Fálkinn - 11.02.1949, Blaðsíða 14

14
FÁLKINN
»Glatt á
IIar. Á. Sigurðsson.
Hólmfríður Þórhallsdóttir og
Alfred Andréssoti.
Bláa stjarnan er nú byrjuð að
sýna „Glatt á hjalla“, arftaka „Bland
aðra ávaxta.“ Fyrsta kvöldskemmtun-
in var á sunnudaginn, og framvegis
munu þær verða á hverju miðviku-
dags- og sunnudagskvöldi.
Efnisskráin er fjölbreytt, en nokk
uð-misjöfn verða skemmtiatriðin að
teljast, sum eru mjög góð, en önnur
lika fyrir neðan það, sem hlýtur
að verða krafist á svona kvöldum.
— Har. Á. Sigurðsson er kynnir
kvöldsins og flytur prologus, Birna
Jónsdóttir sýnir dans, „Bláklukkur“
(Björg Benediktsdóttir, Hulda Em-
ilsdóttir og Sigriður Guðmunds-
dóttir) syngja með gítarundirleik,
Haukur Morthens syngur danslög,
Sigurður Ólafsson syngur með und-
irleik Árna Björnssonar, Snorri
Halldórsson syngur „cowboy“-lög
með gitarundirleik, Egill Jónsson
Norðursetuferðir Frh. af bls. 5.
þessi lönd voru sérlega vel byggi-
leg fyrir íslenska veiðimenn, veiði-
mannafjölskyldur, og það var und-
irstaða að því, að lönd þessi byggð-
ust af íslensku fólki, og að afkom-
endur þeirra íslensku landnáms-
manna byggja lönd þessi enn. —
Fjöldi annarra sagna er til um
Norðursetuferðirnar, en hér verður
ekki farið lengra út í þá sálma.
Hversu langt voru þessar Norð-
ursetuferðir farnar? Þvi verður tæp-
ast svarað enn sem komið er. En
hjalla «
Birna Jónsdóttir.
Árni Björnsson, píanóleikari,
Sigurður Ólafsson, söngvari.
leikur einleik á klarinett með píanó-
undirleik Árna Björnssonar. Þá er
óperetta, sem heitir „Vaxbrúðan“
(Birna Jónsdóttir, Guðrún Jacob-
sen, Haraldur Adolfsson, Sigurður
Ólafsson), með undirleik Árna
Björnssonar, gamanleikurinn „Um
daginn og veginn“ (Har. Á. Sig. og
Alfred Andrésson), gamanleikurinn
„Ást og óveður“ (Hólmfriður Þór-
hallsdóttir og Alfred Andrésson), og
þær Hulda Emilsdóttir og Björg
Benediktsdóttir sýna norska þjóð-
dansa. — Leikstjóri er. Indriði
Waage.
Að lokum er svo stiginn dans og
leikur hljómsveit Aage Lorange fyr-
ir dansinum. — Vafalaust munu
margir eiga eftir að skemmta sér
vel á þessum skemmtunum „Bláu
stjörnunnar".
þau svæði, þar sem bjarnargildrur
finnast, liljóta að hafa staðið í stöð-
ugu siglingasambandi við bænda-
byggðirnar, þvi að fásinna liefði
verið að veiða birnina lifandi í
gildrur, nema öruggar samgöngur á
sjó gerðu það mögulegt að koma
þeim lifandi til bændabyggðanna og
þaðan til Evrópu. Bjarnargildrur hafa
fundist í Krosseyjum (Angmagsalik),
norður við hafssvelgi og vestur i
Hundsonsflóalöndum allt vestur á
Melville-skaga. En eflaust voru Norð-
ursetuferðir öðru hvoru farnar
miklu lengra en þetta.
Haraldur Björns-
son sem Volpone
í hinum sam-
nefnda leik, sem
Leikfélag Reykja
víkur sýnir um
þessar mundir. —
Myndina tók
Vignir. Hann tók
einnig allar mynd
irnar, sem birtar
voru úr leiknum
í siðasta tbl. Fálk-
ans.
Píanótónleikar Árna Kristiánssonar
Árni Kristjánsson.
Árni Kristjánsson, píanóleikari, leikur Árna mjög áheyrendur. En
hélt Beethoven-tónleika í Austur- ]>að er engin nýlunda að Árni hljóti
bæjarbíó s.l. föstudag fyrir styrkt- ' góða dóma fyrir leik sinn, enda er
armeðlimi Tónlistarfélagsins. — Á hann meðal fremstu hljómlistar-
efnisskránni voru 3 sónötur, og hreif snillinga, sem íslendingar ciga.
ÁRMANN . .
Framh. af bls. 3.
Eftir að við liöfum séð hina fal-
legu drengi frá Sögueyjunni hafa
sýninguna getum við sagt, að hin
fagra þjóðaríþrótt íslendinga, glíma,
sem er ekki þekkt og iðkuð víða
um heim, er fögur og áhrifamikil
íþrótt, sem gefur góða og alhliða
þjálfun fyrir allan likamann.
Þannig eru öll blaðaummælin eða
á líka lund.
Óhætt er að fullyrða að æska
Ármanns hefir unnið þjóð sinni
mikið og gott starf með þessari
landkynningarstarfsemi.