þú eiginlega að gera við hnerri-
duftið?"
„Jeg vil helst ekki segja þjer frá
því,“ muldraði Henrik.
„Jæja, liað gerði sitt gagn, livað
sem öðru liður,“ sagði Higgins lækn-
ir hlæjandi, ,,og það sýndi, að þú
ert úrræðagóður drengur.“
Egils ávaxtadrykkir