Fálkinn - 26.06.1942, Blaðsíða 3

FÁLKINN
3
YIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjóri: Skúli Skúlason.
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6.
Blaðið kemur út hvern föstudag.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverö: SO aura millim.
HERBERTSprent.
Skraddaraþankar.
Þ.vi skyldi maður ekki tala um
veðrið fremur en svo margt annað.
Langmestur hluti landsmanna á ör-
lög sín að meira eða minna leyti
undir veðrinu, bæði sumar og vetur.
Veðrið er hið síbreytilega náttúru-
afl, sem gerir eitt i dag og annað
á morgun, sem engum stendur á
sama um og sem aldrei er liægt að
vita um fram i timann, svo örugt
sje. Veðrið er dutlungafullur harð-
stjóri, sem gefur og tekur, það er
vinur og óvinur, sem klappar á
kinnina eða gefur utan undir, eftir
því hvcrnig það er tekið.
Fyrir löngu liefir veðrið l'engið á
sig persónugerfi. Ilann rignir, Iiunn
er á norðan, ihann er að hvessa.
Menn lifa i sifeldum áhyggjum lit af
hotium, sem öllu árferöi ræður.
Undir honum er það komið hvernig
tekst að afla heyjanna og hvernig
þau endast. Hann ræður hvort gef-
ur á sjó á morgun eða hvort hægt er
að þurka hey og fisk i dag. Dagur
kemur eftir nótt og sumar eftir vet-
ur — það er áætlun, sem náttúrulög-
málin hafa sett og lielst um aldir
'alda. En veðrið hefir cnga áætlun
og er cngum lögum háð. Það gælir
við bóndann að morgni og narrar
hann til að hreiða og snoppungar
hann svo með hellidembu upp úr
hádeginu, eyðileggur dýrl dagsverk
inörg dýr dagsverk.
Verksmiðjúfólk og iðnaðarmenn,
scin vinnur undir þaki og hefir sömii
handtökin sumar og vetur á lítið
undir veðrinu. En jietta lolk er í
rauninni svift merkilegum viðskift-
um við sjálfa náttúruna. Þvi að hvað
sem öðru líður skapa umhleypingar
veðráttunnar merkilega og liolla til-
breytingu í lífi þjóðarinnar og kjör-
um hennar. íslendingar sem kæmu
til staðviðrislandanna mundu eflaust
kunna breytingunni illa, reglubundn-
um rigningatíma og þurkatíma á
víxl og að jafnaði sömu veðráttu
dag eftir dag.
íslensk veðrátta er líklcga eins-
dæmi. Vegna stöðu landsins á hnett-
inum og á mótum heitra og kaldra
hafstrauma er islenslc veðrátta eins
óstöðug allan ársins hring og hún
cr í aprílmánuði í nokkru suðlægari
löndum, þegar mætast átök sumars
og vetrar. Jafnframt eiga fáar þjóðir
eiris mikið undir veðrinu og íslend-
ingar. Atvinnuvegur þeirra byggist
á nánara samstarfi við náttúruna en
annara þjóða og þeir geta ekki með
nokkru móti gert sig óháða veðr-
áttunni. Það er þvi ekki nema cðli-
legt að þeir tali um veðrið. Við það
eiga þeir mest skiftin, hvort sem er.
Skálabygging og sumarstarf
Skógarmanna K.F.D.N.
Athafnamesta deildin i K.F.U.M.
um þessar mundir er sveit Skógar-
manna, — en það eru drengir og
ungir menn, sem átt hafa sumar-
dvöl i sumarbúðum K.F.U.M. i
Vatnaskógi og eru nú, að koma sjer
þar upp veglegum skála á yndis-
fögrum stað í Lindarrjóðri við Eyr-
arvatn. Ýmsum liefir fundist þeir
takast fullmikið í fang, jiessir fá-
tæku drengir og piltar, því að skál-
inn þeirra er eflausl langstærsti úti-
vistarskálinn, sem hjer hefir bygð-
ur verið til þessa, og á að vera vand-
aður að öllum frágangi. En þeir
hafa verið að vinna að þessu í 13
kvæmd hugsjón, sem hann hafði að
vísu ymprað á við þá, en virðist
þó ekki liafa gert sjer vonir um, að
yrði að veruleika fyr en eftir 60—
70 ár, sem marka má al' ummælum,
sem liann haföi í veislu, er haldin
var að lokinni sumardvöl uppfrá í
júlí 1929. Hann las þá upp ræðu,
sem hann kvaðst ætla að halda 1.
júlí 1999. Yrðu þá sonar-sonar-synir
þeirra, sem nú væru þátttakendur,
áheyrendur sínir, og kvaðst liann
mundu segja þeim frá langöfum
þeirra og ekki draga af þeim kost-
ina. í ræðu þessari sagði sr. Friðrik
meðal annars: „Það er nú undarlegt
Skálinn i byggingu.
