Fálkinn - 01.05.1942, Blaðsíða 11

F A L K I N N
11
MAX REGER.
Frh. af hls 6.
þarna „fyrsta flokks“ hljómsveit
undir höndum. Eru hljómleika-
ferðir lians með þessa hljómsveit
frægar orðnar. Hann tók meðal ann-
ars upp þann sið, að láta sem allra
minst bera á sjálfum sjer, þegar til
hljómleika kom, —- alt var svo vel
undirbúið á æfingum, að í hljóm-
leikum nægðu fyrirferða-litlar hreyf-
ingar, sem áheyrendur liöfðu varla
hugmynd um. Þannig var athygl-
inni allri beint að tónsmíðunum og
hljómsveitinni, — en ekkihljóm-
sveitarstjóranum. Þetta varð til þess,
að tónsmíðar, sem menn höfðu ef
til vill lieyrt þrásinnis áður, urðu
sem nýjar opinberanir í ineðferð
þessarar hijómsveitar Regers.
Því ágæta starfi, sem hann vann
með Meiningen-hljómsveitinni lauk
með dauða hertogans árið 1913.
Flutti Reger þá til háskólabæjarins
Jena. Þar gat hann gefið sig að
hugðarefnum sínum í ró og næði og
umgengist þá andansmenn sem hann
gat felt skap við. Öðru livoru
skrapp hann til stórborganna í
hljómleikaerindum og vikulega lil
Leipzig, til þess að gegna kenslu-
störfum í tónlistaskólanum. Og þar
ljest hann í rúmi sinu, að afloknum
kensludegi, aðfaranótt hins 11. mai
1916. Hjartabilun varð honum að
liana.
Reger varð aðeins röskra 43. ára
gamall, en það mátti lieita, að lífið
væri einn samfeldur vinnudagur, —
erfiður framan al', — en bjart yfir,
þegar lengra leið á daginn. Hann
elskaði fósturjörð sína og undi sjer
aðeins þar. Vel var honum þó fagn-
að erlendis, svo sem í Rússlandi,
Hollandi og Englandi og boðnar
glæsilegar stöður. En þeim hafnaði
hann.
Tónsmiðar hans skifta liundruð-
um, þó að ekki sjeu tölusettar nema
um 150 (ópus). Meðal hinna glæsi-
legustu verka lians má nefna: Til-
brigði út af stefju eftir Bach og
Beethoven, fyrir píanó, Passagalia
og fúga fyrir tvö pianó, fiðlu-sónata
í Fis-moll og Símfonetta (hljóm-
sveitar-tónsmíð) — öll samin í
Miinchen, kórverkin: Die Nonnen,
Der Rómische Triumphgesang og
Die weilie der Nacht, og „sýmfón-
iskur formáli að harmleik", — sam-
in í Leipzig. í Jena samdi hann
heila flokka tónsmíða, bæði fyrir
píanó og orgel, og auk þess „kamm-
er“-kór- og hljómsveitar-tónsmiðar,
að ógleymdum „Kinderlieder“ og
ýmsum sönglögum öðrum, með pí-
anó-undirleik.
StlörnmðlaviðborHð
i Sviþjöð.
99% af sænskum ríkisþingsmönnum
styðja þjóðstjórnina.
Hinn einlægi samhugur sænskra
stjórnmálamanna síðan heimsstyrj-
öldin hófst liefir lýst sjer á þann
hátt, að þjóðinni er mikill sómi að.
Hann hefir m. a. lýst sjer i land-
varnamálunum og í því að færa
fjárhagslegar fórnir, og einnig þvi,
hve þjóðin stendur einhuga bak
við ríkisstjórnina. Núverandi sam-
steypustjórn Svíþjóðar var mynduð
í desember 1939 og hefir þannig
setið í meira en tvö ár. Sást það
greinilega i rikisþingskosningunum
Iiáustið 1940 hve þjóðin bar mikið
traust til stjórnar sinnar, því að þá
fengu þeir fjórir flokkar, sem full-
trúa áttu í ríkisstjórninni, 96% allra
greiddra atkvæða. Af 380 þingmönn-
um ríkisþingsins fylgja livorki meira
Þessi peysa er úr svíþættu Lister
„Lavenda“ garni. Ef hún er með
löngum ermum þarf í hana 1 búnt
af garni, en annars % úrbúnti.
