Fálkinn - 03.07.1942, Blaðsíða 11

F Á L K 1 N JM
11
RACHMANINOV.
Frh. af bls. ti.
En Rachmaninov var enn ungnr.
Og enn „tók hann keilurnar“ með
hinum frábærilega og fágaða píanó-
leik sinum.
Árið 1893 var liann kjörinn pró-
fessor í píanóleik við Maryinski
stofnunina (fyrir stúlkur) í Moskva,
— og árin 1897—98 stjórnaði hann
„privat“-óperunni þar i horg.
Hann hefir samið tvær symfoniur
sein báðar eru taldar hin prýðileg-
ustu verk, og þrjú eða l'jögur all-
stór hljómsveitarverk önnur — ,og
jirjá söngleiki, en auk þess allmikið
af tónsmíðum fyrir píanó, sem
heimsfrægar eru orðnar, talsvert af
„kámmer“-tónsmíð.um og loks all-
mörg kórverk.
Eftir stjórnarbyltinguna í Rúss-
landi, flutti Rachmaninov til Am-
eriku og hefir dvalið þar siðan.
Er hann vinsæll rnjög vestan liafs
sem pianósnillingur og tónskáld.
Hann liefir oft komið til Evrópu
i hljómleikaerindum og látið til sín
heyra í hinum stærri borgum álf-
unnar. Er honum jafnan vel fagnað,
enda mun óhætt að telja liann með
ágætustu píanósnillingum sinnar tið-
ar. Skal ekki reynt hjer að gera
neinn samanburð á Rachmaninov
og öðrum tónsnillingum þessarar
aldar, en hann er tvimælalaust tal-
inn einn liinn allra merkasti tón-
snillingur „af Moskva-skólanum“.
Enn mun hann vera lífs, og lifa
„eins og blóm í eggi“ i Ameriku.
LÆKNIUINN FLJÚGANDI.
Frh. af bls. 9.
hafði sína skammbyssu cn
var of seinn í vöfunum.
Burton skaut tveimur skot-
um. O’Ncill greip höndunum
um brjóslið á sjer, riðaði l'ram
og datt á gólfið. Arnold virtist
lamaður af liræðslu.
Johnson hljóp til. Burton
miðaði skanmibyssunni á hann,
cn var'ð of seinn. Johnson
kunni illa við, að' berja særðan
mann hnefahöggi en hann átti
ekki annars úrkostar. Hnefinn
á honum liitti kjammann á
Burlon svo hart, að liann lje-
magnaðist. Johnson sneri skamm
byssuna úr hendinni á honum.
En Barley hafði átt við Arnotd
meðan þessu fór fram og hafði
náð utan um hann og hjelt
lionum eins og i töngum.
O’Neilt lá þar sem hann var
kominn og átti erfitt með and-
ardráttinn.
„Alt í lagi,“ sagði Johnson,
„yður er óliætt að sleppa hon-
um, Ted Braley. Og þjer Arn-
old, farið þjer upp að veggnum
þarna. Upp með hendurnar.
Braley, takið þjer nú skamm-
byssurnar af þeim!“
Braley var fljótur að þukla
á þeim. Hann fleygði tveimur
skammbyssum — Arnolds og
O’Neitls — á borðið svo a'ð
glumdi i.
„Þetta er tieill vopnasafn,“
sagði Jolinson. „Ted Braley —
lítið þjer eftir, a'ð þeir liági sjer
skikkanlega meðan jeg er að
rannsaka 0’Neill.“
Það var eins og O’Neill hvísl-
aði þegar hann dró andann.
Kúlan hafði larið gegnum
vinstra tungað. Johnson Ieil
upp eftir skainma stund og
hristi liöfuðið.
„Dauður!“ sagði hann stutt.
„En hann á sjálfur sökina á, að
svona fór.“ Hann kinkaði kolli
til Burtons. „Þjer megið fara
á fætúr, sárið y'ðar er alveg
hættulaust núna, eftir að jeg
er húinn að hinda forsvaran-
lega um það. Standið þarna,
vi'ð hli'ðina á fjelaga yðar.“
„Nei,“ hrópaði Arnold og
röddin tilra'ði af hræðslu. „Lát-
ið liann ekki koma nærri mjer.
Jeg skal gera alt sem þjer skip-
ið mjer en láti'ð liann ekki
koma nærri mjer. Hann hefir
taugaveiki, og það er skylda
yðar sem læknir, að hindra að
hann smiti frá sjer!“
Johnson brosti.
„Hvaða lndl — hann liel’ir
ekki taugaveiki," sagði hann.
„Þa'ð gengur ekkerl að Burton
nema þessi kúla í skrokknum
á lionum og hún er hættulaus.
