Fálkinn - 28.09.1951, Side 4

4
FÁLKINN
GUY VALLE
heitir þessi franski teiknari, sem
er að mála gamanmynd á hrygg-
inn á stúlkunni. Hann hefir feng-
ið verölaunin „Prix Garrizcy“,
sem árlega eru veitt besta „seriu“-
teiknara Frakka, og ætlar nú að
spreyta sig á að teikna á þessa
óvenjulegu „pappírsörk“.
HiÐ fornfræga land Egypta
hefir lengi verið á hnign-
unarvegi. ÞjóðskipulagiS
er úrelt og óréttlátt, meiri liluti
þjóSarinnar lifir í öitbirgS og
þrældómi. Þó aS Egyptaland sé
um tíu sinnum stærra en Island,
þá er ræktað land þar ekki
meira en um 35 þúsund ferkm.
eða sem svarar rúmum þriðjungi.
Það er aðeins 50 kílómetra
hreitt helti meðfram ánni Níl,
sem er ræktað — liitt er eyði-
mörk.
Á þessu landi lifa um 18
milljón manns og rækta bómull,
sendi faðir lians liann til Eng-
lands til að menntast. Þá var
hann laglegur piltur og spengi-
legur og iðkaði marga íþrótt,
svo sem skilmingar, hnefaleik,
golf og póló. En Englandsvist-
in varð skemmri en lil stóð,
því að Puad konungur dó árið
1936 og nú varð Farúk að fara
heim til að taka við ríkinu. Þó
var stjórnin í höndum trúnað-
armanna fyrst í stað, því að
Farúk varð ekki myndugur
fyrr en 1938. Þá giftist liann
undurfríðri stúlku, Faridu
Zulfikar, sem var dóttir hátt-
sem heita Sousse, og versluðu
fyrrum með hrotajárn. Þegar
konungurinn hefir farið á milli
klúhbanna fer hann í aftureld-
ingunni lieim í hvítu eyðimerk-
urliöllina sína. „Halfway IIouse“
nýtísku stórhýsi, sem liggur
miðja veru milli Kairo og Alex-
andríu. Þar eru margir glæsi-
legir salir og stórir og þar eru
átta baðherbergi úr marmara
og gleri. Um þessa sali liafa
gengið óteljandi dansmeyjar og
sönggyðjur, sem skila kveðju frá
Sousse-bræðrunum um leið og
þær koma inn ......
Astamál Egyptakonungs
HVERGI SMEYKUR — !
Á reiðmennskusýningu i Darm-
stadt hefir hestamaðurinn Karl
Ulrich leikið óvenjulega list. Eft-
ir marga mánaða æfingu hefir
hann látið hest sinn hlaupa yfir
torfæru, sem hann liggur sjálfur
á endilangur.
TIL EFTIRBREYTNI.
Það væri gaman að þessi mynd
hefði almennara gildi en hún hefir
enn. Hún er frá Vínarborg og sýn-
ir amerískan og rússneskan fyrir-
liða vera að hafa varðsveitaskipti.
Þeir heilsast með handabandi og
virðast vera hinir bestu vinir. —
Betur að sama mætti segja um
fúlltrúa þessara tveggja heims-
velda, annars staðar sem þeir hitt-
ast i veröldinni.
maís, hveiti og sykur. En land-
inu er mjög misskipt milli þjóð-
arinnar. Konungurinn á sjálfur
um fimmtung alls lands. Og um
12.000 stórbændur eiga 28% af
landinu. Hitt — eða rúmur helm
ingur — skiptist milli 2—3 millj-
ón smábænda, svo að þar kem-
ur ekki mikið í livern hlut.
Þessi fjöldi lifir við hin bág-
ustu kjör. Aðeins 15% af þjóð-
inni er læs og skrifandi, heil-
brigðismálin eru í mesta ó-
lestri og barnadauði livergi
meiri en þar. Vafalaust er liið
bághorna ástand þjóðarinnar
mest af því, hve lengi hún lief-
ir verið kúguð af öðrum þjóð-
um. Síðan árið 670 f. Kr. liefir
landið verið háð öðrum, fyrst
Assyríumönnum og Persum, þá
Grikkjum, Rómverjum Aröb-
um, Tyrkjum. og síðast Englend-
ingum. Egyptaland fékk ekki
sjálfstæði sitt aftur fyrr en árið
1922, og þá fremur í orði en á
borði.