Prjónar nr. 11 og einn pr. nr. 6.
Bakið
Fitjið upp 94 1. á pr. nr'. 11. Svo
er prjónaður 6 cm. breiður sniin-
ingur: 1 lykkja sljett, 1 1. snúin.
Þá kemur utprjónið.
1. pr.: Sljett prjón (pr. nr. 11).
2. pr.: Snúið (pr. nr. 11).
3. pr.: 1 sl„ brugðið upp á pr.
Síðasta 1. sl. (pr. nr. 6).
4. pr.: Snúið allan pr. og feldar
niður þær lykkjur, sem komu fram
þegar brugið var upp á 3. pr. (pr.
nr. 11). Þessar fjórar umferðir
mynda útprjónið, sem er á allri
peysunni. Prjónið áfram, þar til
komnir eru 23 cm. Hættið eftir 4.
pr. Þá eru handvegirnir myndaðir.
Næsti pr.: Feldar af 10 1. sljett
pr. á enda. Haldið áfram með út-
prjónið þar til komnir eru 36 cm.
Hættið eftir 2. pr. i útprjóninu Nú
eru axlirnar myndaðar.
Næsti pr.: Fellið af 10 1., svo er
brugðið upp á pr. 1 sl. og prjónað
áfram, þar til eftir eru 9 1., sem
eru prjónaðar sljettar.
Næsti pr.: Fellið af 10 1., prjónið
svo útprjón á enda.
Næsti pr.: Fellið af 10 1., sljett
pr. á enda.
Næsti pr.: Fellið af 10 1., snúið
pr. á enda.
Fellið af lykkjurnar, sem eftir eru.
Framhliðin.
Fitjið upp 100 1. á pr. nr. 11 og
prjónið 6 cm. breiðan snúning og
byrjið siðan á útprjóninu og prjón-
ið áfram, þar til komnir eru 23
cm. Hættið eftir 4 pr. i útprjóninu.
Þá eru feldar af 13 1. hvorum
megin í handvegunum og þaldið
áfram með útprjónið þar til komnir
eru 30—32 cm. Hætt eftir 4. pr.
í útpr. Nú er hálsmálið myndað.
Næsti pr.: 20 sl„ næstu 34 feldar
laust af, sljett pr. á enda. Nú er
haldið áfram með útpr. á síðari 20
1. og prjónað þar til komnir eru
13 cm. frá því handvegurinn var
myndaður. Þá felt laust af. Síðan
eru 20 1. prjónaðar alveg eins.
Stuttar ermar.
Fitjið upp 80 1. og prjónið þriggja
cm. breiðan snúning. Prjónið síð-
an útprjón 5 cm. í viðbót. Hættið
eftir 4. pr. í útpr.
Næsti pr.: Fellið af, 12 l.sl. pr. á
enda.
Næstipr.: Fellið af 12 1., sn. pr.
á enda.
Haldið áfram með útprjónið 12
cm. í viðbót. Fellið af.
Langar ermar.
Fitjið upp 60 1. á pr. nr. 11 og
prjónið 6 cm. breiðan snúning.
Prjónið síðan útprjón og aukið í
1 1. hvorum megin á 20. liverjum
prjóni þar til komnir eru 35 cm.
þá er felt af alveg eins og á stuttu
ermunum og haldið eins áfram
uns ermin er fullgerð.
Þá er -peysan saumuð saman, en
ekki pressuð. Fallegt er að hekla
litla tungu i hálsmálið.
