Fálkinn - 06.04.1951, Blaðsíða 11

FÁLKINN
11
LITLA SAGAN

COREY FORD:
„ÉG SKRIFA ÞAÐ
HJÁ STOFNUNINNI“
Karlmannsvesti
Stœrð: Sjá máliS á mynd b.
Efni: 170 gr. þríþætt ullargarn.
Prjónar: 2 prjónar nr. 2 og 2
prjónar nr. 3. 5 sokkaprjónar nr. 7.
Prufan: Fitja upp 20 1. og prjóna
á prj. nr. 3. Prjóna 8 prj. slétt. Pruf-
an verði 6 cm. breið.
Prjónaxnynstrið: Brugðið: 1 sl.
Perlumynstur: 3 prjónar sléta, 4.
1 br. Perlumynstur: 3 prjónar slétt,
't. prj. brugðinn, 5. prjónn: 1 sl., 1
br. 6. prjónn brugðinn. Endurtak
þessa 6 prjóna (sjá mynd d).
Aðferðin:
Bakið: Fitja upp 130 1. á prj. nr.
2 og bregð (1 sl., 1 br.). Þegar
komnir eru 10 cm. er fært á prjóna
nr. 3 og prjónað perlumynstrið.
Þegar bakið er 36 cm., byrjar hand-
vegur: Fell af 6 1. í byrjun 4 fyrstu
prjónanna og prjóna svo áfram með
106 1. þar til handvegurinn er 21
cm. Fell af 10 1. í byrjun 6 næstu
prjóna og drag þær 46 1. sem eftir
eru upp á band.
Framstykkið: Fitja upp 142 1. og
prjóna eins og bakið þar til komn-
ir eru 36 cm. Slétti prjónninn byrj-
ar á því að felldar eru af 6 1., prjón-
aðar 65 1. og snúið við. Ranghverfu-
prjónninn byrjar á því að felldar
eru af 3 1. Næstu tveir rétthverfu-
prjónúr byrja á því að felldar eru
af 6 1. en á ranghverfuprjóninum
fyrsta eru felldar af 2 1. og svo 1
1. þar til 30 1. eru eftir. Þegar hand-
vegurinn er 22 cm. er fellt af öxl-
inni 3 lagi. Hin öxlin prjónast
eins á móti.
Uppsetningin: Fram- og aftur-
stykki er iagt milli blautra dagblaða
þar til þau eru rök, þá eru þau
lögð til þerris. Sauma saman á öxlun
um og tak svo upp 182 1. i hálsmál-
inu á sokkaprjónana og prjóna um
leið slétt. Byrja við AI (sjá mynd
c) og enda við AII. Þá er prjónað
— Látið þér mig fá glas af appel-
sinusafa.
Maðurinn bak við diskinn lirökk
við, lokaði peningaskúffunni og leit
við: — Hvað sögðuð þér?
— Glas af appelsínusafa, endur-
tók maðurinn rólega og fleygði tíu
centa pening á diskinn.
— Já! Hann dró liöndina hægt
upp úr vasanum og það kom litur
1 andlitið á hounm. Hann opnaði
flösku úr liillunni og helti appel-
sínusafa i stórt glas.
— Þakka yður fyrir. Hafið þér
rétta klukku?
— Já, hún cr á mínútunni fimm.
— Það er fremur fámennt og
tómlegt í Broadway og Fertugustu
götu á þessum tíma sólarhringsins,
svona rétt fyrir dögun, sagði gest-
urinn og dreypti á glasinu um leið.
•— Já, þegar slökkt er á öllum
götuljósum. Maðurinn athugaði and-
litið á gestinum gaumgæfilega. —
Heyrið þér, liöfum við ekki sést
áður?
— Nei, ekki held ég það.
— Mér datt í liug að þér hefðuð
kannske komið hérna oft áður.
— Nei, ekki oft. Hann ýtti við pen
ingnum. — Gerið þér svo vel!
— Nei, hafið þér peninginn. Mað-
urinn fyrir innan diskinn ýtti 10
centunum frá sér. „Eg skrifa þetta
hjá stofnuninni.“
—■ Eruð þér ekki hræddur við að
láta gesti drekka ókeypis? Eg gæti
til baka frá AIII til AI og brugð-
ið (1 sl. 1 br.) og þvi haldið á-
fram. Það er prjónað aftur og fnam
á öllum prjónum og þegar prjónað
er á réttunni er tekið þannig úr.
Tak 2 1. saman við AI og prjóna
að síðustu 2 lykkjunum við AII, tak
aðra lykkjuna óprjónaða af en prjóna
þá næstu og drag þá óprjónuðu yf-
ir hana. Gæt þess að prjóna ætið
slétt yfir slétta lykkju og brugðið
yfir brugðna. Þegar brugðningin er
2% cm. er fellt laust af og brugðið
um leið (1 sl. 1 br.), og saumað
saman á milli AI og AII. í hand-
veginn er prjónað með prjónum nr.
2 110 1. Prjónist 2% cm. brugðið
og flettist laust af. Sauma saman
á hliðunum.
verið njósnari, gerður út af eigend-
unum.
— Það er sjaldan sem njósnarar
eru á ferð á þessum tíma sólar-
hringsins. Þeir koma helst þegar fullt
er af gestum hérna. En svona seint,
eða réttara sagt svona snemma koma
þeir aldrei.
— Þér liljótið að hafa langan
vinnutíma, sagði gesturinn og sneri
glasinu milli fingra sér.
— Já, það er óhætt um það. Frá
átta að kvöldi til átta að morgni.
Það er ánægjuleg tilfinning að sjá
sólina koma upp á morgnana. En
kvöldin eru afleit. Þá hamast mað-
ur, fyrir og eftir leikhústíma. Eftir
klukkan tólf fer fólkinu að fækka.
þá koma aðeins drukknir menn á
stangli, eða hljóðfæraleikarar og
ýmsir skuggalegir menn. Og þá get-
ur maður hvílt sig eftir alla ösina.
En timinn er lengi að líða, það er
óhætt um það. Og ekki má maður
taka sér blund — bara sitja og bíða.
Þá er hver tíminn eins lengi að
líða og fjórir annars.
— Ef einhverjum dytti í hug að
ræna veitingastofuna þá væri þetta
hentugur tími.
— Hvað segið þér? Maðurinn fyr-
ir innan diskinn leit snöggt á hann.
— Mig langaði bara til að vita
hvort nokkurn tíma hafi verið ráðist
á yður hérna.
— Aðeins einu sinni. Hann hristi
höfuðið við endurminninguna. — En
það var meira en nóg. Þetta var
ungur maður, sem kom slangrandi
inn, alveg eins og þér núna. Hann
bað um glas og fór að tala við mig.
Eg gaf lionum ekki gætur sérstak-
lega og grunaði ekki neitt. Þegar
ég sncri mér við til að opna pen-
ingaskúffuna, dró liann skyndilega
skammbyssu upp úr vasanum og
skipaði mér að rétta upp hendurnar.
— Hvað gerðuð þér þá?
— Ilvað ég gerði? Eg átti ekki
um neitt að velja, og það voru ckki
Frh. á bls. 14.
c