Útilegumenn. Fyrsti fundur Skógar-
manna var lialdinn 3. sept. 1929,
og siðan hafa þeir lialdið fundi einu
sinni í mánuði, og komið þangað
með tillög sín til skálabyggingar-
innar, og „í öðru lagi“, segir í 10
ára minningarriti Skógarmanna,
„liefir tilgangur vor verið sá, að
vinna að þvi, að þeir, sem í Skóg-
inum liafa dvalið, hjeldu áfram sam-
an, og að hlúa að þeim andlegu
sáðkornum, sem fallið hafa í hjört-
un, og halda áfram sáðmannsstarf-
inu i sama anda. í lögum Skógar-
manna er þetta orðað þannig, að
tilgangur flokksins sje, að leiða
menn til Jesú“.
Skálasjóðurinn hefir vaxið jalnt
og þjett, og eftir 10 ára undirbún-
ingsslarf og fyrir aðdáunarverða
fórnfýsi, stóðu sakir þannig vorið
1939, að Skógarmenn áræddu að
hefjast lianda. Var þá búið að gánga
frá teikningu að skála 30 metra á
lengd og ca. 10 metra breiðum. Var
grunnurinn steyptur það sumar. —
Sumarið 1940 var ekkcrt aðhafst
vegna hernámsins, eða erfiðleika,
sem af þvi leiddi. En í fyrra sum-
ar var skálinn reistur — var skilið
við hann sem „fokhelt hús“ i fyrra-
haust. 0,g nú er byrjað að vinna
að „innrjettingu" og á að fullgera
skálann i sumar.
Svo að segja öll vinna við skál-
ann er sjálfboðavinna. Skógarmenn
hafa unnið að steypu og trjesmiði
allri sjálfir, — unnið þar á víxl í
sumarleyfum sinum, cn auðvitað
haft „yfirsmið" — og hann gátu
þeir ekki fengið betri: Guðjón húsa-
smíðameistari Arngrimsson í Hafn-
arfirði.
Þegar þeir skildu við skálann i
fyrra haust, var alt borgað, eins og
þá var komið. En þá vantaði niikið
i’je, sjerstaklega fyrir efni til að
fullgera skálann að innan og við
Frh. á bls. í't.
Kristinn Ingvarsson, organisti,
Aðalstræii 9 C. vcrðnr 50 ára
27. júní.
I
Sigurjón Jónsson, bóksali, Þórs-
götu h, verður 60 ára 27. j>. ni.
Ungdómurinn ngtur sólskinsins.
ár og 19 ár eru síðan að fyrsti
drengjahópurinn hafði sumardvöl í
Vatnaskógi. Það var sumarið 1923,
og var þá nýbúið að fá leyfi rjkis-
stjórnarinnar fyrir dálitlum reit í
Vatnaskógi fyrir sumarstarf K.F.U.
M. Síðan hafa valdir foringjar úr
fjelaginu farið þangað uppeftir á
hverju sumri, með einn eða fleiri
drengjaflokka, og' þaðan eiga nú
fjölmargir ungir menn indælar end-
urminningar.
Þetta sumarstarf K.F.U.M. i Vatna-
skó,gi er merkilegt, og ef til vill ein-
hver merkasti og blessunarríkasti
þátturinn i starfi fjelagsins, og er i
raun og veru alveg sjálfstæður þátt-
ur; —
Og nú eru þeir piltarnir, sem
ólust upp undir handleiðslu hins
dáða og elskaða foringja, sjera Frið-
riks Friðrikssonar að koma í lram-
að sitja í þessum stóra skála eftir
70 ár og minnast stóra tjaldsins, sem
vjer höfðum þá“.
En það er ekki nema þrettán ár
síðan sr. Friðrik sagði þetta og nú
er þessi Aladínshöll risin upp og
verður fullgerð i sumar.
Hvernig hafa þeir farið að þessu,
þessir drengir og piltar — Skógar-
menn?
Byrjunin var þannig, að fáeinir
piltar (18), sem dvalið höfðu i Skóg-
inum 1929 kornu saman til fundar
17. júlí það ár og lögðu fram 112
kr. til stofnunar skálasjóðs, og síð-
ar um sumarið lögðu 27 piltar 160
kr. fram i viðbót. Stofnuðu þessir
piltar síðan með sjer fjelag um þetta
áhugamál sitt, að koma upp myndar-
legum skála yfir sumarstarfið; og
nefna sig upp frá þessu Skógar-
menn, en höfðu áður verið kallaðir