BRADFORD
UMBOÐ FYRIR
ÍSLAND:
3

nje minna en 375 stjórninni. Af
þeim eru 209 jafnaðarmenn, 76 i-
haldsmenn, 38 frjálslyndir en 52 í
bændaflokknum. Af þeim 5, sem ekki
styðja stjórnina, eru 4 kommúnistar
og einn utan flokka, en national-
sócíalistar eiga engan fulltrúa i þing-
inu.
í sambandi við þann einingahug,
sem rikjandi er hjá sænsku þjóð-
inni, væri ekki úr vegi að vitna í
eftirfarandi unnnæli í grein eftir rit-
ara verkamannaflokksins sænska,
Torsten Nielsson ríkisþingsmann:
Þó að sænsknr jafnaðarmenn ú
fyrri árum væru hálf volgir í land-
varnarmálunum, hefir rás viðburð-
anna knúð þá til að skifla um skoð-
un, skrifar Nilsson. Ný stjórnmála-
rjettindi, aukin hagsæld og fjelags-
legar framfarir liafa skapað ný
sjónarmið. Byltingarandinn og þver-
girðingslegt offors meðal sænskra
verkainanna í lok síðustu aldar hef-
ir orðið að þoka fyrir sannfæring-
unni um, að landið sje sameign
þjóðarinnar, sem hún hafi fengið
af sameiginlegum arfi og sem að
þjóðin eigi að stjórna i sameiningu
á tímum komandi kynslóða. Stjett
hefir með baráttu náð þeirri °ð-
stöðu, að hún finnur til ábyrgðar
sinnar og skyldu, ekki aðeins gagn-
vart sjálfri sjer heldur og — ásamt
Frh. af bls. V.
ur mega ráða af svip hennar, að
hún liefði búist við honum.
— Jeg sá yður, Boyd, livíslaði
hún þurrum rómi. — Jeg sá yð-
ur! —
Kinnar hennar voru eldrjóð-
ar, en þegar hann greip um liend-
ur hennar voru þær kaldar eins
og klaki.
— Hvað sástu — ástin mín?
spurði hann.
— Jeg sá flamingóana þína —
við sólarlagið — sem þú hafðir
sagt mjer frá------- og svo vissi
jeg að jeg------
Hún þagði og tárin runnu nið-
ur kinnarnar. En þegar Boyd
lyfti henni og bar hana í bifreið-
ina, heyrði liann sagt með
skjálfandi rödd:
—■ Flamingóana við kvöld-
himininn — manslu eklei, sem
þú sagðir mjer frá.
Svo andvarpaði hún sæl og
hallaði höfðinu upp að öxlinni
á honum. Nú vissi hún, að hún
hafði orðið að fara alla leið suð-
ur til Afríku til að höndla gæf-
una....
HREYSTI RÚSSNESKRA
HJÚKRUNARKVENNA.
í ár eru 90 af hverjum 100 lækna-
nemum á rússneskum læknaskólum
og háskólum konur, því að lækna-
stúdentarnir eru í hernum. En stúlk-
urnar vilja ekki láta sitt eftir liggja,
og ráðast nú, þúsundum saman til
þess að gegna hjúkrunarstörfum við
fremstu víglinu, svo og til annara
starfa. Sumar þeirra taka t. d. flug-
próf og ganea i flugherinn og stýra
þar flugvjelum frá Rauða Krossin-
um. Eigi alls fyrir löngu var sagt
frá því, í útvarpinu í Moskva, að
70 stúlkur komust út fyrir Kiev og
börðust þar til sigurs með inni-
króaðri rússneskri hersveit. — Hjer
er ein af læknanemunum, sem, gerst
liefir hjúkrunarkona. Hún heitir
Lisa Kozyukova og kann á skíðum,
en það getur líka komið sjer vel í
hennar stöðu.
öðrum flokkum — gagnvar þjóð-
inni og landinu sem heild. Með því
að brúa bilin milli stjettanna hefir
samábyrgðartilfinningin orðið sterk-
ari.