Undir eiris og hún hefir verið
tekin, er liann orðinn jafngóð-
ur.“
Sóttgljáandi augun í Burlon
tindruðu af heift — og lmgar-
Jjetti í senn. Röddin skalf
al' ofsa er hann hrópaði: „Þjer
hafi'ð þá leikið á mig? Var
það lygi, þetta með taugaveik-
ina?“
„Já, það var meinlaust gam-
an af minni hálfu,“ sagði Jolm-
son. „En farið þið nú báðir út
í bifreiðina. Við ökum á næslu
lögreglustöð — og það verður
löng ferð. Lílið þjer á, Burton,
— mjer þykir leitt, að þjer
skuluð ekki vera með tauga-
veiki — það hefði sparað rjelt-
inum afarmikla fyrirhöfn.“
Burton stóð stúrinn upp úr
sófanum og Braley fór með þá
út í bifreiðina og hafði skamm-
byssuna á lofti.
Johnson læknir kom seinast-
ur. Aður en hann fór aflæsti
hann húsinu og dyrunum a'ð
herberginu, sem lík O’Neills lá í.
— Nei, herra listamaðnr. Jeg held
það sje best að jeg máli andlitið
á mjer sjálf.
í þennan undirkjól þarf Ys búnt
af tvíþættu Lister „Lavenda“ garni,
prjóna nr. 9 og 6 litla hnappa.
Bakið.
Fitjið upp 120 1.
1. pr.: Sljett.
2. pr.: 1 sl., brugðið upp á pr„
prjónið 2 1. saman. Sama pr. á enda.
3. pr.: Sljett.
4. pr. 3. sn., 3 sl. Prjónið 4. pr.
átta sinnum í viðbót, prjónið svo
1., 2. og 3. prjón einu sinni til
16. pr.: Eins og 4. pr. Prjónið
þennan prjón fjórum sinnum í við-
bót og siðan 1.. 2. og 3. prjón.
Næsti pr.: 2 sn. saman, 1 sn„ 3
sl„ sama áfram (100 1.).
Næsti pr.: 3 sn„ 2 sl„ sama áfram.
Næsti pr.: Eins og 1. koma fyrir.
Prjónið þessa tvo pr. þar til komn-
ir eru í alt 20 cm.
Næsti pr.: (Rjetthverfan út) 2
sn„ 2 sl. saman, 1 sl„ sania pr. á
enda (80 1.).
Næsti pr.: 2 sn„ 2 sl. saman pr. á
— Mjer er einn kostur nauðiigiir
— jeg nerð láta söguhetjuna skjóta
sig. Jeg er orðinn pappirslaus.
— Það er eitthvað óvenjulegur
svipur á þjer núna!
— Já, jeg er að hugsa.
enda. Prjónið þennan pr. þar til
undirkjóllinn er 22 cm.
Handvegirnir: Prjónið 2 I. saman
hvorum megin næstu 5 pr. (70 1.).
Prjónið svo áfram, þar til komnir
eru 27 cm.
Iíálsmálið: Næsti pr.: Prjónið 25
1„ fellið af 20 1„ prjónið 2 sn„ 2 sl.
frá enda.
Næsti pr.: Prjónið 23 1. og svo 2
1. saman.
Næsti pr.: Prjónið 2 1. saman og
svo sl. og sn. pr. á enda. Prjónið
þessa tvo pr. þar til eftir eru 20 I.
Næstu 2 pr. slétt. Fellið af. Prjónið
hinar 25 1. á sama liátl.
Liningin á hálsmálinu. Byrjið á
hægri öxl og takið upp 24 I. í háls-
málinu.
Næsti pr.: Slétt.
Næsti pr.: sl„ brugðið upp á, 2
1. saman. Saina áfram.
Næsti pr.: Sljett. Fellið laust af.
Framhliðin
er prjónuð alveg eins og bakið upp
að liandvegum þegar búið er að taka
úr (70 1.). Þessar 70 1. eru prjónaðar
áfram þar til komnir eru 25 cm.
Hálsmálið: Eins og á bakinu þar
til eftir eru 20 1. Prjónið 5 pr. í
viðbót.
Næsti pr.: (Byrjað handvegsmeg-
in). Sljett.
Næsti pr.: 6 sl„ brugðið upp á
2 1. saman. Síðustu 1.: 4 sl.
Næsti pr.: Sljett. Fellið af. Prjón-
ið svo hinar 1. alveg eins.
Liningin i hálsinn: Prjónið eins
og á bakinu, nema ,teknar eru upj)
33 1.
Svo eru teknar upp 54 1. á hvor-
um handvegi. Framhliðin er látin
ganga örlítið út á bakið á öxlunum.
Næsti pr.: Sljett.
Næsti pr.: 1 sl„ brugðið upp á,
2 1. saman.
Næsti pr.: Sljett.
Fellið laust af.
Nú eru liliðarsaumarnir saumaðir
saman og þrir litlir hnappar festir
á livora öxl á bakinu á móti hnappa-
götunum á framhliðinni.
—- Hvað lialdið þjer að unnustinn
gðar segði, ef hann sœi okkur hjerna
ein sarnan eftir skólatima?
&Co
BRADFORD
UMBOÐ FYRIR
ÍSLAND: ^

IR^ykjavjk,