Fálkinn - 07.09.1951, Blaðsíða 10

10
FÁLKIN N
— Eg veit ekkert eins gott og
svona stúran iskaldan whiskg —
í svona steikandi liita!
— Vissi ég ekki — það lá í atlra
siðustu skúffunni.
simn
Viðvíkjandi bensininu, sem verður
eflir í slöngunni.
Frímerkjasöfnun og fleira.
Flest ykkar munu le'ggja stund á að
safna einhverju sérstöku, frímerkjum,
útlendum smápeningum, skeljum, og
öðru þess háttar. En fullorðna fólkið
hefir gaman af að safna ýmsu líka,
og það er alveg furðulegt hverju mönn-
um getur dottið í hug að safna. Það
er ekki nema eðlilegt að þeir safni
fágætum steinum, en hitt þykir skrýtn-
ara, er menn fara að safna ryki. En
það gerði einn. Hann átti sýnishorn af
dusti frá Sahara, úr rústum Pompei
i Ítalíu, austan úr Kína og víðar að.
Annar safnaði vatni. Hann átti þús-
undir af flöskum með vatni víðsvegar
að — úr flestum merkari ám og stöðu-
vötnum veraldarinnar.
Ameríkumaður einn safnaði grísa-
rófum, sem hann sníkti í sláturluisun-
um og geymdi svo í spritti. Og Georg
Grikkjakonungur safnaði hurðarhún-
um, og þegar hann var í heimsókn í
höllum annarra konunga urðu þeir að
minna hann á að láta nú liúnana í
friði.
Fjöldi manna safnar hnöppum. í
Los Angeles eru t. d. svo margir
hnappasafnarar að þeir liafa myndað
með sér 'félag, og það heldur sýningu
einu sinni á ári. Maður einn í Stokk-
hólmi hafði safnað 40.000 mismunandi
eldspýtustokkum og kona nokkur átti
800 kongulóarvefi, sem hún geymdi
undir gleri.
Vitanlega er það hest að niaður safni
því, sem liægt er að hafa eitthvert gagn
af. Þess vegna safna svo margir bók-
um. Franskur lögfræðingur lét eftir
sig 800.000 foókabindi þegar hann dó.
Þau fylltu sex stór hús. Hann hafði
verið á þönum eftir bókum i 25 ár og
eyddi svo miklum tíma i að ná i foæk-
urnar að hann hafði aldrei tíma til
að líta í þær.
Drekkift^f
COLA
Spur) DMK/C
Blómagarður í glugganum.
Úr þvi að við erum að tala um að
safna er best að ég gefi ykkur dálitla
hugmynd, sem best er að foyrja á með
vorinu, og því fullseint núna. En
það kemur aftur vor, og þá er hægt að
byrja.
an blómakassa, til þess að prýða
gluggann ykkar. Þegar þið heimsæk-
ið gott fólk getið þið beðið um „af-
leggjara" af blómunum, sem þið sjá-
ið. Sum þeirra má setja beint í blóma-
kassann en aðra verður að setja í
vatn um tima fyrst, meðan rætur eru
að myndast. Ef þið eruð natin við
þelta hafið þið eignast blómasafn áður
en sumarið er á enda.
Gömul Indíána-þjóðsaga.
Þegar kvölda tekur og fer að rigna
emja apabörnin af kulda. Stóru öpun-
um er kalt lika og þeir segja: „Á morg-
un verðum við að byggja hús!“
Næsta morgun þegar sólin skín,
muna þeir vel að þeir ætla að fara
að byggja hús. „Við skulum fá okkur
svolítinn matarbita fyrst,“ segja þeir.
Og svo hoppa þeir milli greinanna og
éta aldini, og gleyma alveg að þeir
ætluðu að byggja hús.
En á hverju kvöldi þegar kólnar
og rignir og ungarnir emja, segja
gömlu aparnir: „Á morgun verðum
við að byggja olckur hús.“
En er þetta ekki svona hjá fleirum
en öpunum?
— Eg er að lita á vegabréfin —
hvernig í ósköþunum eiga þeir aðfara,
d,ð þekkja þig á vegabréfinu þínu?
— Ileyrðu, Viggó, ferðu ekki að
vcrða búinn að gera við sláttuvélina?
— Eiginlega er engin sanngirni i
að ég sitji liér og bíði eftir lestinni.
Aldrei biður hún eftir mér!
Adomsm
Þegar majður stráir
ösku á sleðabrekkn
krakkanna.