Það sem nú liáir þjóðinni
frekar en nokkuð annað er það,
að bún virðist eiga einstaklega
ónýtan stjórnanda, sem fremur
minnir á sællífan kalífa úr
„1001 nótt“ en nútímamann.
Það ganga margar sögur um
Farúk konung, ýmist frá Frakk-
landi og Monaco þegar hann er
þar að spila fjárhættuspil og
skemmta sér á annan hátt, eða
að heiman, þar sem hann hefir
mjög verið bendlaður við
kvennamál, og skapað sér álit,
sem konungi er ekki hollt að
hafa.
Fuad var hinn fyrsti faraó
Egypta á þessari öld. Þá var
Farúk svo til nýfæddur, og þótti
mesta efnisbarn. Hann varð
skáti þrettán ára gamall, árið
1933, og tveimur árum síðar
setts lögfræðings. Og svo safn-
aði hann sér yfirskeggi á la
Clark Gahle.
Farúk koniingur og hin unga drotln-
ing hans, Narriman Sadek, á brúð-
kaupsferð um Miðjarðarhafið. För
þeirra vakti gcysimikla athygli.
Árin liðu og yfirskeggið óx,
en að sama skapi fjölgaði und-
irhökunum. Og bak við gull-
gleraugun voru nú augu, sem
Englendingunum er þekktu
liann forðum og töldu hann
best uppalda ungling veraldar-
innar, hefði brugðið við að sjá.
Dökku gleraugun liefir hann
fengið sér vegna þess að aug-
un þola illa dagsljósið. — Ilann
hefir mest megnis hafst við í nátt
klúbbum síðustu árin, þeir eru
5—6 j og kringum Kairo, og
liann á þá sjálfur. Undirkon-
ungarnir lians í náttklúbbunum
eru þrír slyngir, grískir bræður
ZULFIKAR. — Farúk varð brátt
leiður á drottningu sinni þótt
fögur væri og fór svo illa með
hana, að hans nánustu ofbauð,
og voru þeir þó ýmsu vanir.
Loks skildi hann við liana og
gaf henni að sök að hún hefði
ekki átt neinn son. Þau höfðu
eignast þrjár dætur og taldi
hann það sönnun þess að hún
gæti ekki átt sveinbarn. En samt
þótti honum vissara að banna
henni að giftast aftur, því að
málstaður hans hefði orðið verri
ef hún hefði eignast son í nýju
hjónabandi. Þjóðinni var talin
trú um að það vær samkvæmt
himneskri opinberun sem Farúk
hefði skilið við konuna — „mót
vilja hjónanna beggja.“
Skömmu síðar kom liin und-
urfagra systir Farúks, Fawsia,
til Kairo. Hún hafði verið gift
unga sjahinum af Iran, Muham-
med Riza Palilevi. Því lijóna-
bandi hafði líka verið slitið,
og sú ástæða færð fyrir, að
Fawsia þyldi ekki loftslagið í
Persíu. Vorið 1940 giftist liún
svo aftur — Egyj)tanum Ismail
Sherine Bey.
Maður er nefndur Hassan el
Banna, æðsti maður ofstækis-
trúarflokksins „Samband múh-
ameðskra bræðra“ Hann lýsti
því nú yfir opinberlega í ræðu,
að Farúk og Fawsia hefðu inn-
leitt gömlu kynferðismálasiðina,
sem tiðkaðir voru í tíð Kleó-
pötru, við egyptsku hirðina.
Nokkrum vikum síðar var Hass-
an drepinn í götubardaga en
orðrómurinn dó ekki með bon-
um heldur hefir breiðst út með-
al þjóðarinnar og er nú að eyði-
leggja síðustu leifarnar af til-
trú þeirra og áliti, sem konung-
urinn liefði þurft að njóta.
Konungur innleiddi nú rit-
skoðun og hótaði útlendum
blaðamönnum burtvísun úr